آیا در قرآن به دوره معاصر و آخرالزمان اشاره شده است؟
پرسش:
آیا در قرآن ،به دوران معاصر نیز ، اشاره ای شده است ؟ چه صفاتی برای این دوران بیان شده است ؟
پاسخ:
بدون شک، قرآن کریم، کتاب هدایت همه انسانها در تمامی اعصار است و نور هدایت آن، تا آنجا که مرز بشریت است، میتابد، چنانکه میفرماید: «وَ مَا هُوَ إِلاَّ ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِین؛ (قلم، 52) این [قرآن] جز مایه بیداری برای جهانیان نیست.» به همین جهت، شریعت پیامبراکرم صلیاللهعلیهوآله خاتم شرایع و حضرتش خاتمانبیاء میباشد و قلمروی رسالت ایشان، گسترده عالمین (همه عالم) و همه افراد بشر معرفی شده و به عبارتی، «قرآن» و «رسالت» حضرتش، جهان شمول و جهانی است، چنانکه میفرماید: «این قرآن بر من وحی شده، تا شما و تمام کسانی را که این [قرآن] به آنها میرسد، با آن بیم دهم [و از مخالفت فرمان خدا بترسانم].» (انعام، 19)1 و از همین رو، زبان قرآن، زبان جهانیِ «فطرت» است، تا همگان از معارف قرآن بهرهمند باشند، چرا که یگانه زبانی که عامل هماهنگی جهان گسترده بشری است، همین زبان «فطرت» است، که فرهنگ عمومی و مشترک همه انسانها در همه اعصار و امصار است. پس «قرآن»، اختصاص به عصری خاص، یا اقلیمی مخصوص، و یا نژادی ویژه نداشته بلکه کتابی است برای همه اقوام و ملل جهان و عصر حاضر نیز مورد خطاب او میباشند.
آری در مورد آیه «یَـأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا مَن یَرْتَدَّ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَه؛ (مائده، 54) ای کسانی که ایمان آوردهاید! هر کس از شما، از آیین خود بازگردد، [به خدا زیانی نمیرساند،] خداوند جمعیتی را میآورد که آنها را دوست دارد و آنان [نیز] او را دوست دارند.» در این که، آیه به چه اشخاص، قومی، اشاره دارد، روایات مختلفی وارد شده است. در برخی از روایات میخوانیم که این آیه، درباره یاران حضرت مهدی است.
و براساس بعضی دیگر از روایات، هنگامی که اصحاب، از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره این آیه سؤال کردند، حضرتش دست خود را بر شانه «سلمان فارسی» زده و فرمودند: «این و یاران او و هموطنان او هستند».
که مراد همان ایرانیان میباشد.2 بهر جهت، صفات آن قوم، در این آیه چنین است:
1. مورد محبت خداوندی (یحبّهم) ؛ 2. عشق و محبت به خدا (یحبّونه) ؛ 3. تواضع در برابر مؤمنان (أذلّه علی المؤمنین) ؛ 4. سرسختی در برابر کافران (اعزّه علی الکافرین) ؛ 5. جهادگران در راه خدا (یجاهدون فی سبیل اللّه) ؛ 6. بیهراس از سرزنش ملامتگران (لایخافون لومه لائم) ؛ 7. برخوردار از فضل (ذلک فضل اللّه).
البته در روایات فراوانی، نشانهها و ویژگیهایی برای مردمان آخرالزمان، بیان شده است که از جمله آنها است، گسترش فساد، قطع رحم، مطمئن شدن به انسان خائن و خیانتکاری امینان، بدرفتاری نسبت به همسایگان، حلال شمردن گناهان کبیره، ضایع کردن نماز، ضایع کردن امانت؛ آشکار شدن رباخواری، رشوهخواری و زنا ؛ تشبّه زنان به مردان و همچنین شبیهشدن مردان به زنان ؛ همجنس بازی ؛ ممانعت از پرداخت زکات (و خمس)؛ قرآن را مایه تجارت و کسب قرار دادن ؛ غربت دین؛ مرگهای ناگهانی؛ زیاد شدن جنگ و خونریزی و…