آیا عشق مختص انسان است
پرسش : آیا عشق در همه عالم جریان دارد یا مختص به آدمى است؟
پاسخ : از آنجا که همه هستى داراى حیات و شعور و کمالجو است، عشق در تمام عالم وجود، سریان دارد. این عشق در انسان – که داراى حیات و شعور برتر است – از شدّت بیشترى برخوردار است؛ ولى بر اساس ارتباط معرفت و عشق و اسباب آن، عشق در همه عالم جریان دارد.V}ر.ک: اسفارالاربعه، ج7، فصل 15.{V آتش نى، جوشش مى، بدایع طبیعت، کشش اجزاى هم جنس به یکدیگر و پیوند و ترکیب اضداد از جلوههاى عشق است؛ جاذبهاى که جزء را به سوى کل مىراند و میان اشیا و پدیدهها، تناسب، هم سنخى و انضمام مىآفریند. P}عشق جوشد بحر را مانند ریگ{E}عشق ساید کوه را مانند ریگ{P P}عشق بشکافد فلک را صد شکاف{E}عشق لرزاند زمین را از گزاف{P V} مثنوى معنوى، دفتر5، ابیات 2735 و 2736.{V داستان عشق انسان، داستان دیگرى است؛ زیرا به رغم ژرفا و گستردگى ادراکش، داعیههاى خیالى و وهمى او همواره با عقل و ذات او درگیر است و مزاحمانى از قواى شهوى و غضبیه برسر راه قرار دارد. باید دستى از غیب برون آید و عشق انسان را هدایتکند و راه وصول عشق را به او بنمایاند. فرستادن رسولان و کتابهاى آسمانى براى همین جهت است تا عشق حقیقى و راستین را از عشق مجازى و دروغین باز شناساند و آدمى را در عشق و عاشقىاش مدد رساند.V}ر.ک: صدرالدین محمد شیرازى: عرفان و عارف نمایان، ص120.{V کلام پیامبران، بوى گلى است که انسان را به سمت گلستان مىبرد. P}این سخن هایى که از عقل کل است{E}بوى گلزار و سرو و سنبل است{P P}بوى گل دیدى که آنجا گل نبود{E}جوش مل دیدى که آنجا مل نبود{P V} مثنوى معنوى، دفتر 1، ابیات 1898 – 1900.{V