عوامل نداشتن جرات و اعتماد به نفس

پرسش : لطفاً روشی به من یاد بدهید تا جرأتم زیاد شود و بتوانم حرف بزنم.
پاسخ : نداشتن جرأت در انجام کارها و عدم اعتماد به نفس ممکن است ناشی از حالات زیر باشد: الف) خود کم‏بینى؛ انسان با آنکه داراى ارزش‏ها و لیاقت‏هاى خاص خود است ولى خود را ناچیزتر از آن‏چه هست، مى‏انگارد؛ به عبارت دیگر خود و ارزش‏هاى خویش را باور ندارد. ب ) دیگر بزرگ‏بینى؛ منظور این است که گاهى انسان براى دیگران هیبتى را تصوّر مى‏کند و آن چنان آنها را در خیال خود بزرگ جلوه مى‏دهد، که گویى خودش را در برابر آنان مورى به درگاه سلیمان مى‏بیند و یا ذره‏اى در برابر خورشید و همین امرباعث مى‏شود وقتى در برابر آنها قرار گرفت، دست و پاى خودش را گم کند. ج ) گاهى عدم اعتماد به نفس به خاطر عدم تسلّط است؛ چون بر چیزى که باید بازگو کند، کاملاً مسلّط نیست و دچار تزلزل مى‏شود. د ) گاهى اضطراب بدون دلیل است؛ انسان خودش هم نمى‏داند به چه دلیل دچار اضطراب شده است. ه ) گاهى بخاطر عدم ارتباط با اجتماع است؛ یعنى، در اجتماع کمتر با کسى روبه رو شده و کمتر رفت و آمد داشته است. و ) گاهى عدم اعتماد به نفس ترس از مورد استهزا قرار گرفتن است. براى درمان این پدیده مى‏توان به راهکارهاى عملى زیر توجه کرد. البته ضرورى است این راهکارها به طور جدى و پى‏گیر دنبال شود. در برخى موارد با مشاهده حضورى و مستمر همراه گردد. الف) قبل از هر چیز، شناخت خود را از توانمندى‏ها و نقاط قوت و خصوصیات مثبت خویش اصلاح کرده، گسترش دهید و در نتیجه خود را مثبت ارزیابى کنید. ب) به تجارت تلخ و شکست‏هاى گذشته و نیز احساسات و تخیلات منفى درباره خود نیندیشید و بکوشید آن‏ها را از فضاى ذهن‏تان بیرون بریزید. ج) در انتخاب دوستان همدرسى‏ها و هم اتاقى‏هاى خود دقت کنید. بکوشید با افراد بانشاط و اجتماعى بیش‏تر رفت و آمد کرده، و از نحوه برخورد و روابط اجتماعى آن‏ها الگو بگیرید. د) اگر در ابتدا دچار اضطراب شدید، نباید نگران شوید. تا به زمین نخورید راه رفتن را نمى‏آموزید. جهت آگاهى بیش‏تر مى‏توانید به پیش شماره 5 پرسمان(صفحه 12و13) و نیز پیش شماره7 (صفحه‏16و17) یا کتاب روان‏شناسى کمرویى و روش‏هاى درمان نوشته دکتر غلامعلى افروز از انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامى مراجعه کنید. ه ) در محیط های دوستانه بیشتر صحبت کنید و در سلام کردن پیش قدم باشید. و ) اگر وارد محیط جدیدی شدید، سعی نید به آداب آن آشنا شوید ولی محکوم آن نشوید. ز ) اگر به هنگام صحبت از نگاه کردن در چهره دیگران هراس دارید و موجب اضطراب شما می شود سر خود را پایین بیاندازید و به آنها توجه نکنید. ج ) مسؤولیت پذیری در اجتماع را در کارهای کوچک و کوتاه مدت آغاز و تمرین کنید تا ابهت خیالی این محیط برای شما از بین برود.

دکمه بازگشت به بالا