حکم شرکت زنان در کارهای اجتماعی
پرسش : شرکت زنان در کارهای اجتماعی، با توجه به روایاتی که میگویند مسجد زن خانه او است، چه حکمی دارد؟
پاسخ : T} شرکت زنان در کارهای اجتماعی {T در مورد روایات مذکور باید چند نکته را در نظر داشت: یکم. این روایات در بردارنده حکمی کلی و استثنا ناپذیر نیستند. به عبارت دیگر، بسیاری از احکام قانونی شریعت، در نگاه نخست، ظاهری مطلق و کلی دارند؛ ولی غالبا تخصیص دهنده و مقیّداتی در دیگر منابع احکام دارند که با توجّه به آنها دایره حکم، ضیق و محدود میگردد. دوم. این روایات هرگز منع کننده حضور زن در صحنه اجتماعـ به ویژه در موارد لزوم، مانند شرکت در راهپیماییها تحصیل دانش و… با رعایت شئون اسلامیـ نیستند. از همین رو، فقها نیز چنین مواردی را نه تنها منع نکردهاند؛ بلکه در مواردی مانند آموزشهای علمی مخصوص بانو و دفاع در برابر دشمنان مهاجم (در صورت عدم کفایت مردان)، شرکت در فعالیتهای اجتماعی را واجب شمردهاند. همچنین از جمعبندی متون دینی به دست میآید که اینگونه روایات، منصرف به مواردی است که علاوه بر عدم ضرورت حضور زن، نوعی بینظمی در مسئولیتهای زن در خانه و یا بینظمی در اجتماعات عمومی و دینی پدید آورَد؛ چنان که حضور بسیاری از زنان در مسجد، به خاطر داشتن مسئولیت مراقبت و پرستاری از اطفال و کودکان، چنین پیامدهایی را دارد. اما در صورتی که فارغ از چنین مشکلاتی باشد، یا راه حل مناسبی برای آن داشته باشند، حضورشان در مساجد و مجامع عمومی، با رعایت شئون اسلامی، مطلوب است. در بعضی روایات، وظیفه زن پرداختن به کارهای خانه دانسته شده است. این روایات، مربوط به امور خانواده (تقسیم کار بین زن و شوهر). پیامبر خدا(ص) فرمود: «امور داخل منزل، برای زن و امور بیرون از خانه، برای مرد باشد». البته این بدان معنا نیست که زن باید فقط در خانه باشد و از تحصیل و شرکت در کار ودیگر فعالیتهای اجتماعی باز بماند.