هبوط مختارانه

نکته بسیار مهمی وجود دارد که آن بهشت حضرت آدم و حوا را برخی روایات باغی از باغهای زمین معرفی نموده اند. هر شخصی وارد در بهشت آخرت بشود امکان برگشت نیست چون خلود و جاودانگی بر آن حاکم است. نکته مهم در این جا این است که همین الان ما آدم و حوا هستیم.
حال خودتان را جای ایشان بگذارید: یعنی خود شما هیچگاه گول نخورده اید و معصوم هستید؟ همه ما با اولین شیطنت از بهشت جدا می شویم. اگر معصومید آنها را شماتت کنید، اما اگر نه، خودتان را سرزنش کنید که خیلی بدتر و بیشتر از آنها با شیطان دمخورید.
وقتی ما زندگی کردن در بهشت را بلد نیستیم، چرا باید خدا ما را به بهشت ببرد. ما اینجا هستیم تا یاد بگیریم چطور می شود به بهشت رفت. خدا ما را از اول مختار آفرید، این خود ماییم که می خواهیم توی این دنیا باشیم.
زشتی و گناه و جنگ و دورویی و دروغ و کشتار و تحقیر و فساد و … را ما با انتخاب هایمان در این دنیا آورده ایم و جایی که می توانست بهشت باشد را به این دنیایی که می شناسید تبدیل کرده ایم. هبوط کار دائمی و هر روزه خود ما است. مشکل خود ماییم. مگر جنگل های شمال بهشتی نبودند. ببینید با زباله و قصابی آنها ما چه به روز آن آورده ایم. آلودگی هوا کار خود ماست. بهشت را هم به ما بدهند، آن را تبدیل به جهنمی هولناک می کنیم. مگر با این دنیا نکردیم. بعد خودخواهانه آن را به گردن خدا و آدم و حوا می اندازیم.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد: