علت فاصله گرفتن از دانشجویی آرمانی
پرسش : چرا دانشجویان فعلی ما از دانشجوی آرمانی این قدر فاصله دارند؟ وظیفه ما در این باره چیست (یعنی اول فاصله خود و سپس اطرافیانمان را چگونه با دانشجوی آرمانی کم کنیم)؟
پاسخ : T} فاصله با دانشجوی آرمانی{T با وجود تحوّلات عمیق و سازندهای که به برکت انقلاب اسلامی و برنامههای متعدد در خصوص دانشگاهها انجام شده، هنوز در بسیاری از زمینهها با دانشگاه اسلامی و دانشجوی مطلوب فاصله هست. در تبیین چرایی این موضوع میتوان به علل متعددی اشاره کرد؛ از جمله: 1. تعدد مراکز تصمیم گیری در دانشگاهها و فقدان استراتژی و راهبرد فرهنگی معین و کارآمد در این زمینه ها؛ 2. غلبه کمیت بر کیفیت؛ 3. تدریس محوری به جای پژوهش محوری؛ 4. ضعف در ارائه مناسب علوم انسانی و عدم توجه کافی به این علوم در کشور؛ 5. فقدان تکریم لازم و رعایت شئونات مادی و معنوی اساتید؛ 6. بیکاری و یا عدم تناسب شغلی دانش آموختگان دانشگاهی با رشته تحصیلی آنها؛ 7. ضعف ارتباطات و تعاملات دانشگاه با واقعیات جامعه در زمینههای مختلف انسانی، صنعتی و…؛ 8. مدرک محوری و مدرک گرایی؛ 9. غلبه آموزش و نبود پرورش و تربیت صحیح در نظام آموزشی کشور؛ 10. فقدان یا کمبود ارتباطات علمی اساتید و دانشجویان با حوزههای علمیه از یک سو و با عرصههای علمی جهانی از سوی دیگر؛ 11. عدم دقت کافی در گزینش اساتید و نظارتهای کارآمد در دوران اشتغال آنان در دانشگاه از نظر علمی و اخلاقی. در چنین شرایطی وظیفه هر دانشجویی این است که بکوشد با برنامهریزی دقیق و پرداختن به اولویتها و با استعانت از خداوند، ویژگیهای لازم برای دانشجو را در خود پیاده کند. در چنین صورتی ضمن اصلاح و ارتقای خود به سطوح بالاتر، از نظرعلمی و معنوی، نسبت به محیط اطراف خود احساس وظیفه میکند و با گسترش روحیه اصلاح و ارتقای کارآمدی دانشگاه خواستههای قانونی خود را از مسئولان پیگیری مینماید.