عواقب مدرک گرایی
پرسش : چرا در دانشگاه باید ملاک سنجش علم وآگاهی اساتید مدرک آنها باشد؟ آیا امیدی برای بهبود و افزایش سطح علمی دانشجویان دانشگاه وجود دارد؟
پاسخ : T} مدرک گرایی{T در پاسخ به این پرسش توجه به نکات زیر حائز اهمیت است: یکم. مسئله مدرک گرایی، یکی از آسیبهای جدی جامعه ما است که تأثیر ویرانگری هم در حوزه تولید علم و کارآمدی بخشهای مختلف دولت دارد. البته وجود این موضوع به هیج وجه به معنای نفی جایگاه تحصیل کردگان, متخصصان و اساتید محترم دانشگاه نیست؛ بلکه منظور از آن مخالفت با ملاک و معیار قرار دادن مدرک به عنوان تنها محک و شاخص در گزینش اساتید دانشگاه یا مدیران است. هر چند مدرک میتواند به عنوان وسیله ای برای شناخت میزان تحصیلات افراد به کار گرفته شود؛ اما به تنهایی نشانه میزان توانایی علمی و یا مدیریتی افراد نیست. از این رو جوامعی در عرصه تولید علم و فنآوری موفق بوده اند که در گزینش کادر علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزشی و پژوهشی خود و یا سایر مسئولیتهای اجرایی, معیارها و شاخصهای مطمئن و کارآمدتری را به کار گرفته اند. و در گزینش اساتید و هیأت علمی، افزون بر ارائه مدرک, مصاحبه ای علمی به عمل میآید تا بدین وسیله توان علمی شخص شناسایی شود. این شیوه اگر درست عمل شود، بسیار کارآمد و مفید خواهد بود. دوم. در سالهای اخیر سیاست راهبردی از سوی نظام اسلامی در زمینه تولید علم و دانش ترسیم شده است و به عنوان یکی از اولویتهای اساسی کشور معرفی گردیده و در حال برنامه ریزی و اجرا است. از سوی دیگر ایجاد تحوّل در فضای کنونی دانشگاهها و متون درسی, کادر آموزشی و… از اساسیترین اقدامات زیر بنایی در این روند محسوب میگردد. سوم. در مواردی که مطمئن هستید استادی از شرایط علمی و یا تدریسی مقبول برخوردار نیست, میتوانید از طریق راهکارهای قانونی ـ نظیر مراجعه دست جمعی, تهیه تومار و … به مدیر گروه مربوطه یا مسئول دانشگاه و… ـ اقدام کرده و با پا فشاری برخواستههای بر حق خود، از آنها خواستار رسیدگی به موضوع شوید.