تاریخچه تعزیه خوانی

پاسخ : تعزیه، عبارت است از مجسم کردن و نمایش دادن واقعه جانسوس عاشورا. ظاهرا این نوع عزاداری در دوره کریم خان زند در ایران معمول و در زمان صفویه رایج شد و در زمان ناصرالدین شاه گسترش یافت. منشأ آن هم مشاهدات شاه در سفرهای خود از تأترهای اروپا بوده که این امر، نمایش دهی را در واقعه عاشورا عینی ساخته است. باید توجه داشت که اجرای تعزیه، مخصوص ایران نبوده ودر کشورهای اسلامی و شیعی دیگری نیز این سنت مورد توجه بوده است و با سبک های گوناگون و اعتقادات و مراسم مختلف و ابزار و ادوات دیگری اجرا می شود. از جمله در هند و پاکستان که رواج بیشتری دارد V}(موسیقی مذهبی ایران، ص 33 – 35 – درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ص 86 – کیهان فرهنگی، مهر 63، ص 27 – ره توشه راهیان نور، ویژه محرم 1377، داود الهامی، نشر دفتر تبلیغات اسلامی).{V