تنفر نسبت به ابراز محبت دیگران

پاسخ : نوجوانى سن رفاقت و دوران دوستى‏هاست. آنها در این سن عاشق دوستى و رفاقتند. دوستى در این سن بیشتر سطحى و کمتر عمیق است زیرا آنان در دوستى پیرو عواطف و احساسات هستند و هرگز به این موضوع که ممکن است فردا این دوستى گسسته شود نمى‏اندیشند به همین دلیل اغلب در دوستى افراط مى‏کنند. در مقابل به کوچکترین دلیل با یکدیگر قهر مى‏کنند و دوستى خود را فراموش مى‏کنند. علل زیادى را مى‏توان براى افراط و تفریط در دوستى ذکر کرد که ما به بعضى از آنها اشاره مى‏کنیم: 1- نیاز به محبت و تأیید: انسان در هر حال، به ویژه در سن نوجوانى، نیازمند محبت و تأیید اطرافیان است اگر این نیاز به طور طبیعى و از راه صحیح ارضاء نشود فرد را دچار مشکل مى‏کند. پدران و مادران نقش مهمى در ارضاى این نیاز دارند. اغلب نوجوانانى که دچار کمبود محبت اطرافیان هستند دچار دوستى‏هاى افراطى و حتى علاقه‏مندى‏هاى بى‏فرجام به افراد بیگانه مى‏شوند. 2- یافتن الگو: سن نوجوانى سن هویت‏یابى و دست‏پیدا کردن به یک مفهوم صحیح از خود است. نوجوانان مى‏خواهند خود را بشناسند و شناخت درستى از زندگى پیدا کنند. به همین جهت به دنبال یک الگوى مناسب مى‏گردند تا خود را به او شبیه کنند. این الگو مى‏تواند از بین همسالان و همکلاسى‏هاى آنان باشد. همین مطلب سبب مى‏شود طرح دوستى افراطى و شدیدى را با فرد ایده‏آل خود بریزند و یک طرفه با او رابطه برقرار کنند بدون این که دوست مقابل آنها چنین احساس و آمادگى در خود داشته باشد. 3- احساسات بدون ا ندیشه: در وجود ما انسان‏ها، راهنماى احساسات، دوستى‏ها، دشمنى‏ها و نفرت‏ها، اندیشه و عقل است. نوجوان به دلیل این که از رشد عقلانى بالایى برخوردار نیست کمتر مى‏تواند احساسات خود را کنترل کند و از این روى دچار افراط و تفریط مى‏شود. افراط و تفریط او سبب مى‏شود که مسائل و رازهایش را با دوستانش درمیان بگذارد، آن وقت در پى یک پیشامد نامطلوب، دوستى به خطر افتاده و به دشمنى مبدل شود و براى جبران یا انتقام گرفتن، رازهاى یکدیگر را فاش مى‏کنند ودر صدد بى‏آبرو کردن یکدیگر برمى‏آیند. پس نداشتن اندیشه سبب مى‏شود از قواعد دوستى اطلاع نداشته باشند و نه تنها در دوستى بلکه در دشمنى و کینه‏توزى نیز افراط و تفریط کنند. 4- نیاز به ازدواج و ارتباط با جنس مخالف: یکى از ویژگى‏هاى نوجوانى نیاز عاطفى و روانى به همه است. اگر شرایط ازدواج براى او فراهم نشود ناخودآگاه این احساسات را سرکوب مى‏کند. همین امر باعث مى‏شود با طرح دوستى‏هاى افراطى با افراد هم‏جنس خود جایگزین مناسبى براى کشش به جنس مخالف به دست آورد تا به این طریق نیاز عاطفى و روانى خود را تا حدودى برطرف کند. به همین جهت در دوستى‏هایش دچار افراط و زیاده‏روى مى‏شود. حال بر این که ارتباط با همسالان منجر به افراط و تفریط نشود چه باید کرد؟ به عبارت دیگر چه عواملى باعث ایجاد رابطه سالم با دوستان مى‏شود؟ T}عوامل موفقیت در برقرارى ارتباط سالم با همسالان و همکلاسى‏ها:{T براى این که دوستى‏هاى دوره نوجوانى از آسیب‏ها سالم بماند و دوام داشته باشد رعایت نکات زیر ضرورى است: 1- نیازهاى همکلاسى‏هاى خود را بهتر و بیشتر بشناسیم و در جهت تأمین آنها اقدام کنیم. 2- از هیچ‏گونه مساعدت و همکارى در مواقع ضرورى مضایقه نکنیم. 3- در بیان مطالب درسى و مورد نیاز همکلاسى‏هایمان بخل نورزیم تا موجب جلب اعتماد آنان شویم. 4- از تک‏روى و خودمحورى در امور بپرهیزیم و این حق را براى دوستان خود قایل شویم که آنان بتوانند در مسایل ابراز نظر و اظهار عقیده کنند. 5- خوبى‏ها و نقاط قوت آنها را آشکار کنیم و نقاط ضعف و ایرادهایشان را بپوشانیم و اگر مى‏توانیم در رفع آن تلاش کنیم. 6- هرگونه لطفى را که دوستانمان نسبت به ما مبذول داشته‏اند پیوسته به یاد داشته و از آن به خوبى یاد کنیم. 7- در اظهار علاقه و دوستى صداقت داشته باشیم و از چاپلوسى بپرهیزیم. 8- با ادب و رازدار باشیم و در مقابل بدى‏هاى آنها گذشت داشته باشیم. 9- در برابر اشتباهاتشان بى‏تفاوت نباشیم بلکه دوستانه به آنها تذکر دهیم.