داشتن آرزوی شهادت
پرسش : در باره شهادت و اینکه چطور می توان آرزوی شهادت را دل نگه داشت برای من توضیح دهید؟
پاسخ : به قول شهید مطهرى «مرگهایى که شهادت است در آن مرگ انسان با توجه به خطرات احتمالى یا یقینى فقط به خاطر هدفى مقدس و انسانى و به تعبیر قرآن «فى سبیلالله» از آن استقبال کند. شهادت دو رکن دارد: یکى این که در راه خدا و فىسبیلالله باشد. هدف، مقدس باشد و انسان بخواهد جان خود را فداى هدف نماید. دیگر این که آگاهانه صورت گرفته باشد. شهادت به حکم این که عملى آگاهانه و اختیارى است و در راه هدفى مقدّس است و از هر گونه انگیزهى خودگرایانه منزّه و مبرّاست، تحسینانگیز و افتخارآمیز است و عملى قهرمانانه تلقّى مىشود. در میان انواع مرگ و میرها این نوع از مرگ است که ارزش آن از حیات و زندگى برتر و مقدستر است»V}(قیام و انقلاب مهدى، به ضمیمه شهید از استاد مطهرى){V. انسانى که با چنین شرایطى به استقبال مرگ مىشتابد شهید است و اجر شهید را نیز مىبرد. در احکام شهید مىخوانیم کسى که به امر معصوم(ع) یا نایب او به جبهه برود و در میدان نبرد کشته شود شهید است غسل و حنوط و کفن از او ساقط است، بلکه با لباس خودش دفن شود»V}(امام خمینى، تحریرالوسیله، ج 1، ص 66){V. با این حال روایتها و اخبارى هست مبنى بر این که اگر کسى بمیرد، در حالى که در قلب داراى محبت اهل بیت است، شهید از دنیا رفته است، و نیز آمرزیده مىشود و نیز با ایمان کامل از دنیا مىرودV}(تفسیر کشّاف، ج 3، ص 403. این حدیث طولانى است که از حضرت رسول اکرم(ص) نقل شده است){V. یا در روایتى دیگر از رسول خدا(ص) نقل شده است که حضرت فرمود: H}«من عاشَ مداریاً مات شهیدا؛ {Hهر کس طورى زندگى کند که مردم از او آزارى نبینند و در حال مداراى با مردم از دنیا برود، شهید از دنیا رفته است»V}(کنزالعمّال، حدیث 7173 و 7171).{V این گونه روایتها به این موضوع اشاره مىکند: کسى که با چنین شرایطى از دنیا برود، اجر شهید را مىبرد. ولى حکم شهید را ندارد. یعنى غسل، حنوط، و کفن از او ساقط نمىشود، بلکه باید او را غسل داد یعنى احکام اموات را باید درباره او اجرا کرد. در انتهاى سخن سفارش مىکنیم زیارت امینالله را هر روز یا هفتهاى یک بار با توجه و تأمل بخوانید. یکى از قسمتهاى مهمّ این زیارت شریف این عبارت است: H}… اللهمّ فاجعل نفسى مطمئنّهً بقَدرِکَ، راضیهً بِقضائک…M} {Hبارخدایا! پس جان مرا مطمئن و آرام نسبت به سرنوشت قرار بده، و مرا خشنود نسبت به داوریت بگردان{MV}(حاج شیخ عباس قمى، مفاتیحالجنان، ص 578){V. که اشاره دارد خدایا مرا به مقام «رضا» و «خشنودى» برسان تا آن چه به من مىرسد مرا از توجه به تو باز ندارد. شهادت درجه ای است که خداوند نصیب افرادی می کند که قابلیت آن را داشته باشند; یعنی , واقعا” اهل تقوا بوده و عاشقانه آن را طلب کنند. البته در بعضی از روایات آمده است که : زن و مرد با ایمان اگر نیت کار خیری را داشته باشند, هر چند موفق به آن عمل نشوند ثواب آن را در نامه عمل آنها می نویسند. در روایت دیگری نیز آمده است : فرد مؤمن (چه زن و چه مرد) اگر در بستر بیماری هم بمیرد, در زمره شهدا محسوب خواهد شد. آرزوی شهادت به معنای برگزیدن بهترین نوع مرگ است . به عبارت دیگر همه از دنیا رفتنی هستند; اما هنر انسان با ایمان آن است که با بهترین انتخاب از دنیا می رود. شهادت به معنای پذیرش مسؤولیتی بزرگ تر در برابر مسؤولیت های کوچک تر است . شهادت خودکشی و مسؤولیت گریزی نیست؛ بلکه انجام رسالت های بزرگ تر اجتماعی و فداکاری در راه مصالح عالی اسلام و جامعه اسلامی است . شهادت طلبی به معنای آن است که در عرصه نیاز جامعه به فداکاری , مصالح شخصی و خانوادگی مانند غل و زنجیر انسان را پای بسته نمی کند; بلکه انسان شهادت جو, مرز و حصار خودیت و دلبستگی و تعلق خانوادگی را پاره می کند و در راه آرمان های مقدس عاشقانه و بدون اندک درنگ به پیش می تازد.