رابطه حکمت الهی با نظام احسن

پرسش : حکمت الهى و رابطه آن با نظام احسن را شرح دهید ؟
پاسخ : آفـریـنـش الـهـى بـیهوده و بى هدف نیست بلکه محبت به خیر و کمال که عین ذات الهى است , بالاصاله به خود ذات و بالتبع به آثار آن که داراى مراتبى از خیر و کمال هستند , تعلق گرفته و از این رو جهان را به گونه اى آفریده است که بیشترین خیر وکمال ممکن , بر آن مترتب شود و بدین ترتیب صفت حکمت را اثبات کردیم که مقتضاى آن این است که مخلوقات را به غایت و کمال لایق به خودشان , برساند . ولـى از آنـجـاکـه جـهان مادى , دار تزاحمات است و خیرات و کمالات موجودات مادى با یکدیگر ,تـعـارض پیدا مى کند , مقتضاى تدبیر حکیمانه الهى این است که به صورتى آنها راتنظیم کند که مجموعا خیرات و کمالات بیشترى بر آنها مترتب شود و به عبارت دیگر :جهان داراى نظام احسن بـاشـد و بـه هـمین جهت است که انواع عناصر و کمیت و کیفیت وفعل و انفعالات و حرکات آنها طـورى تـنظیم شده در زمینه آفرینش گیاهان و جانوران ودر نهایت زمینه آفرینش انسان – که کـامـلـترین موجودات این جهان است – فراهم شود واگر جهان مادى طورى آفریده شده بود که پیدایش و رشد موجودات زنده را ناممکن مى ساخت خلاف حکمت مى بود .