40 روز توبه بعد از گناه

پاسخ : P}چون به دست خویشتن بستى تو پاى خویشتن {E}هم به دست خویشتن وا کن کمال این است و بس{P V}(میرزا حبیب مجتهد خراسانى) {V آمرزش خواهى، نقشى بسیار مهم در زدودن گناه ایفا مى‏کند. در روایت‏هاى مختلفى تصریح شده است که «بهترین توسل، استغفار است»، «حربه گنهکار، آمرزش خواهى است»، «هیچ واسطه‏اى و شفیعى، مؤثرتر از آمرزش‏خواهى نیست»V}میزان الحکمه، ج 9، ص 4350{V. بر اساس آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت(ع) گناه بیمارى است و راه علاج دارد. علاج گناه با توبه است. همان گونه که بیمار جسمى فوراً به طبیب و پزشک معالج مراجعه مى‏کند و خود را تحت درمان و مراقبت قرار مى‏دهد و در این امر هیچ درنگى نمى‏کند، بیمار گناه نیز باید به این حقیقت توجه نماید که به وقت ظهور گناه لازم است براى درمان بیمارى خود به طبیب مراجعه کند تا علاوه بر معالجه بیمارى، ریشه‏هاى درد و عوارض باقى‏مانده را ریشه کن نماید. طبیب روحانى فقط خداوند است و بس.A}والذین اذا فعلوا فاحشهً او ظَلَموا انفسَهُم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهمM}{Aو کسانى که چون کار زشتى کنند یا به خود ستم ورزند، خدا را یاد مى‏کنند و براى گناهانشان آمرزش مى‏طلبند{M(V}آل عمران، آیه 135{V). بنابر این بر اساس آیه شریفه: A}و سارعوا الى مغفرهٍ من ربّکمM}{Aبه جانب مغفرت پروردگاتران بشتابید{M() توبه واجب فورى است و هیچ گونه درنگى در آن جایز نیست. V}آل عمران، آیه‏ى 133{V. استدلال عقلى و نقلى این است که انسان نمى‏داند تا چه حدّ مهلت و عمر دارد. هر لحظه ممکن است به لقاى حق بشتابد. پس توبه از گناه هم از حیث عقل و هم از حیث نقل ضرورى است. امّا بنده اگر گناهى مرتکب شد، در آمرزش‏خواهى به او مهلتى داده شده است تا از آثار و عواقب گناه پاک شود. امام صادق(ع) مى‏فرمایند: هرگاه بنده گناهى مرتکب شود، از بامداد تا شب به او مهلت داده مى‏شود، اگر آمرزش خواست، آن گناه برایش نوشته نمى‏شود»V}میزان الحکمه، ج 9، ص 4354{V. امام در حدیثى دیگر مى‏فرمایند: هر کس گناهى کند، هفت ساعت از روز به او مهلت داده مى‏شود. اگر در این مدت سه بار گفت: «استغفرالله الذى لا اله الا هو الحى القیوم» آن گناه برایش نوشته نمى‏شود(V}همان{V). گاهى انسان در زندگى خود بررسى مى‏کند و مى‏بیند پاره‏اى از گناهان هست که در گذشته‏هاى دور انجام داده است، توصیه شده در موقع به یاد گناهان خود مى‏افتید آمرزش‏خواهى کنید. اما این که باید چهل روز بعد از گناه آمرزش خواهى کرد، و تا چهل روز مى‏شود توبه را به تأخیر انداخت، چنین چیزى در روایات ما یافت نمى‏شود و با اصول عقلى و نقلى و شرعى سازگارى ندارد. ارتباط «چهل» و «گناه» در این زمینه این است: کسى که مرتکب گناه مى‏شود تا چهل روز توفیقاتى از او سلب مى‏شود. مثلاً استعداد درک معنویات، حضور قلب در عبادت‏ها، ارتباط با عالم علوى، خود به خود از دست او مى‏رود. اما این بدان معنى نیست که او مى‏تواند واجبات و تکالیف خود را ترک کند. بلکه باید تمام اعمال و تکالیف خود را انجام دهد. به هر تقدیر بدون استغفار، بسیارى از توفیقات الهى از او سلب مى‏شود. چون خود او، به عمد ظرف وجودش را واژگون ساخته است و توان درک معنویات را از کف داده است. براى آگاهى بیشتر ر.ک: توبه، شهید دستغیب.