برای ترک دیدن فیلم های مستهجن چکار کنم
پرسش : من یک داشجوی مذهبی ورودی 82 هستم تفریحات من هم فقط دعا وقرآن وزیارت و.. بود.چند ماه پیش ناگهانی سر از سایت های سکس در آوردم.وبه تماشای عکسهای مستهجن پرداختم.شب وقتی به خوابگاه رفتم شدیدا پشیمان بودم ویک ساعت گریه کردم و به اصطلاح توبه کردم.برای چند هفته هم خودم را از سایت محروم کردم و به آن عمل هم کردم. اما چندی بعد دوباره به آن سایتها رفتم و طبق معمول شب توبه کردم.تا الان چند بار این کار انجام شده است .لطفا مرا راهنمائی کنید.
پاسخ : واقعیت این است که به جز پیامبران و امامان معصوم، همهى انسانها در معرض اشتباه و خطا هستند و هیچ انسانى نیست که ـ و لو سهوا ـ اشتباه نکند؛ وسوسههاى شیطانى و شهوات نفسانى و درونى انسان و نیز دنیا و جلوههاى ظاهرى آن، دائما همراه انسان و در متن زندگى او حضور دارند و در صدد فریب و گمراه کردن او مىباشند. بنابراین خداوند مىداند که انسان در معرض این خطرات درونى و بیرونى قرار داد؛ لذا تمهیداتى را براى نجات وى از چنگال آن وسوسههاى درونى و بیرونى در نظر گرفته است. در کنار آن وسوسههاى درونى، خداوند چراغ عقل و فطرت حقیقتطلبى را در درون انسان روشن و شعله ور نگه داشته است و در بیرون نیز پیامبران، امامان معصوم و دین را به عنوان بهترین برنامهى زندگى قرار داده، تا انسان از آن استفاده کند. علاوه بر این که خداوند به رغم همهى این تمهیدات، راه دیگرى را به روى انسان باز گذاشته است که اگر جنود شیطان بر او پیروز شدند و او را به گناه یا بیراهه کشاندند، دوباره به صراط مستقیم باز گردد و هیچگاه و در هیچ شرایطى، در زندگى ناامید و مستأصل نشود و آن راه «توبه» است. خداوند با هیچ انسانى کینه و دشمنى ندارد و دوست دارد که همهى انسانها، در مسیر حق و هدایت قرار گیرند و از تمام ظرفیت وجودى خود، براى دستیابى به کمالات استفاده کنند؛ مگر این که انسان، خودش مانع از این مهربانى و لطف شود و باعث محرومیت خودش گردد. بنابراین راه بازگشت همیشه باز است؛ و لو این که انسان بدترین گناهان را نیز مرتکب شده باشد. اگر کسى به صورت واقعى توبه کند، نه تنها خداوند او را از همهى آلودگىها پاک مىکند و او را دوست مىدارد؛ به ویژه اگر توبه کننده جوان باشد؛ A}ان الله یحبّ التوابین{A. پیامبر اکرم(ص) فرمود: H}انّ الله تعالى یحبّ الشابُّ التائب{H؛خداوند جوان توبهکار را بیشتر از [سایر توبهکنندگان] دوست دارد». بنابراین اگر شما به هر دلیلى، تاکنون اشتباهاتى مرتکب شدهاید، نباید از لطف و رحمت خدا مأیوس باشید. قطعا راه بازگشت وجود دارد و خداوند نیز وعده داده که هم توبه کننده را دوست دارد و هم به او کمک مىکند. نکته دیگر این که گاهى افراد دچار این اشتباه مىشوند که من یا باید صد در صد خوب باشم یا صد در صد بد؛ یعنى، قانون «همه یا هیچ» بر زندگى آنان حاکم است حال آن که در زندگى انسان احتمال اشتباه و خطا منتفى نیست و ممکن است اشتباه کرده، مرتکب گناه شود. اگر اشتباه کرد و گناهى انجام داد، نباید دچار اشتباه بزرگترى شود و بگوید من که سرم زیر آب رفته، چه یک وجب و چه صد متر! پس بگذار دوباره و صد باره این گناه را انجام دهم! نه این درست نیست و هر کجا که جلوى ضرر را بگیریم نفع است. همین که انسان متوجه اشتباه خود شد، باید سعى کند دیگر آن اشتباه را مرتکب نشود و باز اگر بعد از مدتى دوباره اشتباه کرد، توجه کند و جبران نماید. خداوند این راه بازگشت را به این دلیل باز گذاشته که انسانها هیچ گاه ناامید نشوند و دنبال قانون «همه یا هیچ»نروند. با توجه به آنچه بیان شد، شما هرگز از خود ناامید و مأیوس نباشید. اشتباهات گذشته قابل جبران است و این طور نیست که تلاشهاى شما براى ترک گناه بىثمر بوده است. همین که شما احساس ندامت و نارضایتى از رفتار خود نشانه این است که هنوز چراغ فطرت الهى شما، روشن است و تمایل و گرایش به خوبىها دارید. خداوند نیز شما را رها نکرده است و ندامت و پشیمانی شما، بزرگترین نعمت الهى و علامت این است که خداوند شما را دوست دارد و اگر توبه واقعی کنید و به اوامر الهى عمل کرده و از نواهى او اجتناب کنید، قطعا اهل رستگارى و سعادت خواهید بود. البته باید توجه داشت که هم باید زحمت کشید و هم توقع و انتظار «معجزه» نداشت. رسیدن به کمالات انسانى، به تدریج و با تلاش مستمر، تحقق مىپذیرد و امکان ندارد یک شبه این مسیر طى شود. حتى پیامبران، بعد از سالیان متمادى تلاش و کوشش، توانستند مراحلى را طى کنند و به مدارجى برسند. پس هم راه توبه باز است و هم خداوند مهربان و توبهپذیر است. جبران گذشته نیز امکان دارد و طى این مسیر تدریجى است. بنابراین دلیلى ندارد که ما از رحمت خداوند ناامید شویم؛ بلکه باید دامن همت بالا زنیم و از خداوند نیز بخواهیم تا ما را در طى این مسیر کمک کند. چند دستور العمل براى توبه و بازگشت از گناه: پس از پیدا شدن حالت ندامت از کردههاى ناپسند، چند عمل سزاوار است: 1. سه روز، روزه گرفتن: حضرت صادق(ع) مىفرماید: توبهى نصوح که خداوند به آن امر فرموده، روزه گرفتن روز چهارشنبه، پنج شنبه و جمعه است؛ 2. غسل توبه، حضرت رضا(ع) به کسى که مىخواست از گناه استماع غنا توبه کند، فرمود «برخیز و غسل کن» و پیامبر(ص) مىفرماید: «نیست بندهاى که گناهى کند و هر اندازه که باشد، سپس پشیمان شود و توبه کند، مگر این که خداوند به مغفرت و آمرزش به او رجوع مىفرماید. سپس فرمود: برخیز و غسل کن و براى خدا سجده نما». 3. خواندن دو یا چهار رکعت نماز؛ 4. استغفار و خواندن دعاى توبه (خصوصا دعاى 31 صحیفهى سجادیه از امام سجاد(ع«؛ 5. تکرار توبه و استغفار؛ امام صادق(ع) فرمود: «هرگاه بندهاى زیاد آمرزش بطلبد، نامهى عملش بالا مىرود، در حالى که مىدرخشد»؛ 6. اختیار کردن وقت سحر براى استغفار، بسیار نافع و مطلوب است. البته استغفار در هر وقتى خوب است؛ ولى سحر اثر خاصى دارد. لذا قرآن نیز استغفار کننده در سحر را مورد ثناى خود قرار داده است. P}بانگ برداشته مرغ سحرى{E}کرده بر خفته دلان پردهدرى{P P}هیچ از جاى نمىخیزى تو؟{E}الله الله چه گران خیزى تو!{P علاوه بر آنچه گفته شد راهکارهاى زیر نیز مؤثر است: 1. همنشینى با افراد مؤمن و با نشاط؛ 2. شرکت در جلسات مذهبى؛ 3. اهتمام به خواندن نماز اول وقت، هرگاه سستى و کوتاهى نسبت به نماز از شما سر زد، سعى کنید یک جریمهاى براى آن لحاظ کنید و خود را به جهت آن کوتاهى، جریمه کنید؛ مثلاً مقدارى پول به صندوق صدقات بیندازید یا یک روز، روزه بگیرید. این روش «خود جریمهاى» را مىتوانید در موارد دیگر نیز مورد استفاده قرار دهید؛ مثلاً اگر گناهى از شما سر زد، از همین روش استفاده کنید؛ 10. براى ترک گناهانى که به آنها عادت کردهاید نیز سعى کنید با یک برنامهریزى زمانبندى شده، به تدریج آن را ترک کنید؛ مثلاً با خود شرط کنید امروز مىخواهم آن گناه را انجام ندهم. اگر موفق شدید یک امتیاز به خود بدهید و بلافاصله به جهت آن موفقیت، سجدهى شکر به جاى آورید و اگر موفق نشدید، از همان روش جریمه استفاده کنید؛ 11. براى تقویت اراده هر روز حتما نیم ساعت در یک وقت معیّنى، ورزش کنید؛ 12. اگر در انجام این امور گاهى شکست خوردید، سرخورده نشوید و باز هم ادامه دهید. قطعا استمرار آن توأم با پشتکار، باعث تغییر و دگرگونى در شما خواهد شد.