اطاعت از شوهر عبادت است

پاسخ : ما در اسلام دو نوع اعمال عبادی داریم: 1. اعمالی که از همان ابتدا به عنوان عمل عبادی وضع شده است و باید با قصد قربت انجام گیرد مانند نماز، روزه، حج و… و اگر این اعمال به قصد قربت و یا نیت خالص انجام نگیرد باطل است. 2. اعمالی که ابتدائا جنبه عبادی ندارد و نیاز به قصد قربت نیز ندارد این اعمال در واقع برای این است که ما براساس یک برنامه صحیح زندگی کنیم و همه ابعاد زندگی ما را شامل می شود مانند معاملات، مسائل حقوقی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و.. در اسلام صحت این اعمال دسته دوم منوط به قصد قربت و نیت خالص نیست همین که ما آن عمل را براساس دستورات اسلام انجام دهیم کافی است و مهر صحت بر آن می خورد از جمله این اعمال مسائل حقوقی خانواده است که بخشی از آن مربوط به حقوق زوجین (زن و شوهر) نسبت به یکدیگر می شود. اسلام حقوقی را برای زن و متقابلا حقوقی را برای مرد وضع کرده است و زن و مردی که با هم ازدواج می کنند باید این حقوق را نسبت به یکدیگر رعایت کنند. مثلا زن حق نفقه (خرجی) دارد در مقابل در برخی از امور باید از شوهر خود اطاعت کند. اگر زن حقوق شوهر را رعایت نکند طبعا حقی به عهده شوهرش نیست و مثلا حق نفقه دیگر بر شوهر واجب نیست. اینگونه امور در اسلام به خاطر تسهیل زندگی خانوادگی و استمرار پیوند زناشویی است و همچنین به خاطر کیفیت بخشیدن به نظام خانواده است. بنابراین اطاعت شوهر از زمره عبادات محسوب نمی شود، لذا مقایسه اطاعت از شوهر با اطاعت از خدا قیاس مع الفارق است یعنی یک مقایسه بدون ارتباط و بدون سنخیت. اما اگر کسی اینگونه احکام اسلام یعنی احکام غیر عبادی را نیز به قصد قربت انجام دهد ارزش عبادی پیدا می کند مثلا اگر زنی از شوهرش اطاعت می کند صرفا به خاطر این نیست که حقی بر عهده شوهرش داشته باشد بلکه اطاعت می کند به خاطر اینکه خداوند فرموده و با نیت و قصد قربت این عمل را انجام می دهد در این صورت اطاعت از شوهر نیز علاوه بر جنبه حقوقی ارزش عبادی نیز پیدا می کند و می شود عبادت خدا در این صورت همان ارزشی را پیدا می کند که اعمال عبادی دارد بنابراین اطاعت شوهر به قصد قربت و رضایت خدا البته در اموری که خداوند اجازه داده (نه اطاعت به صورت مطلق حتی در امور حرام و مکروه) جنبه عبادی پیدا می کند و می شود اطاعت از خداوند و همان ارزشی را دارد که سایر عبادات دارد.