چرا در اسلام نماز از اهمیت بیشتری برخوردار است؟

پاسخ : انسان در زندگى این جهان با توجه به «عوامل غافل کننده» نیاز به تذکر و یادآورى دارد با وسیله‏اى که در فاصله‏هاى مختلف زمانى او را به مبدأ هستى توجه دهد و هدف آفرینش را به یاد او آورد و وى را از غرق شدن در گرداب غفلت و بى‏خبرى حفظ کند این وظیفه مهم بر عهده نماز است. به عبارتى دیگر همان طور که مى‏دانیم انسان موجودى دو بعدى است که خداوند هستى‏بخش او را مرکب از جسم و روح آفریده است و همان‏گونه که وى از ابتداى خلقت جسم و ماده خویش تا پایان زندگانى در این دنیا و مرگ محتاج افاضه از ناحیه خالق خویش است و بدون آن لحظه‏اى درنگ نخواهد کرد، همچنین در زندگانى روحانى خویش از هنگامى که درک و شعورش کامل شد تا پایان زندگانى محتاج و نیازمند به فیض‏بخشى از سوى مبدأ پیدایش خویش است تا قلب او نمیرد و به زندگانى روحانى خویش نیز علاوه بر زندگانى جسمانى ادامه دهد و این مقصود به جز از راه ارتباط با آفریدگار متعال حاصل نخواهد شد و چنان که خود فرمود و در آیات بسیارى از قرآن بر آن تأکید نمود بهترین راه ارتباطى با او نماز است. لذا در نخستین دستورات به موسى(ع) در آغاز وحى آمده است «نماز را برپادار تا به یاد من باشى». یکى از مفسران مى‏گوید: این که در این آیه «ذکر» و یاد خدا را مخصوص نماز کرده به سبب آن است که نماز برترین عملى است که فروتنى و بندگى در آن نمودار مى‏شود و به عبارتى در نماز «یاد خداوند» تجسم پیدا مى‏کند. در چندین آیه قرآن مهمترین مسأله پس از شناخت خداوند و ایمان به او برپا داشتن نماز یاد شده است. و در حدیثى نیز هنگامى که از امام صادق(ع) مى‏پرسند که پس از شناخت خداوند مهمترین کار چیست ایشان پاسخ دادند پس از شناخت خداوند هیچ عملى نیست که با نماز برابرى کند. چنین است که برخى از احادیث بر این نکته تأکید شده که نماز اساس و پایه اصلى دین و ایمان است و آن را به پایه مرکزى که در وسط خیمه قرار مى‏گیرد تشبیه کرده‏اند که اگر برداشته شود خیمه فرو مى‏ریزد. نتیجه آن که اگر چه برخى از اعمال به جهت آثار بخشى فراوان همچون امر به معروف و نهى از منکر و یا جهاد در راه خدا بر آنها تأکید فراوان شده است اما اگر نیک بنگریم در مى‏یابیم که همه آنها بسان طناب‏ها و یا چوبک‏هاى اطراف خیمه‏اند که به همه آنها نیاز است. اما آنچه انگیزه کارهاى نیک را تقویت مى‏کند و کارهاى امر به معروف و جهاد و… جهت مى‏دهد یاد خداست که بهترین قالب آن نماز است. جالب است بدانیم که قرآن کریم در دو سوره مؤمنون (آیات 1 تا 11) و معارج (آیات 22 تا 34) به ترتیب 6 و 8 ویژگى انسان‏هاى شایسته را برشمرده است که در آغاز و انجام آنها نماز را مطرح نموده است. از نماز شروع و به نماز ختم مى‏گردد. این آغاز و پایان نشان مى‏دهد که در میان تمام این اوصاف توجه به نماز برترین و مهمترین آنهاست، چرا که نماز مهمترین رابطه مخلوق با خالق است و برترین مکتب عالى تربیت است