از بین بردن غرور ناشی از ایمان

پاسخ : غرور ناشى از ایمان اگر به این معنا باشد که انسان به خاطر ایمان و باورى که دارد، به دیگران فخرفروشى کند و خود را برتر و بالاتر ببیند، این غرور با محتوا و پیام ایمان به هیچ وجه سازگارى ندارد. چون ایمان، تواضع مى‏آورد و مؤمن خود را از همه کوچک‏تر مى‏بیند و اعمال خود را ناچیز و نفس خود را معیوب مى‏شمرد و دیگران را از نظر عمل و رفتار از خود بالاتر مى‏بیند. و اگر به این معنا باشد که انسان به خاطر موهبت و نعمت ایمان، دلخوش و شاد باشد و از این که خداوند او را به این ویژگى مفتخر داشته و این سعادت را که سرمایه حیات ابدى و جاودانه است به او ارزانى داشته، شاکر باشد و به این عنایت خداوندی افتخار نماید، این در واقع غرور نمى‏باشد، بلکه احساس مباهات و سرور به خاطر برخوردارى از نعمت بزرگ ایمان است که شکرى عملى که همان پیروى کامل از دستورات الهى است را مى‏طلبد.