رمضان یعنی چه

پاسخ : رمضان نام یکی از ماه های قمری است و معنای لغوی آن سوزانیدن است پیامبر فرمودند نام این ماه رمضان گذاشته شده زیرا گناهان را می سوزاند یکی از نام های خداوند نیز رمضان است . در این ماه قرآن وانجیل و تورات و زبور نازل شده اند و یکی از چهار ماهی است که خداوند جنگ را در آن حرام فرموده (مگر جنبه دفاع داشته باشد). در تمام ادیان، عبادت و پرستش جوهرء اصلى دین به شمار مى‏رود و در ادیان الهى این مسأله به وضوح دیده مى‏شود. منتهى با تفاوت شریعت‏ها، عبادت‏ها نیز شکل خاص به خود مى‏گیرد؛ یعنى، در هر دینى مراسم مذاهبى طبق شریعت خود آن دین به جا آورده مى‏شود. دراسلام نماز به عربى و با آداب خاص خود خوانده مى‏شود. در مسیحیت به زبان و شکل دیگرى عبادت مى‏شود؛ مثلاً در مسیحیت کاتولیک، ادعیه و نماز به زبان لاتین و گاه بزبان بومى خوانده مى‏شود. روزه گرفتن نیز در میان ادیان معمول بوده است. از تورات و انجیل فعلى بر مى‏آیدکه روزه، در میان یهود و نصارا وجود داشته و اقوام و ملل دیگر هنگام مواجه شدن با غم و اندوه، روزه مى‏گرفته‏اند. در قاموس «کتاب مقدس» آمده است: «روزه در تمام اوقات در میان هر طایفه و هر ملت و مذهب در موقع اندوه و زحمت غیر مترقبه، معمول بوده است»، V}(قاموس کتاب مقدس، ص 427، به نقل از تفسیر نمونه، ج 1، ص 633){V. از تورات نیز برمى‏آید که موسى(ع) چهل روز روزه داشته است: «هنگام بر آمدنم به کوه لوح‏هاى سنگى، یعنى، لوح‏هاى عهدى که خداوند با شما بست؛ بگیرم. آن گاه در کوه چهل روز و چهل شب ماندم؛ نه نان خوردم و نه آب نوشیدم»، V}(تورات، سفرتثنیه، ف 9، ش 9، به نقل از تفسیر نمونه، ج 1، ص 632){V. هم چنین از انجیل لوقا نیز برمى‏آید که حواریون مسیح نیز روزه مى‏گرفتند، V}(انجیل لوقا، ب 5، ش 3533){V. قرآن کریم نیز در مورد روزه گرفتن امت‏هاى پیشین به صراحت مى‏فرماید: A}… کتب علیکم الصیام کما کتب على الذین من قبلکم…{A، V}(بقره، آیه 183){V. بنابراین در ادیان دیگر نیز عبادت خداوند و یک سرى مناسک و آیین‏ها مطرح است و نماز و روزه نیز از جمله این آیین‏ها مى‏باشد؛ اما انکار و مناسک آنها فرق مى‏کند. براى آگاهى بیشتر در این زمینه ر.ک: 1. تاریخ و کلام مسیحیت، محمدرضا زیبایى نژاد، ص 122. 2. اسلام و عقائد و آراء بشرى یا جاهلیت و اسلام، ص 462. 3. تاریخ ادیان و مذاهب جهان، مبلغى آبادانى، ح 2، ص 787.روزه به عنوان یک عمل عبادى در یهودیت رواج دارد؛ ولى تنها در روز «کیپور»؛ یعنى، روزه کفاره، این عمل صورت مى‏گیرد. در این روز یهودیان از غروب روز قبل تا شبانگاه این روز، به منظور کفاره گناهان روزه مى‏گیرند و از خوردن و آشامیدن، استحمام و کار پرهیز مى‏کنند و در کنیسه‏ها به عبادت و استغفار مشغول مى‏شوند ===(آشنایى با ادیان بزرگ، حسین توفیقى، تهران، سمت، طه و مرکز جهانى علوم اسلامى، چاپ سوم، زمستان 1379 ش، ص 94.)++.