تقویت اراده انسان برای شوق عبادت

پاسخ : «اراده» بر اثر شدّت یافتن به مرحله «شوق» مى‏رسد و به عبارت دیگر «شوق» همان «اراده موکد» است.V}مراحل اخلاق در قرآن (تفسیر موضوعى)، ج‏11، ص‏323.{V بر این اساس اگر انسان بخواهد به عبادت و تسبیح حق شوق داشته باشد، باید اراده خویش را نسبت به مطلوب ازلى، تقویت کند و این از چند راه حاصل مى‏شود: T}یکم.{T از آنجا که یکى از ارکان اراده، علم به مراد و مقصود است،V}همان، ص‏315.{V هر چه این معرفت و دانستن تقویت شود، اراده آدمى نسبت به مراد خویش، قوى‏تر خواهد شد. این «اراده قوى» همان شوقى است که نسبت به معبود حقیقى در انسان پدید مى‏آید. از این رو تقویت معرفت خداوند متعال و توسعه و تعمیق بخشیدن آن در فکر و جان، شوق آدمى را به عبادت و تسبیح او ایجاد و تقویت مى‏کند. T}دوم.{T عارفان واصل – بر اساس آیات و روایات – پس از توبه، گام بعدى در سلوک معنوى را «طلب» و «خواستن» دانسته‏اند؛ یعنى، سالک باید بخواهد و در طلب مقصود درآید و اگراین طلب در انسان ضعیف باشد، شوق آدمى نیز در عبادت و تسبیح او ضعیف مى‏گردد. P}شب مخسب و روز هم چیزى مخور{E}کاین طلب در تو پدید آید مگر{P V} منطق الطیر، عطار.{V و اساس امر در مقام «طلب حقیقى» خود را شکستن است؛ یعنى، سالک باید بداند که طالب حضرت حق، باید از «خویش»، منسلخ گردد تا به مطلوب نایل آید و این طلب حقیقى جز با مجاهدت و کوشش به دست نمى‏آید. بنابراین تلاش در به دست آوردن «طلب راستین» و تداوم بخشیدن به آن در وجود خویش، گام بعدى در ایجاد و توسعه شوق عبادت و تقدیس حق است. P}ناز پرورده تنعم نبرد راه به دوست‏{E}عاشقى شیوه رندان بلاکش باشد{P V}حافظ.{V T}سوم.{T ترک جدّى هواها و شهوات نفسانى، ضرورى است؛ زیرا وقتى هواى غیر به هواى حضرت معبود کنار زده شد، هواى جناب او جایگزین هواى غیر، در دل سالک خواهد بود. البتّه ترک هواها و مشتهیات نفسانى، به سادگى انجام نمى‏پذیرد و کار آسانى نیست. این امر به جاى خود، ریاضت مشروع است؛ البته بسیار طولانى و سخت. از این رو توصیه بسیارى از دل سوختگان، براى آسان شدن این عمل این است که به طور دائم باید از جناب او مدد گرفت و از خدا صبر و تحمل در این راه طلب نمود. از امامان معصومین«علیهم السلام» نیز باید بهره گرفت و شفاعت آنان را به دست آورد تا در این عمل مشکل‏ها حل و سختى‏ها آسان گردد، زیرا آنان واسطه‏هاى فیض الهى‏اند. P}تسبیح و خرقه لذت مستى نبخشدت‏{E}همّت در این عمل، طلب از مى‏فروش کن