چرا ترک روزه کفاره دارد ولی ترک نماز کفاره ندارد؟

پاسخ : یکى از تفسیرهاى صبر روزه است و در واقع روزه یکى از اقسام صبر است، حضرت صادق(ع) فرمودند: «صبر بر سه قسم است. صبر در مقام اطاعت خداوند، صبر در مقام معصیت و صبر در مقابل مصیبت» که نماز و روزه و سایر واجبات داخل قسم اول مى‏باشد و با این وجود خداوند در این آیه نماز را مجددا به صورت خاص ذکر نموده، پس با وجودى که به نماز در کلمه اول هم به صورت عام اشاره شده بود ذکر خاصى بعد از عام دلالت بر اهمیت دارد. اما این که چرا براى ترک روزه جریمه قرار داده شده و براى نماز کفاره و جریمه‏اى وضع نگشته، پاسخ این است که مصلحت از دست رفته روزه‏هاى ترک شده، با انجام کفاره آن قابل دست‏یابى و بازیافت مى‏باشد ولى اگر کسى نماز را عمدا ترک کند مصلحتى از دستش مى‏رود که با هیچ چیز قابل جبران نیست به طورى که در روایات بیان گشته که «فمن تَرکَ الصلوه متعمدا فقد کَفَرَ ؛ کسى که نمازش را عمدا ترک کند کافر مى‏گردد » یاH}«فَمَن ترکَ صلاتَهُ متعمدا فقد هَدَمَ دینَه{H ؛ کسى که نمازش را عمدا ترک کند دین خود را منهدم گردانیده» ، V}(بحارالانوار، ج 82، ص 202){V آرى، نماز نه بار مالى دارد مانند خمس و زکات و نه بار سختى جسم دارد مانند جهاد و روزه بلکه بار عقیدتى و تعبّد و بندگى محض دارد و لذا سنگین‏ترین جریمه‏ها براى تارک نماز در نظر گرفته شده، بلکه آن جریمه اثر وضعى آن ترک است حتى اگر چنان قرار داد و بیانى وجود نمى‏داشت.