فرق بین عالم دنیا و آخرت

پاسخ : اجـمـالا سـه فـرق اسـاسى بین دنیا و آخرت وجود دارد , الف : فناپذیرى دنیا و ابدیت آخرت , ب : تـفـکـیـک نعمت از عذاب در آخرت ولى اختلاط آن دو در دنیا , ج : اصالت آخرت و مقدمه و ابزار بودن دنیا . تفصیل فرقهاى سه گانه نخستین اختلاف بارز بین دنیا و آخرت , محدودیت عمر دنیا و جاودانگى آخـرت اسـت ,عـمـر هر انسانى در این جهان سرآمدى دارد که دیر یا زود فرا مى رسد و حتى اگر کسى صدها و هزاران سال هم در دنیا زندگى کند , سرانجام با دگرگونى نهائى جهان طبیعت و هـنـگـام نفخ صور اول پایان خواهد یافت , و قریب هشتاد آیه قرآن دلالت برابدیت و جاودانگى جـهـان آخـرت دارد , و روشـن اسـت کـه مـتناهى و محدود هر قدر هم طولانى باشد , نسبتى با نـامـتـنـاهى نخواهد داشت و اصلا قابل مقایسه نیست .پس عالم آخرت از نظر بقاء و دوام , برترى عظیمى بر دنیا دارد و این مطلبى است که در آیات متعددى با تعبیر ابقى بودن آخرت و قلیل بودن دنیا خاطرنشان شده است . ( کـهـف / 46 ) , ( مـریم / 76 ) ,( طه / 73 ) , ( طه / 132 ) , ( اعلى / 17 ) , ( آل عمران / 196 ) , ( نساء /77 ) , ( توبه / 38 ) , ( یونس / 24 ) , ( نحل / 96 ) . دومین تفاوت اساسى بین زندگى دنیا و زندگى آخرت این است که خوشیهاى دنیا آمیخته با رنج و زحـمـت است و چنان نیست که دسته اى از مردم همیشه و از هر جهت متنعم وشاد و آسوده , و دسـته دیگر همواره معذب و غمگین و ناراحت باشند , بلکه همه مردم کمابیش از لذتها و شادیها و آسایشهایى برخوردارند و نیز رنجها و نگرانیهایى دارند , ولى جهان آخرت داراى دو بخش مجزى ( بـهـشت و دوزخ ) است و در یک بخش اثرى از عذاب و رنج و ترس و اندوه نیست و در بخش دیگر جز آتش و درد و حسرت و اندوه یافت نمى شود و طبعا لذتها و رنجهاى اخروى به مراتب شدیدتر از لذتها و رنجهاى دنیوى خواهد بود . ( آل عمران / 13 ) , ( یوسف / 109 ) , ( طه / 127 ) , ( رعد /34 ) . سومین فرق مهم دیگر بین دنیا و آخرت این است که زندگى دنیا مقدمه آخرت , ووسیله اى براى کسب سعادت ابدى است . و زندگى آخرت زندگى نهائى و اصیل مى باشد وهر چند زندگى دنیا و نعمتهاى مادى و معنوى آن مـطـلـوب آدمـى اسـت , ولـى با توجه به اینکه همه آنها ابزار آزمایش و وسیله تکامل حقیقى و تـحصیل سعادت ابدى است ,اصالتى نخواهد داشت و ارزش واقعى آنها وابسته به توشه اى است که شخص براى زندگى ابدیش برمى دارد . از ایـن رو , اگـر کسى زندگى اخروى را فراموش کند و چشم خود را به زرق و برق دنیابدوزد و لـذایـذ آن را هـدف نهائى اش قرار دهد , ارزش واقعى آن را نشناخته و براى آن ارزش پندارى قائل شـده اسـت , زیرا وسیله را به جاى هدف گرفته است و چنین کارى جز بازى و سرگرمى و فریب خوردگى نخواهد بود لذا قرآن زندگى دنیا را بازى وسرگرمى و ابزار فریب , نامیده و زندگى آخرت را زندگى حقیقى دانسته است . ( قصص / 77 ) , ( آل عمران / 185 ) , ( عنکبوت / 64 ) , ( فجر / 24 ) .