مشاوره با زنان از نظر اسلام
پرسش : آیا زنان حق رآی و حق شرکت در مشاوره و مشورت، از نظر اسلام، ندارند؟
پاسخ : پر واضح است که مهمترین هدف مشورت، یافتن بهترین گزینه و شیوههاى اجرایى است و لذا هر کس نمىتواند طرف مشورت قرار گیرد، زیرا گاه آنها نقاط ضعفى دارند که مشورت با آنها مایه بدبختى و عقب افتادگى است. چنانکه على(ع) مىفرماید: با فرد بخیل، ترسو وحریص مشورت نکن، چون در هر یک از اینها نقطه ضعفى وجود دارد که مانع نیل تو به حقیقت مىشوند، V}(نهجالبلاغه (على)، مترجم سید جعفر شهیدى، تهران: شرکت انتشارات علمى و فرهنگى، چاپ دهم، 1376، نامه 53 (خطاب به مالک اشتر)، ص 328){V. در همین راستا، به خاطر برخى نکات بیولوژیکى و زیستشناختى در بانوان که همانا غلبه احساسات و هیجانها بر خردورزى آنها و نیز محدودیت اجتماعى که باعث کاهش تجربه آنان مىگردد احیانا رایزنى با بانوان را محدود نموده است. توضیح آنکه: در دو نکته بینآموزههاى اسلام و یافتههاى علوم جدید از جمله روانشناسى تفاوتى نیست. 1ـ تساوى میزان هوش زن و مرد: چنانکه «کارل هافمن» تصریح مىکند زنها به اندازه مردها هوشمند هستند، گرچه مغزهاى آنان به طور متوسط 20درصد کوچکتر از مغز مردهاست، V}(کارل هافمن (و دیگران)، روانشناسى عمومى، ج1 ؛ مترجم: سیامک نقشبندى (و دیگران)؛ تهران: ارسباران، 1378، ص 349){V. 2ـ فزونى هیجانات در بانوان نسبت به مردان: چنانکه خود ایشان اذعان مىدارند: «پژوهشهاى انجام شده بر روى دانشجویان نشان مىدهند که در چهار مورد از پنج هیجان اساسى (شادى، عشق، ترس، اندوه و خشم) زنها هیجانهاى شدیدتر و فراوانترى گزارش مىکند تامردها، و آن هیجان مورد استثنا که مردها بر زن پیشى مىگیرند، خشم است زنها نه تنها هیجانهاى ظریف (شادى، عشق، ترس و اندوه) را با شدت و فراوانى بیشترى تجربه مىکنند، بلکه همچنین در موقعیتهاى مثبت و منفى، هیجانها را بهتر تشخیص داده و بیشتر به آنها پاسخ مىدهند، V}(همان، ج 2، صص 53 ـ54){V. نتیجه آنکه عقل زنها هرگز کمتر از مردها نیست بلکه تعقل آنها (یعنى بهرهگیرى از عقل) کمتر است و این به واسطه هیجانات و احساساتىتر بودن آنهاست. همانطور که خانم «کلیودالسون» به عنوان یک زن روانشناس که مدت مدیدى در این زمینه تحقیقات و پژوهشهائى داشته است اعلام مىکند «… به این نتیجه رسیدهام که خانمها تابع احساسات و آقایان تابع عقل هستند»، V}(ر.ک: حسینى، سیدابراهیم، فمینیزم علیه زنان، کتاب نقد، شماره 17، تهران: مؤسسه فرهنگى دانش و اندیشه معاصر، زمستان 79، ص 164){V. و یا «اتو کلایى برگ» مىنویسد: «زنان بیشتر به کارهاى خانه واشیاء و اعمال ذوقى علاقه نشان مىدهند و کارهائى را دوست مىدارند که در آنها باید مواظبت و دلسوزى بسیارى خرج داد مانند مواظبت از کودکان و اشخاص عاجز و بینوا… زنها عموما احساساتىتر از مردان هستند»، V}(همان، ص165){V. البته بر خلاف نظر خانم «کلیودالسون» که این مسأله را جزو نقاط ضعف خانمها تلقى کرده است، V}(همان، ص 164){V. به نظر ما لازمه زیست اجتماعى و تقسیم وظائف، اختلاف کارکردهاست که این امر به نوبه خود مقتضیات خاص خود را دارد وچنانچه خانمها لبریز از عواطف و احساسات نباشند آیا مىتوانند در تربیت فرزندان که مهمترین سرمایه یک جامعه هستند موفق باشند؟! و آیا این نقش که به قول افلاطون مادران با همان دستى که گهواره را تکان مىدهند، جهان را زیر و رو مىکنند، کمتر از نشستن پشت فلان دستگاهصنعتى یا اختراع یک ابزار آهنین است؟! لذا قرآن کریم بعد از ذکر وجود تفاوتهایى بین زن و مرد، مىفرماید نباید هیچیک از شما از مواهبى که در صنف دیگر قرار دادیم، مطالبه کند چرا که هر یک از این ویژگىها به مقتضاى حکمت الهى است «و لا تتمنّوا مافضّل اللّه به بعضکم على بعض للرّجال نصیب ممّا اکتسبوا و للنساء نصیب ممّا اکتسبن و اسألوا اللّه من فضله ان اللّه کان بکل شیىء علیما»، V}(سوره نساء، آیه 32 و ر.ک: علامه طباطبایى، المیزان فى تفسیر القرآن، ج 4، طهران: دار الکتب الاسلامیه، 1376 ه، صص 357 ـ 358){V. همان طورکه دکتر «الکسیس کارل» متذکر مىشود: «زنان باید به بسط مواهب طبیعى خود در جهت و سرشت خاص خویش بدون تقلید کورکورانه از مردان بکوشند. وظیفه ایشان در راه تکامل بشریت، خیلى بزرگتر از مردهاست و نبایستى آن را سرسرى بگیرند و رها سازند»،V}(حسینى، سید ابراهیم، همان، ص 165){V. حاصل کلام آن که به خاطر احساساتىتر بودن زنها و نیز حضور کمتر آنان در جامعه که باعث نپختگى و تجربه کمتر آنان مىشود یک سرى محدودیت هائى در بهرهگیرى از نظر مشورتى زنان لحاظ شده است. لذا در حدیثى که از على(ع) نقل شده است آمده استH}«ایّاک و مُشاوره النّساء فان رأیهنّ الى أفن و عزمهن الى وهن»{H؛ از رایزنى با زنان بپرهیز، زیرا رأى آنان سست بوده، در تصمیمگیرى ناتوانند، V}(نهجالبلاغه، نامه 31){V. و لکن هر دو مسأله با رفع عوامل آن قابل جبران است لذا در حدیث دیگرى که علامه مجلسى از على(ع) نقل مىکند آمده است: H}«ایّاک و مشاوره النساء»{H؛ از مشورت با زنان بپرهیزید. اما بلافاصله زنانى که کمال عقلشان آزموده و اثبات شده است استثناء مىشود H}«الاّ من جربت بکمال عقل»{H؛ V}(علامه مجلسى، بحارالانوار، ج103؛ طهران: المکتبه الاسلامیه، 1389 ه.ق، ص 253).{V این به لحاظ نوع زنان است و الاّ چه بسیار مردانى نیز باشند که احساساتى یا کم تجربه باشند، مشورت با آنان نیز نافع نیست و چه بسا زیانبار باشد. بر اساس حدیث مذکور نیز امام على(ع) کمال عقل و آگاهى را در مشورت شونده شرط مىداند و زن بودن را مانع جوازمشورت نمىشمارد. از طرف دیگر در برخى امور که تخصصى و آشنایى زنان بیشتر است سفارش شده است که با زنان مشورت کنید مثل آن حدیثى که رسول اکرم(ص) مىفرماید: H}«اِئتمروا النساء فى بناتهن»{H؛ در امور مربوط به دخترانتان با زنان خود مشورت کنید V}(نهج الفصاحه (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول(ص«، مترجم: ابوالقاسم پاینده، تهران: سازمان چاپ وانتشارات جاویدان، چاپ نهم، 1354، ص 2، ح 7){V. بالاتر آنکه در قرآن کریم خداوند متعال در برخى مسایل خانوادگى دستور به رایزنى زن و مرد و تبادل افکار آنان داده است H}«فأن اراد فصالا عن تراض و تشاور فلا جناح علیهما»{H؛ اگر پدر ومادر بخواهند با رضایت و مشورت یکدیگر فرزندشان را زودتر از دو سال از شیر بازگیرند مرتکب گناهى نشدهاند V}(سوره بقره، آیه 233){V. مقصود از تشاور، همدلى و همرأیى و مشاوره میان زن و مرد است، و چون مادر چیزهایى از تربیت فرزند مىداند که پدر نمىداند، پس اگر هم فکرى و رایزنى نکنند به زیان فرزند مىانجامد، V}(ر.ک: رجب نژاد، محمدرضا؛ خرد زیبا (بررسىشبهه نقصان عقل) تهران: انتشارات عابد، بهار 80، ص 91){V. در سوره طلاق نیز درباره هم فکرى و همکارى زن و مرد اشاره شده است، V}(سوره طلاق، آیه 6){V. همان طور که مرحوم علامه جعفرى فرمودند، نظام خانواده در اسلام نظام شورایى با سرپرستى و مأموریت اجرایى مرد است، V}(علامه جعفرى، زن از دیدگاه امام على(ع)، تنظیم و تلخیص، محمدرضا جوادى،تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1378، ص 51){V. و روایات نقل شده از على(ع) یا سایر روایات اثبات مىکند که مقصود از «بر حذر بودن از زنان خوب» یا «برحذر داشتن از مشورت با زنان» دقت در گفتار و اندیشههاى زنان معمولى است و یا زنان هوسباز و کم خرد و تبه کار و تهى مغزى که دل به زخارف فریبنده دنیا بستهو چشم از حقایق برتر فرو بستهاند. اما زنانى که از زر و زیور دنیا اعراض کرده و به تعقل پرداختهاند، مانند مردان شایسته مورد مشورت هستند و به تعبیر علامه جعفرى روایاتى نظیر «ایاک و مشاوره النساء الاّ من جربت بکمال عقل» مؤید نظریه «درون شورایى و برون سرپرستىمرد» در نظام خانوادگى از دیدگاه اسلام است، V}(همان، ص 104){V. و روایات نقل شده از رسول اکرم(ص) در این زمینه، بر فرض صحت سند روایت، اشاره به نکات فوق الذکر است و نه مطلق منع از مشورت با زنان یا مخالفت با نظر آنان پس از مشورت با آنان. لذا روایات مذکور هرگز قابل تعمیم به همه بانوان نیست. این قیود با توجه به سایرروایات و ایات و نیز سیره عملى پیامبر اکرم و ائمه اطهار(ع) به دست مىآید چه اینکه، این بزرگواران در مشاوره خود، زنان را نیز شرکت مىدادند، V}(رجبنژاد، پیشین، ص 93){V. براى آگاهى بیشتر به کتاب زن از دیدگاه امام على(ع)، اثر علامه جعفرى و نیز خرد زیبا تألیف آقاى محمدرضا رجبنژاد، مراجعه شود.