انگیزه های ترویج مدگرایی
پرسش : مدگرایی به چه انگیزهای ترویج میشود؟
پاسخ : T} انگیزههای ترویج مد گرایی : {T ترویج مدگرایی غربی با انگیزههای مختلف صورت میگیرد: 1. تحمیل فرهنگ خویش به دیگران؛ 2. بازاریابی برای اجناس خود؛ 3. جامعه را از مسیر صحیح و پاک، به انحراف و آلودگی کشاندن؛ 4. سنتهای به جا و صحیح را از امتی گرفتن و سنتهای ناپسند و گاه خرافی را جایگزین آن ساختن؛ 5. وارد شدن از طریق سنتهای یک ملت و آن را از درون مسخ کردن. بد نیست بدانیم که برای ساختن این مدها، متخصصان روانشناس، جامعهشناس و … مدتها و ساعات زیادی به مطالعه میپردازند و راجع به تأثیری که مد خاصی میتواند در یک جامعه از خود به جای گذارد، آیندهنگری و تحلیل میکنند و وقتی تصویب شد، با شگردهای عجیبی به تبلیغ آن میپردازند. V}جهت اطلاع از این شگردهای تبلیغی، ر.ک: حسن زورق، مبانی تبلیغ؛ محمّد تقی رهبر، روش تبلیغ {V حتی برای جا زدن چیز مضری نظیر سیگار و مواد مخدر یا نظایر آن، از طریق عکسهای شرطی و به خصوص از قیافه سکس زنها استفاده میکنند. نکته دیگر در این باره، این است که آنها به رنگ و مدل کفش، لباس، کیف و کمربند اکتفا نمیکنند؛ بلکه ملتی را در این گونه مسائل مجذوب خود میسازند و به تقلید خود درمیآورند. سپس به تدریج، سراغ افکار و اندیشه و آرمانهای آن ملت میروند و آن را هم به طرف خود جذب میکنند. چادر به عنوان حجاب اسلامی، سنتی نیکو و پسندیده است. فراموش نمیکنیم که در زمان طاغوت، ناگهان بازار اسلامی پر از چادرهای بدننما شد. حال ساده اندیشی و خامی است اگر ما فکر کنیم که آنها در به وجود آوردن مد روز به نقطه خاصی اکتفامیکنند. طبیعی است که چنین نخواهد بود. اگر امتی صرفاً به نام مد و طرح روز به دنبال آنها راه بیفتد، تا نهایت هرزگی و فساد پیش خواهد رفت. امروزه در غرب (اروپا و آمریکا) در زمینه شهوت پرستی و فساد جنسی و طرح لباسهای سکس به نام تمدن و تجدد چه خبر است؟ این ویژگی و خصیصه انسان است که در هر وادیای جلو رفت، حد نهایی برای خودش نمیشناسد: «A} بل یرید الانسان لیفجر أمامه{A ». انسان اگر به وادی کمال پا گذاشت، تا بینهایت پر میکشد و اگر به وادی فساد و انحطاط قدم نهاد، در آنجا هم تا بینهایت جلو میرود؛ به گونهای که نمیتوان او را در جایی متوقف کرد. T} راه کارهای مقابله با مد گرایی منفی: {T این امر روشن است که بشر، تنوع طلب است و از یکسانی خسته میشود. قرآن کریم نیز به این نکته توجه داشته است که میفرماید: «A} مختلفا ألوانه{A »؛ «گیاهان و میوهها را با رنگها و گونههای مختلف برای شما آفریدهایم؛ بشر در نژادها و قبایل گوناگون آفریده شده است و … ». به راستی اگر همه چیز یکسان بود (یک رقم گیاه، یک نژاد و یک زبان) ، در آن صورت چه لطفی باقی میماند؟ حال با توجه به تنوع طلبی انسان، مدل لباس و طرح کیف، کفش، ساختمان، ماشین و … ـ اگر با موازین شرع و سنتهای نیک ما تضادی نداشته باشد ـ نمیتوان تا این حد بر آن ایراد گرفت. حرف ما در این است که چرا ما خودمان طراح مد و مدل روز نباشیم؟ چرا افراد مبتکر و خلاق جامعه ما سعی نمیکنند تا طرح جدیدی ارائه دهند؟ اصولاً این یکی از ایرادهای ما است که نسبت به این گونه مسائل، آن قدر منتظر میمانیم تا دیگران با طرح جدید، خود بر ما یورش آورند. آن گاه مبتکران ما ـ بعد از فشار زیادی که از افکار عمومی متوجه آنها میشود ـ تازه دست به کار میشوند تا مثلاً مدل فلان ماشین یا طرح ساختمانی و یا شیوه لباس قشر خاصی را تغییر دهند. در حالی که اگر ما در این زمینه ابتکار عمل را به دست گیریم، چه بسا بتوانیم فرهنگ خویش را برای دیگران اسوه و الگو قرار دهیم؛ همچنان که در برخی از جهات چنین بوده است. به هر حال، نسبت به مسئله «مدگرایی» باید خیلی هوشیار باشیم و از اینکه زمام فرهنگ و سنت و فکر خویش را به نام تمدن و تجدد، به دست مدهای غربی بسپاریم، باید به شدت بپرهیزیم. دو نکته مهم در برخورد فعال و به دست گرفتن ابتکار عمل باید رعایت شود: 1. یک کار فرهنگی قوی صورت گیرد و مدگرایی را از رونق بیندازد، با این مبنا که ارزش انسان به لباس و ماشین و تجملات مادی نیست. 2. در طراحیها و ارائه مد از سوی ما، باید تلاش شود که اصول و مبانی فکری اسلامی و ملی رعایت و پیامهای مثبت دینی و فرهنگی کشورمان در آن گنجانده شود.