اظهار دوستی خدا به محبان خود
پرسش : خداوند در دنیا چگونه به محبّان خود اظهار دوستى مىکند؟
پاسخ : T}یکم.{T حبّى که در مورد خداى متعال به کار مىرود، به آن معناى عرفى نیست؛ زیرا لازمه این معنا، انفعال نفسانى است که خداوند سبحان از آن منزّه است.V}احیاء علوم الدین، ج 4، ص 302 – 303.{V بلکه برگشت آن به حبّ ذات و ادراک خیر و کمال خویش است؛ به گفته ابن سینا: «حبّ خداوند همان ادراکِ خیر «خیر» است، خداوند از آن رو که مدرکِ جمال خویش است، عاشق است».V}رساله عشق، ص 4 – 6.{V امّا ظهور این محبّت و دوستى، همان بروز رحمت و کرامت حضرت حق به بندگان است، به عبارت دیگر وقتى خداوند به بندهاى از رحمت بىکران خود لطف مىکند، در حقیقت او را مورد محبّت خویش قرار داده است.V}اربعین، ص 390 – 391.{V T}دوّم.{T بر اساس پارهاى از آیات و روایات و سخنان بزرگان، مىتوان نشانههاى عشق و محبّت حق به بندگان را به دست آورد. اگر مىخواهیم بدانیم که خداوند در دنیا، چگونه به محبّان خود اظهار دوستى مىکند، باید نشانههاى محبّت او به بندگان را مورد بررسى قرار دهیم و ببینیم آیا ما جزء دوستان او هستیم یا خیر؟ آیا خداوند با جارى ساختن این علائم، ما را نیز مورد توجّه و محبّت خویش قرار داده است یا خیر؟ برخى از نشانههاى محبّت خداوند به بنده خویش عبارت است: 1. توفیق دوست داشتن خداوند،V}میزان الحکمه، ج 1، ص 224، ح 3147.{V 2. توفیق طاعت یافتن،V}همان.{V 3. مخفى کردن معایب انسان،V}همان، ص223.{V 4. محبوب ساختن امانتدارى،V}همان، ص222.{V 5. الهام صدق و راستى،V}همان، ص223.{V 6. خطور دادن علم و دانش،V}همان.{V 7. مزیّن ساختن به حلم و آرامش،V}همان، ص224.{V 8. مبغوض ساختن دنیا در قلب آدمى،V}همان.{V 9. عطا کردن به قدر نیاز،V}همان، ص223.{V 10. نیک گردانیدن اخلاق او و اعطاى قلب سلیم.V}همان، ص124 و براى اطلاع بیشتر نگا: عطف الألف، ص89 – 94.{V پس حضرت رسول«صلى الله علیه وآله» یکى از بهترین کسانى است که خداوند متعال، او را مورد محبّت خویش قرار داده است.V}نگا: انسان کامل از همین قلم. در دست انتشار.{V P}با «محمد» بود عشق پاک جفت{E}بهر عشق او را خدا «لولاک» گفت{P P}منتها در عشق چون او بود فرد{E}پس مر او را از انبیا تخصیص کرد{P P}گر نبودى بهر عشق پاک را{E}کى وجودى داد مى افلاک را{P V} مثنوى معنوى، دفتر5، ابیات 2737 – 2739.