فاصله بین ترس و شجاعت و تهور چیست؟

پاسخ : تهوّر افراط در شجاعت است و معناى آن خوددارى نورزیدن از چیزهایى است که باید از آن‏ها پرهیز کرد و انداختن خود در امور خطرناکى است که عقلاً و شرعاً ممنوع مى‏باشد و در مقابل آن جُبن (ترس و خوف) است که تفریط در شجاعت است و معنایش پرهیز کردن و دورى گزیدن از چیزى است که نباید از آن پرهیز و خوددارى کرد و ضد این دو صفت که نقطه‏ى تعادل بین این دو است، شجاعت است که از بالاترین صفات کمالى و بالاترین ملکات نفسانى است. مثلاً کسى که بدون مجهز شدن به ابزار لازم اقدام به کار خطرناکى مى‏کند، مثلاً در میدان جنگ بدون در دست گرفتن اسلحه و ادوات جنگى روز به مقابله با دشمن مى‏رود و فنون و رموز و آداب جنگ را نمى‏آموزد و به دنبال کسب اطلاعاتى از نحوه استقرار دشمن و آرایش جنگى او نمى‏باشد و نسبت به کمین و حیله او بى‏توجه است، این حالت را تهوّر و این فرد را متهوّر مى‏گویند. ولى در همین مثال اگر کسى با مطالعه و بصیرت از حیله‏هاى دشمن و فنون جنگ آگاه باشد و جنبه‏هاى ایمنى را رعایت بنماید و مواظب باشد در کمین دشمن نیفتد و با زیرکى و هوشیارى به مصاف دشمن ‏رود و رشادت و جانبازى بنماید، این فرد شجاعى است و نیز در همین مثال اگر کسى از روبه‏رو شدن با دشمن بهراسدا و از مقابله با او هراس به دل راه دهد و عقب‏نشینى از روى ترس و بیم داشته باشد، این فرد ترسو (جبان) مى‏باشد.