به چه دلیل باید به والدین خود احترام بگذاریم؟

پاسخ : انسان همیشه تحت تأثیر احسان و نیکى دیگران قرار دارد. اگر کسى به ما یک دسته گل هدیه بدهد یا با خوش‏رویى به ما سلام کند یا در انجام کارى به ما کمک کند، بى‏اختیار خوشحال مى‏شویم و دوست داریم نیکى او را حتى در حد یک تشکر زبانى جبران کنیم. به ویژه اگر او هیچ چشم‏داشتى هم به ما نداشته باشد و محبتش را رایگان در اختیار ما بگذارد. و بالعکس ما انسان‏ها از کسى که خودخواه و متکبر است و در مقابل خوبى‏ها و محبت‏هاى دیگران بى‏تفاوت است بدمان مى‏آید. مثلاً اگر کسى جواب سلام ما را ندهد به شدت عصبانى مى‏شویم. علتش این است که روحیه تشکر و قدردانى در سرشت ما قرار دارد. در عالم هستى بعد از خدا هیچ کس با محبت‏تر و نیکوکارتر از پدر و مادر نیست. حتى اگر ما خودمان پدر یا مادر نشده باشیم مى‏توانیم با کمى تأمل در رفتار پدر و مادرها به راحتى این مطلب را درک کنیم. والدین، به ویژه مادران گاهى تمام خوشى‏ها و لذت‏هاى خود را رها مى‏کنند و براى آسایش فرزندشان هزینه مى‏کنند. بارها دیده‏ایم که مادران خود نخوابیده‏اند تا فرزندشان را بخوابانند، خود نخورده‏اند تا فرزندشان را سیر کنند. در بسیارى از خطرات خود را سپر بلاى فرزند قرار داده‏اند. عاطفه مادر به فرزند حتى در حیوانات هم دیده مى‏شود، اما هرگز به اندازه انسان نیست. ما در این جا چند نمونه از نیکى‏هاى والدین را یادآورى مى‏کنیم: 1ـ ایام باردارى مادر با تمام سختى‏ها و فشارها و حتى گاهى بیمارى‏هاى حاد مادر، در حالى که فرزند هرگز رنج مادر را درک نمى‏کند. 2ـ زحمات پدر در ایام باردارى مادر و رسیدگى‏ها و پذیرایى‏هاى او از مادر براى این که فرزندى سالم به وجود آید. 3ـ ولادت فرزند که سخت‏ترین درد را بر مادر تحمیل کرد. این در حالى است که مادر مى‏توانست باردار نشود و این دردها را هم نداشته باشد، ولى براى بقاى نسل انسان تلاش کرد و خود را به رنج انداخت. 4ـ شیر دادن و بى‏خوابى کشیدن و تحمل گریه‏ها و ناله‏هاى کودک و مداواى بیمارى‏هاى او و تر و خشک کردن‏ها و بهداشت و تمیزى کودک، و دور کردن او از خطرات زیاد و هزاران هزار خدمتى که مادر و پدر در دوران نوزادى و کودکى فرزند مى‏کشند تا این کودک رشد کند و بزرگ شود که اگر یکى از این نیکى‏ها نبود هرگز بچه زنده نمى‏ماند. 5ـ تربیت فرزند، یاد دادن مهارت‏هاى کلامى مثل سخن گفتن و مهارت‏هاى حرکت مثل راه رفتن و خواندن و نوشتن و تهیه لباس و خوراک و وسایل رفاهى و راحتى و خوشى او، همه و همه به کوشش‏هاى پدر و مادر انجام مى‏شود. 6ـ ادامه داشتن این محبت‏ها تا پایان عمر به شکل‏ها و قالب‏هاى متفاوت حتى در حق فرزندان او یعنى نوه‏ها تا حد توان حاکى از بزرگى الطاف آنان است.