چگونه عاشق امام زمان شویم؟

پاسخ : محبت و عشق از راه آگاهى و انس و برطرف ساختن موانع به دست مى‏آید؛ مثل کسى که اگر به طعم و خواص عسل آگاهى یابد، بدان علاقه‏مند مى‏شود و اگر آن را بچشد علاقه‏اش نسبت به آن افزون مى‏گردد. حب خدا و اولیاى او نیز، از طریق شناخت و معرفت پدید مى‏آید. هر اندازه آدمى معرفت خودش را افزون کند و در عمل نیز انس و الفت خود را با خداوند و مقربان درگاهش بیشتر سازد و موانع راه را – که علایق و وابستگى‏هاى مادى و دنیایى است – از دل بیرون کند، عشق الهى در دلش افزون‏تر خواهد شد. عشق به امام زمان(عج) بسیار ارزنده و سازنده است. تقویت این عشق تنها با عمل میسر است. کسى که واقعا به احکام الهى مقید گردد، سنخیت پیدا کرده و در این صورت حتى ممکن است مورد نظر حضرت واقع گردد. خواندن دعاى عهد با توجه به مضامین آن در هر روز، هم‏چنین به نیابت حضرت کارهاى خیر انجام دادن، از امورى است که این ارتباط را مستحکم‏تر خواهد نمود. در زمان غیبت هر یک از ما وظیفه داریم از خداوند درخواست صبر و بردبارى کنیم، بى‏قرارى نکنیم و به قضاى الهى سر تسلیم فرود آوریم. خیرخواهى کنیم و شرّ و بدى را درخواست نکنیم. در بعضى مواقع از جمله در زمان غیبت، وظیفه مؤمن صبر بر فراق و کوشش براى سر آمدن این دورى و فرا رسیدن وصال مى‏باشد. لذا باید به ادعیه و توسل روى آوریم. در دین مقدس اسلام هر مؤمن دستور دارد، امورى را که براى سامان بخشیدن دنیا و آخرت خود به آن‏ها احتیاج دارد از خداوند متعال طلب کند، چون او خزانه‏دار تمام دارائى‏ها و نعمت‏هاست، او مالک جان‏ها و نعمت‏هاى مادى و معنوى است، خداوند کلید گشودن خزائن خود را تحت عنوان دعا، راز و نیاز و توسّل بیان فرموده است و دعوت نموده که دعا کنید تا من شما را اجابت کنم. لذا از پیامبر مکرم اسلام دستور رسیده: «از خداى تعالى آن چه از حوائج برایتان پیش مى‏آید را مسئلت نمائید، حتّى بند کفش خود را، زیرا اگر او آن را آسان نکند، آسان نمى‏گردد». طلب صبر در دعاها، چیزى است که مؤمن به وسیله آن آخرت و دنیاى خود را سامان مى‏دهد و محبّت و رضایت مولایش را به سبب آن طلب مى‏کند. در روایات امر به صبرخواهى از خداى عز و جل وارد گردیده، چنان که امام صادق(ع) مى‏فرمایند: «ما دوست داریم کسى را که عاقل، فهمیده، فقیه، بردبار، صبور، راستگو و باوفا باشد. خداى عز و جل پیامبران را به مکارم اخلاق (صفات عالى انسانى) اختصاص داده، پس هر آن که در او این صفات بود، خداوند را به آن حمد کند و در هر کس نبود به درگاه خداوند زارى کند و آن‏ها را از او بخواهد». راوى گوید: عرض کردم: فدایت شوم: آن صفات کدامند؟ حضرت فرمود: «پرهیزکارى و قناعت و صبر و شکر و حلم و حیا و سخاوت و غیرت و نیکى و راستگویى و اداى امانت»(V}اصول کافى، ج 2، ص 54، ح 3{V). پس براى به دست آوردن این صفات حمیده و خلق نیکو مى‏بایست هم مجاهده و تلاش کرد و هم از خداوند با اخلاص طلب نمود. انشاءاللّه‏ جملگى ما در زمره یاران و منتظران واقعى امام عصر قرار گیریم. براى آگاهى بیشتر ر.ک: خورشید مغرب، علامه محمد رضا حکیمى.