بارها توبه شکستم چکار کنم؟

پاسخ : نخست باید دانست میان روش هدایتی خداوند و وسوسه های شیطان تفاوت اساسی وجود دارد؛ «قبل از انجام گناه» خداوند آدمی را از نزدیک شدن به حریم گناه به شدت هشدار می دهد. اما شیطان گناه را در نظر انسان کوچک می کند و آن را قابل جبران جلوه می دهد. «بعد از انجام گناه»، خداوند به کسانی که پشیمان می شوند و به فکر اصلاح و جبران می باشند وعده آمرزش و حتی پذیرش بیش از گذشته به بندگان می دهد. تا آدمی با امیدواری به رحمت بی پایان خدا هر چه سریع تر و پایدارتر به راستی و درستی گرایش پیدا کند. اما شیطان ناامیدی و بریدگی را در دل و جان آدمی رخنه می دهد تا بیش از پیش در لجن زار آلودگی غوطه ور شود. با آگاهی به آن چه گفته شد حال باید دانست؛ یاءس از رحمت خداوند گناهی بزرگ است مگر خود او نفرموده است : «به آن بندگانم که با عصیان بر نفس خویش اسراف کردند بگو: هرگز از رحمت خدا ناامید مباشید البته خدا گناهان را خواهد بخشید که او بسیار آمرزنده و مهربان است» و پیامبرش فرمود : «التائب من الذنب کمن لا ذنب له ; توبه کننده از گناه همانند کسی است که گناهی نکرده است» V}(بحار ج 2 ص 154){V پس چرا از رحمت او ماءیوس باشیم ؟! به فرموده ء امام سجاد (ع ) در دعای ابوحمزه : «خدایا آن گاه که به گناهانم می نگرم آه از نهادم بر می آید و جزع و فزع می کنم و آن گاه که به کرم تو می نگرم طمع می کنم». P} بازآ بازآ هرآنچه هستی بازآ {E} گر کافر و گبر و بت پرستی بازآ {P P} این درگه ما درگه نومیدی نیست {E} صدبار اگر توبه شکستی بازآ {P سفارش ما به شما این است که وقتی توبه می کنید عزم راسخ داشته باشید که دیگر گناه نکنید و گذشته ء خود را فراموش نمایید. راهی که صد درصد گناه نکردن در تمام زندگی را تضمین کند برای افراد عادی بشر چیز سهلی نیست ; زیرا انسان موجودی مختار و دارای تمایلات گوناگون است . بلی با عزمی آهنین و مبارزه ای دائمی با نفس تدریجا می توان به چنین جایگاه رفیعی دست یافت . موارد زیر در این زمینه بسیار سودمند است ولی هیچ یک را تضمین قطعی نمی توان به حساب آورد. بلکه تضمین نهایی در نفس و عزم راسخ خود انسان است : 1) مطالعه پیوسته در عوالم پس از مرگ و احوال برزخ و قیامت و جدیت در ترس از عوالم پس از مرگ. 2) مطالعه پیرامون عواقب وخیم گناهان. 3) ارتباط پیوسته و قلبی با خداوند خواندن قرآن دعاها نماز شب و … ولیکن با توجه و حال. 4) داشتن حالت انابه خضوع و تضرع دائمی توبه و استغفار. 5) دوری از عواملی که انسان را به گناه متمایل می سازد; مانند محیط های آلوده به گناه . 6) از بین بردن زمینه های گناه ; مثلا کسی که انحرافات جنسی دارد باید هر چه سریع تر ازدواج کند. 7) نشست و برخاست با افراد مومن و خداترس واقعی. 8) جدیت در مبارزه با خواهش های نفسانی.