رمضان یعنی چه
پرسش : رمضان یعنی چه؟ و آیا ماه رمضان و روزه گرفتن در ادیان گذشته بوده است ؟فرق روزه مسیحیان و یهودیان با مسلمانان چگونه است؟
پاسخ : رمضان نام یکی از ماه های قمری است و معنای لغوی آن سوزانیدن است پیامبر فرمودند نام این ماه رمضان گذاشته شده زیرا گناهان را می سوزاند یکی از نام های خداوند نیز رمضان است . در این ماه قرآن وانجیل و تورات و زبور نازل شده اند و یکی از چهار ماهی است که خداوند جنگ را در آن حرام فرموده (مگر جنبه دفاع داشته باشد). در تمام ادیان، عبادت و پرستش جوهرء اصلى دین به شمار مىرود و در ادیان الهى این مسأله به وضوح دیده مىشود. منتهى با تفاوت شریعتها، عبادتها نیز شکل خاص به خود مىگیرد؛ یعنى، در هر دینى مراسم مذاهبى طبق شریعت خود آن دین به جا آورده مىشود. دراسلام نماز به عربى و با آداب خاص خود خوانده مىشود. در مسیحیت به زبان و شکل دیگرى عبادت مىشود؛ مثلاً در مسیحیت کاتولیک، ادعیه و نماز به زبان لاتین و گاه بزبان بومى خوانده مىشود. روزه گرفتن نیز در میان ادیان معمول بوده است. از تورات و انجیل فعلى بر مىآیدکه روزه، در میان یهود و نصارا وجود داشته و اقوام و ملل دیگر هنگام مواجه شدن با غم و اندوه، روزه مىگرفتهاند. در قاموس «کتاب مقدس» آمده است: «روزه در تمام اوقات در میان هر طایفه و هر ملت و مذهب در موقع اندوه و زحمت غیر مترقبه، معمول بوده است»، V}(قاموس کتاب مقدس، ص 427، به نقل از تفسیر نمونه، ج 1، ص 633){V. از تورات نیز برمىآید که موسى(ع) چهل روز روزه داشته است: «هنگام بر آمدنم به کوه لوحهاى سنگى، یعنى، لوحهاى عهدى که خداوند با شما بست؛ بگیرم. آن گاه در کوه چهل روز و چهل شب ماندم؛ نه نان خوردم و نه آب نوشیدم»، V}(تورات، سفرتثنیه، ف 9، ش 9، به نقل از تفسیر نمونه، ج 1، ص 632){V. هم چنین از انجیل لوقا نیز برمىآید که حواریون مسیح نیز روزه مىگرفتند، V}(انجیل لوقا، ب 5، ش 3533){V. قرآن کریم نیز در مورد روزه گرفتن امتهاى پیشین به صراحت مىفرماید: A}… کتب علیکم الصیام کما کتب على الذین من قبلکم…{A، V}(بقره، آیه 183){V. بنابراین در ادیان دیگر نیز عبادت خداوند و یک سرى مناسک و آیینها مطرح است و نماز و روزه نیز از جمله این آیینها مىباشد؛ اما انکار و مناسک آنها فرق مىکند. براى آگاهى بیشتر در این زمینه ر.ک: 1. تاریخ و کلام مسیحیت، محمدرضا زیبایى نژاد، ص 122. 2. اسلام و عقائد و آراء بشرى یا جاهلیت و اسلام، ص 462. 3. تاریخ ادیان و مذاهب جهان، مبلغى آبادانى، ح 2، ص 787.روزه به عنوان یک عمل عبادى در یهودیت رواج دارد؛ ولى تنها در روز «کیپور»؛ یعنى، روزه کفاره، این عمل صورت مىگیرد. در این روز یهودیان از غروب روز قبل تا شبانگاه این روز، به منظور کفاره گناهان روزه مىگیرند و از خوردن و آشامیدن، استحمام و کار پرهیز مىکنند و در کنیسهها به عبادت و استغفار مشغول مىشوند ===(آشنایى با ادیان بزرگ، حسین توفیقى، تهران، سمت، طه و مرکز جهانى علوم اسلامى، چاپ سوم، زمستان 1379 ش، ص 94.)++.