چرا در مدارس به قرآن زیاد پرداخته نمی شود

پاسخ : بحمدالله جامعه اسلامی ما به برکت پیروزی انقلاب اسلامی و تلاش های مخلصانه مسؤولین عالی رتبه نظام و حوزه های دینی و سایر برنامه های ارزنده ای که بخش های مختلف فرهنگی کشور انجام داده اند در مجموع رویکرد خوبی – هر چند ناکافی – به قرآن و سایر معارف اسلامی داشته است و تحت تأثیر این اقدامات قرآن تا حدی از محجوریت و غربتی که در زمان پهلوی در مدارس و دانشگاه ها پیدا کرده بود خارج شد. بحمدالله در زمان حاضر علاوه بر اقشار فرهنگی، بسیاری از اقشار دیگر نظیر نیروهای مسلح و…، رویکرد قابل توجهی به قرآن دارند. اما با این همه، همانگونه که مشاهده می کنیم فرهنگ قرآن آنگونه که شایسته و زیبنده یک جامعه و نظام اسلامی است در بخش ها و سطوح مختلف جامعه نهادینه نشده است و در ریشه یابی این موضوع می توان به کوتاهی و یا تغافل بخش هایی از دستگاه های قانونگذار یا عوامل فرهنگی و برنامه ریز یا عوامل اجرایی به عنوان مهمترین عامل این موضوع اشاره نمود که نتیجه آ ن بی توجهی یا کم توجهی مراکز آموزشی کشور اعم از مدارس و دانشگاه ها به گسترش و تعمیق مفاهیم قرآنی در میان دانش آموزان و دانشجویان است. چنانکه مقام معظم رهبری می فرماید: «ما در جامعه خودمان مبالغ زیادی از آموزش قرآن عقب افتادگی داریم؛ اگر جوان مسلمان با قرآن انس پیدا کند و فرصت تدبر در قرآن را به خود بدهد بسیاری از شبهات دشمنان بی اثر خواهد شد. البته همه دستگاه های فرهنگی کشور باید کمک کنند. باید مفاهیم قرآنی به وسیله خبره های این کار دسته بندی شود و به تناسب در جای خود در کتاب های درسی – چه مدرسه ها، چه دانشگاه ها – گنجانده شود؛ این ارتباط باید دایمی باشد» V}(بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار جمعی از حافظان و قاریان قرآن نونهال و نوجوان کشور، 28/6/1380). {V