حدیث عنوان بصری

ترجمه حدیث عنوان بصری از قرار ذیل است ، اگر مقصودتان این است که در این حدیث خصوصیاتی برای عالم واقعی بیان شده است ، جای تردید نیست که فقیه و عالم باید دارای صفت زهد و تقوا باشد و به دنبال جمع مال و زر اندوزی نباشد و این صفات و صفاتی از این دست نفی مرجعیت و تقلید را نمی کند بلکه تبیین کننده خصوصیات عالم و مرجع واقعی است و اگر مقصود ابتدای حدیث است که علم را نور دانسته جای تردید نیست که علاوه بر ملازمت صفت تقوا برای قرار گرفتن نور علم حقیقی در قلب عالم تعلم نیز شرط است و روایات فراوان بر آن دلالت دارد، ذیلا حدیث را ملاحظه نمایید اگر اشکال خاصی به نظرتان رسید برایمان ارسال کنید :امام صادق فرمود : علم به تعلم نیست بلکه نورى است که از طرف خداوند بر دلها مى تابد، اینک اگر طالب علم هستى ابتداء از خود حقیقت عبودیت را بخواه، علم را براى عمل طلب کن و از خداوند بخواه تا فهم شما را زیاد کند گوید:گفتم: اى شریف.جعفر بن محمد فرمود: بگو یا ابا عبد اللَّه. گفتم: یا ابا عبد اللَّه حقیقت عبودیت چیست؟ فرمود: به سه چیز مى توان این حقیقت را دریافت. یکى اینکه بندگان آنچه را که خداوند به آنها بخشیده است ملک خود ندانند، زیرا بندگان خدا مالک نیستند و هر چه دارند از خدا مى باشد و هر جا خدا امر کند باید خرج کنند.
دوم اینکه بنده اى هرگز قدرت ندارد با فکر و اندیشه خود کارهاى خود را اداره کند، سوم اینکه هر چه خداوند به او امر کرده و یا از آن نهى نموده است به کار گیرد و از اوامر و نواهى خدا سر باز نزند، هر گاه بنده اى چیزى را ملک خود نداند مال را انفاق مى کند.
هر گاه بنده اى امور خود را به خداوند واگذارد و بفهمد که با عقل و تدبیرش نمى تواند امور خود را آن طور که هست اداره کند، گرفتارى هاى دنیا و مصائب آن بر او گوارا مى گردد، هر گاه بنده اى به اوامر و نواحى خداوند گردن گذارد دیگر با مردم جدال و مناقشه نمى کند و آنها را آزار نمى دهد.
هر وقت که آدمیان به این سه خصلت عمل کردند و مورد لطف و اکرام خداوند قرار گرفتند دنیا در نظر آنها کوچک مى شود و شیطان و مردم نمى توانند بر آنها سلطه پیدا کنند و دنبال جمع کردن مال و تکاثر و تفاخر نمى روند، و قصد ریاست بر مردم و طلب عزّت ندارند و اوقات خود را به هدر نمى دهند.
این اوصاف نخستین درجه پرهیزکاران است، خداوند متعال در قرآن مجید مى فرماید: جهان آخرت را براى کسانى مهیا کرده ایم که در روى زمین دنبال مقام پرستى نرفته و مرتکب فساد نشده باشند و پایان نیک براى پرهیزکاران است.
گفتم: یا ابا عبد اللَّه بار دیگر مرا نصیحت کن فرمود: شما را به انجام نه عمل توصیه مى کنم و این وصیّت ها براى کسانى که مى خواهند به خداوند تقرب جویند لازم است از خداوند مى خواهم که شما را در انجام آنها توفیق دهد، سه وصیّت در تربیت نفس و سه عدد در حلم و بردبارى، و سه وصیّت در علم، این وصیّت ها را حفظ کن و آن ها را ترک مکن و سهل انگارى منما.
عنوان گوید: من خود را آماده شنیدن سخنان آن حضرت کردم، فرمود:
آن سه وصیّت که به بدن مربوط مى شود، این است که هر چه دوست ندارى مخور که آن حماقت و نادانى مى آورد، و تا گرسنه نشده اى غذا نخور و هر گاه خواستى غذائى صرف کنى سعى کنى از حلال بخورى و هنگام خوردن نام خدا را بر زبان بر.
حضرت رسول صلى اللَّه علیه و آله در یک حدیث فرمود: براى آدمیان چیزى بدتر از شکم نیست و هر گاه خواستید که طعام صرف کنید، متوجه باشید که یک سوم شکم براى طعام و ثلث دوم براى آب و ثلث سوم براى نفس کشیدن است.
اما آن سه خصلت که در باره حلم است اگر کسى به شما گفت: یکى بگو و ده تا بشنو بگو اگر ده تا گفتى یکى هم نمى شنوى، هر کس تو را فحش داد بگو اگر در آنچه مى گوئى صداقت دارى از خداوند مى خواهم مرا بیامرزد و اگر دروغ مى گوئى از خداوند مى خواهم شما را رحمت کند، و هر کس تو را تهدید کرد تو او را اندرز بده و برایش دعاء کن.
اما آن سه خصلت که در باره علم است، هر چه نمى دانى از علماء سؤال کن و هرگز براى آزمایش دانش آنها سؤال نکن، از عمل کردن به راى خود دورى کن و همیشه مراعات احتیاط را داشته باش از فتوا دادن بترس همان طور که از شیر مى ترسى و خود را پل دیگران قرار نده، بعد فرمود: اینک بروید و مرا به حال خود واگذارید و نصایح مرا به کار گیرید.