وقتی حضرت مهدی(عج) هست، چه نیازی به وجود حضرت عیسی(ع) است؟ به ویژه که ایشان در طول نبوت خود فعالیت چشمگیر و خاصی نداشتند؟

وقتی حضرت مهدی(عج) هست، چه نیازی به وجود حضرت عیسی(ع) است؟ به ویژه که ایشان در طول نبوت خود فعالیت چشمگیر و خاصی نداشتند؟

پاسخ به این پرسش در دو محور سامان می‌یابد: نخست، اینکه موعودگرایی اختصاص به اسلام و مسیحیت ندارد، بلکه موعود باوری در همه ادیان الهی و برخی ادیان غیر الهی مطرح است. چنانکه در دین یهودیت نیز موعودگرایی وجود داشته و یهودیان منتظر آن بوده و هستند و تصور می‌کنند، که آن موعود حضرت عیسی(ع) است. این حرف نیز قابل قبول نیست، که ایشان فعالیتهای مفید انجام نداد. حضرت عیسی(ع) گرچه حکومت تشکیل نداد، اما او رسالت خود را که تبلیغ دین و هدایت مردم بود، به خوبی به انجام رساند، به گونه ای که امروز مسیحیت بزرگ ترین یا پرجمعیت ترین دین الهی شناخته می شود. بنابراین با وجود این همه گروندگان به آئین مسیح، نمی توان او را همانند سایر انبیای بنی اسرائیل دانست. اگر چه انبیای الهی انسان‌های لایق و موفق بودند، البته همه آنان از نظر مقام و میزان خدمت یکسان نبودند. در این میان حضرت عیسی(ع) از پیامبرانی می‌باشد، که جایگاه بسی بلند دارد. او هم از نظر تولد به عنوان آیت بزگ الهی دانسته شده و به همین خاطر مسیح نامیده شد و هم به جهت وی‍ژگی های خاصی که از جهت اعجاز و رسالت داشت، او را میان تمام انبیای بنی اسرائیل برجسته می نماید. البته در آئین یهود و مسیح از موعود دیگری نیز سخن گفته شده، که آنان به اشتباه آن را همان مسیح می دانند. زیرا خداوند ظهور حضرت عیسی(ع) را به عنوان مصلح جهانی وعده نداده، آنچه که خداوند وعده داده است. ظهور منجی عالم یعنی امام زمان(ع) می‌باشد. از این رو دیدگاه یهود درباره حضرت عیسی(ع) و ظهور وی و نجات یهودیان و اصلاح جامعه توسط آن حضرت، باید یادآور شد، مطالبی که در کتاب‌های یهود در رابطه با منجی و مصلح آمده، نمی‌تواند همه‌ آنها مربوط به حضرت عیسی یا مسیح باشد. دوم: در این که در متون دینی اسلامی وعده داده شده، که حضرت عیسی(ع) در کنار و یار امام زمان باشد، آثار و فواید متعددی دارد. از جمله اینکه امام حکومت جهانی تشکیل می‌دهد. تشکیل چنین حکومتی نیاز به یاران و مسئولان شایسته و لایق دارد. حضرت مسیح یکی از این افراد بسیار لایق و شایسته است، که می‌تواند امام را در شیوه حکومت‌داری یاری نماید. اتفاقاً در برخی روایات تصریح شده است، که حضرت عیسی(ع) امام را در حکومت‌داری یاری می‌کند و این امر در حکومت‌داری امام زمان(ع) بسیار تأثیرگزار می‌باشد. چنانکه رسول خدا(ص) در این باره چنین می فرماید: “هنگامی که قائم ما قیام کند، عیسی بن مریم در هنگام صبح به زمین فرود آید، و او وزیر و دست راست قائم و نماینده و جانشین اوست. عیسی بن مریم از کرامت قائم ما، امنیت را در عالم گسترش می‌دهد”.1 در برخی روایات دینی از فرماندهی برخی جنگ های بزرگ توسط حضرت عیسی سخن به میان آمده است. بنابراین اگر چه او پیرو امام زمان است‌، اما مانند سایر پیروان چون حضرت الیاس و دیگران نیست. ضمن آنکه بسیاری از مردم زمین جزء مسیحیان هستند‌، یا یهودیانی که هنوز منتظر ظهور مسیح هستند، بنابراین حضور حضرت عیسی(ع) در کنار امام زمان(ع) موجب می‌شود، که مسیحیان جذب حکومت امام زمان(ع) شوند و جهت بر یهود و نصاری تمام باشد. همان طور که اشاره نمودید، مسیحیان باور دارند، که منجی کل حضرت عیسی(ع) است و او ظهور خواهد کرد؛ ولی هنگامی که حضرت عیسی از آسمان نزول کرد و با امام زمان(ع) بیعت نمود، مسیحیان جذب امام زمان(ع) شده و به این حقیقت پی‌می‌برند، که موعود واقعی همگان امام زمان(ع) است. جایگاه و عظمت او به گونه‌ای است، که حضرت مسیح تابع او بوده و خدمتگزار امام زمان می باشد. در روایات ما نیز به علل بیعت حضرت عیسی(ع) با امام زمان و فلسفه نزول او از آسمان و در کنار امام زمان قرار گرفتن او اشاره شده است. برای آگاهی بیشتر نسبت به بشارت به مصلح جهانی در کتاب های ادیان دیگر به کتاب موعود ادیان از آیت الله منتظری، مراجعه نمایید. 1. شیخ صدوق‏، کمال الدین‏، تهران، انتشارات اسلامیه، چ دوم، 1395ق، ج1، ص 280.‏