سلوک اجتماعی و نگاه زاهدانه به زندگی

دوست گرامی. اصل برتری حیات معنوی بر حیات مادی درست است و این تفکر که به فکر آخرت باشیم صحیح است، ولی نوع نگاه و تفکر شما دارای اشکالاتی است که به برخی اشاره می کنیم.
1. این نگاه باعث فرد گرایی و انزوا و رویکرد به عبادات فردی و بعضا عافیت طلبی خواهد شد و این روکرد با روحیه اجتماعی و انقلابی شاید سازگار نباشد.
2. مهمترین عرصه تکامل انسان فعالیت های اجتماعی است و انسان در این نوع فعالیت ها به کمال می رسد و اسلام دین اجتماعی است و انسان در جامعه رشد می کند و مهمترین عرصه عبادت نیز عبادات اجتماعی و خدمت به خلق و تعاون و همکاری اجتماعی و مشارکت در ساخت جامعه و آبادانی زمین و تاثیرگذاری در هدایت و رشد جامعه است و این نگاه انسان را از این برکات و عرصه رشد اجتماعی محروم خواهد کرد.
3. آخرت گرایی چیزی جدا و کاملا منفک از فعالیت های دنیوی نیست و همین فعالیت ها است که آخرت را می سازد.
4. اگر هدف از ارتقای شغلی و توسعه کسب و کار تنها کسب درآمد و افزون خواهی در مال و ثروت و گرایش به دنیا باشد بله سخن شما صحیح است اما هدف اسلام از چنین فعالیت هایی تقویت کشور و نظام اسلامی و خدمت به خلق و کارآفرینی و توسعه قدرت اسلام است و با چنین رویکری تمام این فعالیت ها مثبت ارزیابی می شود.
5. نگاه حد اقلی به بهره مندی از امکانات زندگی به صورت فردی خوب است یعنی انسان خودش کمتر استفاده کند اما این بدین معنا نیست مردم فراموش شوند و کسی که می تواند برای افراد جامعه شغل و امکانات ایجاد کند زاهدانه به این موضوع بنگرد و دست از کار بکشد.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد: