علم چراغ هدایت

پاسخ : علم از مرحله شناخت ذهنی به باور قلبی و سپس عمل صالح بیانجامد، چراغ هدایت محسوب می شود. شناخت —–> ایمان —–> عمل صالح انسان خردمند به وسیله علم تنها شاه راه زندگی را از بیراهه و مسیر صعود را از پرتگاه سقوط و در نهایت سعادت را از بدبختی باز می شناسد. بعد از شناخت، عزم و اراده لازم است تا شخص دانسته خود را به مرتبه باور قلبی برساند و بعد از آن در مسیر صحیح گام بردارد. آنچه انسان را به سمت عمل سوق می دهد ایمان است نه علم! اگر علم، مسیری را که ترسیم شد طی کند و به مرحله عمل بیانجامد، چراغ هدایت است.