آیا شعار پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک از آموزه های زرتشت است؟

شعار پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک

شعار  «پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک» یک ی از شعارهای است که برخی از زرتشتیان تازگی آنرا  به عنوان شعار مذهبی و دینی خود بکار می برند و گاهی آنرا به زرتشت منسوب می کنند و یا آن را از آموزه های زرتشت می دانند. در صورتی که این شعار ارتباطی با تعالیم زرتشت ندارد و از طرفی برخلاف معنای ظاهری آن دلالت بر زندگی دنیا ندارد. بلکه این شعار مربوط به معاد و آخرت می باشد که ترجمه آزاد و ترکیبی سه اصطلاح «هومَتَه»، «هوختَه» و «هوَرشتَه» است. که این سه اصطلاح در مورد سه طبقه از بهشت بر اساس تخیلاتی که از بهشت دارند و از اعتقادات زرتشتی است.

که تصور آنها چنین است: روان مرده پس از مرگ و پس از پاره‌پاره شدن جسمش توسط سگ (بنگرید به متن پهلوی «مینوی خرد») و پس از عبور از «چینوَد پل» (قابل قیاس با «پل صراط») به طبقه اول بهشت که هومته (ترجمه شده به پندار نیک) نام دارد، وارد می‌شود و در آنجا بلافاصله با یک جام شربت بهشتی به نام «زَرمیه رَئوغنَه» از او پذیرایی می‌گردد. سپس دوشیزه‌ای زیبا با پستان‌های برجسته و با خوشمزه‌ترین خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها به استقبال او می‌آید و به همین ترتیب روند تشریفات و پذیرایی‌های بهشتی با جزئیات دیگری در طبقات دیگر آن ادامه می‌یابد.

از طرف دیگر و در تضاد با سه طبقه بهشت، سه طبقه نیز برای جهنم وجود دارد. در متون زرتشتی، مراحل استقبال و پذیرایی(!) در این طبقات سه‌گانه جهنمی با دقت و جزئیات مفصل شرح داده شده است. این مراحل و توصیفات به اندازه‌ای آمیخته با واژگان و مفاهیم زشت و وحشتناک و چندش‌آور است که قلم و زبان از بیان آنها عاجز است (بنگرید به دوزخ و شکنجه‌های دوزخی در دین زرتشتی).(۱)

مطلب و نکته ی بعد که نشان دهنده فاصله بسیار زیاد شعار زرتشتیان با عمل و احکامشان است این است که زن؛ موضوع مزد، هدیه و فدیه قرار می گیرد! این نکته‌ای است که در اوستا نیز مانند ریگ‌ودا و اوپانیشاد، وجود دارد. در این جا هم با زن به عنوان یک شیء و نه شخص برخورد می‌شود. زن کالایی است که می‌تواند موضوع غرامت، هدیه، مزد و … قرار گیرد. مثلاً «اگر کسی سگ آبی را بکشد(که مجازاتش بسیار سنگین و شامل ده هزار ضربه تازیانه و ده‌هزار ضربه‌ی چوب‌دستی است … ) او باید ده‌هزار مار بکشد، ده‌هزار سنگ‌پشت بکشد، ده‌هزار مور دانه کش بکشد، ده‌هزار کرم‌خاکی بکشد و او باید پرهیزگارانه دختر دوشیزه‌‌ی مرد نادیده‌ای چون تاوان به روان سگ آبی، به اشون‌مردی بدهد.»[۷] یعنی یکی از مجازات‌ها فدیه دادن یک دختر باکره است!!!(۲)

پی نوشتها:
(۱). برای آگاهی بیشتر بنگرید به: تفضلی، احمد، مینوی خرد، چاپ سوم، تهران،۱۳۸۰؛ ژینیو، فیلیپ، ارداویراف‌نامه، ترجمه و تحقیق ژاله آموزگار، تهران، انجمن ایران‌شناسی فرانسه در ایران، چاپ دوم ۱۳۸۲؛ میرفخرایی، مهشید، بررسی هادخت‌نسک، تهران، پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، ۱۳۷۱؛ رضی، هاشم، دانشنامه ایران باستان، تهران، ۱۳۸۱، (ذیل مدخل‌های هومته و هوخته و هورشته).
(۲). وندیداد، فرگرد ۱۴، بند ۱ تا ۱۸، ص ۸۱۷ تا ص ۸۲۳.

منبع: شهر سوال