آیا عشق مختص انسان است

پاسخ : از آنجا که همه هستى داراى حیات و شعور و کمال‏جو است، عشق در تمام عالم وجود، سریان دارد. این عشق در انسان – که داراى حیات و شعور برتر است – از شدّت بیشترى برخوردار است؛ ولى بر اساس ارتباط معرفت و عشق و اسباب آن، عشق در همه عالم جریان دارد.V}ر.ک: اسفارالاربعه، ج‏7، فصل 15.{V آتش نى، جوشش مى، بدایع طبیعت، کشش اجزاى هم جنس به یکدیگر و پیوند و ترکیب اضداد از جلوه‏هاى عشق است؛ جاذبه‏اى که جزء را به سوى کل مى‏راند و میان اشیا و پدیده‏ها، تناسب، هم سنخى و انضمام مى‏آفریند. P}عشق جوشد بحر را مانند ریگ‏{E}عشق ساید کوه را مانند ریگ‏{P P}عشق بشکافد فلک را صد شکاف‏{E}عشق لرزاند زمین را از گزاف‏{P V} مثنوى معنوى، دفتر5، ابیات 2735 و 2736.{V داستان عشق انسان، داستان دیگرى است؛ زیرا به رغم ژرفا و گستردگى ادراکش، داعیه‏هاى خیالى و وهمى او همواره با عقل و ذات او درگیر است و مزاحمانى از قواى شهوى و غضبیه برسر راه قرار دارد. باید دستى از غیب برون آید و عشق انسان را هدایت‏کند و راه وصول عشق را به او بنمایاند. فرستادن رسولان و کتاب‏هاى آسمانى براى همین جهت است تا عشق حقیقى و راستین را از عشق مجازى و دروغین باز شناساند و آدمى را در عشق و عاشقى‏اش مدد رساند.V}ر.ک: صدرالدین محمد شیرازى: عرفان و عارف نمایان، ص‏120.{V کلام پیامبران، بوى گلى است که انسان را به سمت گلستان مى‏برد. P}این سخن هایى که از عقل کل است‏{E}بوى گلزار و سرو و سنبل است‏{P P}بوى گل دیدى که آنجا گل نبود{E}جوش مل دیدى که آنجا مل نبود{P V} مثنوى معنوى، دفتر 1، ابیات 1898 – 1900.{V