حکم دروغ بستن به خدا و پیغمبر در حال روزه
دروغ بستن به خدا و پیامبر و امام معصوم علیهم السلام
مبطلات روزه نه چیز است که یکی از آنها دروغ بستن به خدا پیغمبر است که در این پست قصد داریم به احکام آن در ماه رمضان بپردازم.
همچنین برای خواندن هشت چیز دیگر که روزه را باطل می کند می توانید به لینک روبرو مراجعه کنید: مبطلات روزه
مسأله: دروغ بستن عمدى به خدا و پیامبر (ص) و ائمه علیهم السلام، روزه را باطل مىکند و فرقى نیست بین این که دروغ با گفتن یا نوشتن یا اشاره کردن و کنایه باشد. بنابراین اگر کسى از روزهدار بپرسد آیا پیامبر (ص) چنین سخنى فرمود و او با اشاره بگوید آرى، در حالى که باید بگوید نه، یا بالعکس، روزهاش باطل مىشود. البته اگر در مقام شوخى یا لغوگویى باشد بنا بر اقوى روزه او باطل نمىشود.[1]
در موارد ذیل روزه باطل نمى شود
1. به اعتقادِ راست بودن، مطلبى از آنان نقل کند، سپس بفهمد دروغ بوده.[2]
2. دروغى که دیگرى به آنان بسته، از قول گویندهئاش گزارش کند.[3]
3. با علم به باطل شدن روزه با نسبت دروغ به آنان، چیزى را که مى داند دروغ است به ایشان نسبت دهد، سپس بفهمد آنچه را که گفته، راست بوده است.[4]
آیات عظام صافى، زنجانى، بهجت، مکارم: روزه او باطل است.[5]
4. خبرى را که نمى داند راست است یا دروغ، نقل کند، لکن بنا بر احتیاط واجب باید از گوینده خبر یا کتابى که در آن نوشته شده نقل کند.[6]
مسأله: اگر بخواهد خبرى را که نمى داند راست یا دروغ است نقل کند، بنا بر احتیاط واجب باید از کسى که آن خبر را گفته یا از کتابى که آن خبر را نوشته شده نقل نماید، لکن اگر خودش هم خبر بدهد روزه اش باطل نمى شود.[7]
پرسش: اگر کسى در ماه مبارک رمضان آیه قرآن و یا حدیث را که مىخواهد از قول امام معصوم علیهم السلام نقل کند غلط بخواند و قصدش این بوده صحیح بخواند لکن در ضمن خواندن متوجه مىشود دارد غلط مىخواند، آیا وقتى که فهمید دارد غلط مىخواند اگر ادامه بدهد روزهاش باطل مىشود یانه؟ و درصورتى که متوجه نباشد حکم روزهاش چیست؟
پاسخ: اگر غلط خواندن موجب تغییر معنى مىشود و آن معنى غلط را بخواهد نسبت به خدا و رسول دهد حرام است و موجب بطلان روزه مىشود.[8]
در ادامه بخوانید: نه چیز که روزه را باطل می کند؟
منبع: پاسخکده
پی نوشت ها:
[1] . همان، ج 1، ص 935، م 1596 و 1601.
[2] . توضیح المسائل مراجع، م 1598؛ وسیله النجاه، ج 1، ص 306، م 1099.
[3] . همان، م 1600.
[4] . همان، م 1599.
[5] . وسیله النجاه، ج 1، ص 306، م 1100.
[6] . توضیح المسائل مراجع، م 1597.
[7] . همان، م 1597.
[8] . استفتائات امام، ج 1، ص 309، س 18.