عکس شاهچراغ شیراز
عکس شاهچراغ شیراز
عکس شاهچراغ شیراز
آرامگاه شاهچراغ شیراز از جاهای دیدنی شیراز و از آثار ملی ایران است.
در میان دیدنی های شیراز حرم حضرت شاهچراغ (ع) چون ستاره‌ای پرفروغ می‌درخشد. حضرت شاهچراغ (ع)، برادر امام رضا (ع) و فرزند ارشد امام موسی کاظم (ع) هستند که آرامگاه ایشان به‌عنوان بزرگترین زیارتگاه مذهبی شیراز و یکی از مهمترین جاذبه‌های مذهبی در ایران به حساب می‌آید. این زیارتگاه علاوه بر معماری حیرت‌انگیزش، با تزیینات فوق‌العاده زیبایی از کاشی‌کاری و آینه‌کاری، شاهکار بی‌نظیری را پیش روی گردشگران و زائران قرار می‌دهد؛ به‌طوری که بسیاری از گردشگران ایرانی و خارجی آن را به‌عنوان یکی از زیباترین مساجد و آرامگاه‌های ایران می‌شناسند. برای آشنایی هرچه بیشتر با حضرت شاهچراغ (ع) و حرم ایشان با ما همراه شوید.
هرآنچه باید درباره حرم حضرت شاهچراغ (ع) بدانید:
حرم حضرت شاهچراغ (ع) شیراز
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
آرامگاه حضرت شاهچراغ (ع) که در سال ۱۳۲۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده، یکی از مقاصد مذهبی و جاهای دیدنی استان فارس است که جایگاه ویژه‌ای بین ایرانی‌ها دارد؛ چراکه ایشان برادر امام رضا (ع) هستند و از طرفی آرامگاه آن بزرگوار در شهر تاریخی شیراز قرار دارد. علاوه بر این، زیارتگاه مذکور از لحاظ هنر و معماری اسلامی و ایرانی از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ به‌طوری که هنر آینه‌کاری و کاشی‌کاری آن، فضایی بسیار زیبا و روحانی خلق کرده است. سبک معماری حرم مطهر برگرفته از سبک آذری است که در زمان ایلخانی رواج داشت. آینه‌های ریز رنگی و انواع خط‌های زیبای فارسی و عربی در نمای اطراف آینه‌ها و کاشی‌ها، برای هر بیننده‌ای جذابیت دارد.
منبع عکس: خبرگزاری مهر (عکاس: امیر برنجکار)، سایت shaheche agh.i
این آرامگاه دارای چهار شاه‌نشین در چهار جانب حرم است و مسجدی در سمت غرب آن وجود دارد. ضریح نقره حرم در بخش شاه‌نشین زیر گنبد قرار گرفته است. حیاط آن دو در اصلی ورودی در سمت جنوب و شمال حرم دارد که حوض بزرگ فواره‌داری در وسط آن ساخته شده است و درختان زیبایی در اطراف آن خودنمایی می‌کنند. حرم حضرت شاهچراغ (ع) در غرب حیاط و حرم حضرت سید میر محمد (ع) (برادر ایشان) در شمال شرق حیاط قرار گرفته‌اند. اتاق‌هایی دو طبقه در دور حیاط دیده می‌شود که پیشانی و جرزهای جلوی آن‌ها مزین به کاشی‌کاری‌های زیبایی هستند.
حرم حضرت شاهچراغ (ع) دارای چهار صحن به نام‌های صحن امام جواد (ع)، صحن حضرت معصومه (ع)، صحن اصلی و صحن عتیق است. همچنین این حرم سه شبستان دارد که شامل دارالعباده، شبستان حضرت سید میر محمد (ع) و شبستان بزرگ امام خمینی (ره) که ضریح حضرت شاهچراغ (ع) در شبستان دارالعباده قرار دارد.
حرم حضرت شاهچراغ (ع) در کجای شیراز قرار دارد؟
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
آرامگاه حضرت شاهچراغ (ع) یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های مذهبی و گردشگری شهر شیراز است که گردشگران به‌راحتی می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند.
حضرت شاهچراغ (ع) فرزند کیست؟
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
حضرت سید امیر احمد (ع) که با نام شاهچراغ (ع) شناخته می‌شوند، پسر ارشد امام موسی کاظم (ع) و برادر امام علی بن موسی الرضا (ع) هستند. از آنجا که روز تولد حضرت شاهچراغ (ع) مشخص نیست، تصمیم گرفته شد که فاصله بین تولد حضرت معصومه (س) و حضرت امام رضا (ع) در دهه کرامت، یک روز برای بزرگداشت حضرت احمد بن موسی (ع) در نظر گرفته شود. بر این اساس شورای عالی انقلاب فرهنگی در شهریور سال ۱۳۸۸ روز ششم ذی القعده را به‌عنوان روز گرامیداشت حضرت شاهچراغ (ع) در تقویم مناسبت‌های ملی-اسلامی کشور اضافه کرد.
پس از شهادت حضرت موسی کاظم (ع)، شیعیان مدینه گمان می‌کردند که ایشان امام به‌حق پس از پدر بزرگوارشان هستند. حضرت در خطبه‌ای به مردم فرمودند که برادر ایشان، حضرت علی بن موسی علیه‌السلام، امام و خلیفه به‌حق و ولی خدا است.
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
خلیفه وقت (مأمون) با شنیدن خبر حرکت جمعیتی از بنی هاشم و دوستداران آن‌ها به‌سمت طوس، دستور داد که حکام بلاد مانع از حرکت این قافله‌ها شوند و آن‌ها را به مدینه برگردانند. حاکم شیراز نیز از این قاعده مستثنا نبود و از حضرت سید احمد (ع) و همراهان ایشان خواست که برگردند و وقتی حضرت امتناع کردند، جنگ خونینی شروع شد که در نهایت لشکر شیراز شکست خورد. حضرت سید احمد (ع) همراه برادران و تعدادی از شیعیان از بیراهه خود را به شیراز رساندند و در منزل یکی از شیعیان مخفی شدند.
حاکم شیراز به کمک جاسوسان خود توانست بعد از یک سال، محل زندگی ایشان را بیابد و در درگیری که به راه افتاد، با شمشیر ضربه‌ای بر سر ایشان وارد شد و در ادامه به دستور حاکم، خانه روی بدن شریف حضرت خراب شد.
علت نام‌گذاری حضرت شاهچراغ (ع)
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
تا دوره آل بویه و زمان زمامداری امیر عضدالدوله دیلمی، مدفن حضرت ناشناس مانده بود و در اطراف آن منازل مسکونی وجود داشت. در یکی از این منازل، پیرزنی زندگی می‌کرد که اواخر هر شب جمعه می‌دید چراغی در بالای تلی از خاک تا سپیده‌دم روشن است. این اتفاق چند شب جمعه جریان داشت و همین موضوع پیرزن را به فکر انداخت که این محل احتمالا محل دفن یکی از امامزادگان است. او تصمیم گرفت امیر عضدالدوله را از این واقعه مطلع کند.
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
باور این موضوع برای درباریان دشوار بود؛ اما امیر گفت که برای پیگیری ماجرا، اولین شب جمعه به خانه پیرزن می‌رود. شاه به خانه پیرزن رفت و به پیرزن گفت که به‌محض روشن‌شدن چراغ، به او اطلاع دهد. پیرزن با دیدن نوری قوی‌تر از شب‌های جمعه قبلی، بر بالین امیر عضدالدوله رفت و با فریاد گفت:
شاه! چراغ
امیر با دیدن نور چراغ شگفت‌زده شد و وقتی به‌طرف نور رفت، اثری از چراغ ندید و پس از پایین‌آمدن از تل خاکی، مجددا همان نور چراغ را مشاهده کرد. این اتفاق باعث شد که امیر، شخصی را مامور بررسی ماجرا کند که در نهایت می‌فهمد فرزند ارشد حضرت موسی بن جعفر (ع) در این محل به خاک سپرده شدهاند و دستور می‌دهد که جایگاهی بر بالای آن ساخته شود.
تاریخچه حرم حضرت شاهچراغ (ع)
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
تاریخچه بنای حرم حضرت شاهچراغ (ع) را به دوران عضدالدوله دیلمی از سلاطین آل بویه نسبت می‌دهند که به حدود سال‌های ۳۰۸ تا ۳۲۸ هجری شمسی برمی‌گردد. در دوران حکومت این شاه، محل دفن حضرت (ع) تنها یک تل خاک بود.
در زمان اتابکان فارس که مصادف با سال‌های ۶۰۵ تا ۶۴۰ هجری شمسی است، امیر مقرب‌الدین مسعود بدرالدین، وزیر اتابک، ظاهر این حرم را آراست و یک بقعه و گنبد برای آن ساخت. ضمن اینکه ساخت یک رواق نیز به دستور اتابک انجام شد.
ملکه تاشی خاتون، مادر شاه شیخ ابواسحاق اینجو، در اواخر دوره ایلخانی مصادف با ۷۲۳ هجری شمسی دستور ساخت بنایی چشمگیر و تزیین آن را داد که انجام این تغییرات پنج سال طول کشید. علاوه بر ساخت بارگاهی بسیار بزرگ با گنبدی بلند، بخش‌های مختلفی مانند مسجد، مدرسه، محل استراحت مسافران و بازار در اطراف آن احداث شد. ملکه تاشی خاتون، ملک میمند فارس و تعدادی از مغازه‌های بازار مجاور حرم را وقف این آستان کرد.
منبع عکس: ۳۶۰ DigiLook I c
ابن بطوطه، جهانگردی که در سال ۷۲۶ هجری شمسی از شیراز دیدن کرده بود، در سفرنامه‌اش راجع به آرامگاه حضرت شاهچراغ (ع) و اقدامات ارزنده ملکه تاشی خاتون نوشته است:
این آرامگاه در نظر شیرازی‌ها احترام تمام دارد و مردم برای تبرک و توسل به زیارتش می‌روند. تاشی خاتون، در جوار این بقعه بزرگ، مدرسه و زاویه‌ای ساخته است که در آن به اطعام مسافران می‌پردازد. شب‌های دوشنبه، خاتون به زیارت آرامگاه می‌آید و در آن شب قضات و فقها و سادات شیراز نیز حاضر می‌شوند. خوراک و میوه به مردم داده می‌شود و پس از صرف طعام، واعظ بالای منبر می‌رود. خاتون در غرفه مشبکی که مشرف به مسجد است، می‌نشیند. در آخر هم طبل و شیپور و بوق می‌نوازند.
شاه اسماعیل صفوی در سال ۸۸۵ هجری شمسی مرمت گسترده‌ای در آرامگاه انجام داد؛ هرچند که وقوع زمین‌لرزه‌ای در ۸۵ سال بعد باعث تخریب نیمی از گنبد آرامگاه شد که سال‌ها بعد مورد بازسازی قرار گرفت.
در زمان نادرشاه مصادف با سال ۱۱۰۸ هجری شمسی نیز مرمت‌های زیادی در حرم مقدس انجام گرفت و قندیل بزرگی از طلا زیر گنبد آویزان شد. نادرشاه پیش از غلبه بر افغان‌ها و تصرف شیراز تصمیم گرفته بود بعد از شکست افغان‌ها، حرم را بازسازی کند و برای این منظور ۱۵۰۰ تومان پول آن زمان را صرف این امر کرد.
منبع عکس: pa oma vi ual ou s
در کتاب تذکره دلگشا راجع به تخریب حرم در اثر زلزله سال ۱۲۰۲ هجری شمسی نوشته شده است:
گنبد بقعه که از غایت ارتفاع، آفتاب جهان تاب هر روز در نیم روز خود را در سایه آن کشیدی، به یک دفعه چنان بر زمین خورد که زمین شکافته شد و در اعماق خاک فرو رفت… و آن عمارات عالی… تو گویی همیشه ویران بوده است…
زلزله باعث شد که قندیل نادرشاه فروخته و مبلغ آن صرف مرمت حرم شود.
فتحعلی شاه قاجار نیز در بهسازی و مرمت آرامگاه مطهر دست داشت و در سال ۱۲۰۶ هجری شمسی دستور داد که کف بقعه یک متر بالاتر بیاید و از مصالح سنگ و آجر و گچ برای این امر استفاده کنند و همین طور ضریحی نقره‌ای در بقعه متبرکه نصب شود. وقوع زلزله دیگری در سال ۱۲۳۲ هجری شمسی، تخریب مجدد گنبد را در پی داشت که محمد ناصر ظهیرالدوله همان سال اقدام به بازسازی آن کرد.
دری نقره‌ای در سال ۱۲۵۱ هجری شمسی برای ورودی حرم نصب شد که به دستور مسعود میرزا ظل السلطان بود. وی همچنین در سال ۱۲۵۴ هجری شمسی اقدام به نصب ساعت بزرگی در برج جنوبی بقعه کرد. آینه‌کاری دیوارها و سقف حرم مطهر توسط استاد زین‌العابدین در سال ۱۲۶۶ هجری شمسی به پایان رسید.
منبع عکس: سایت shaheche agh.i ، ۳۶۰ DigiLook i c، عکاس: پرهام یزدی، حسن حبیب
در دوره پهلوی در سال ۱۳۰۶ شمسی، دیوارهای داخلی حرم مزین به آینه‌کاری شد. گنبدی با اسکلت فلزی به همت انجمن آثار ملی و اداره باستان‌شناسی فارس ساخته شد که در سال ۱۳۳۶ شمسی جایگزین گنبد قدیمی آرامگاه شد.
گنبد حرم در سال‌های ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۰ هجری شمسی مورد مرمت قرار گرفت و کاشی‌کاری آن توسط استاد عیسی بهادری طراحی و اجرا شد. در ادامه سالن دیگری به حرم اضافه و توسط هنرمندانی نظیر حسن ظریف صنایع آینه‌کاری شد.
عکاس: حمید به‌منش
عملیات عمرانی وسیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در دستور کار قرار گرفت که از آن جمله می‌توان به احداث و تکمیل سالن بالای سر و آینه‌کاری بخش قدیمی حرم اشاره کرد. منبر بزرگی از مرمر یکپارچه در بخش جنوبی این سالن گذاشته شد که حجاری بسیار زیبایی دارد.
بخش های مختلف حرم حضرت شاهچراغ (ع)
ایوان حرم حضرت شاهچراغ (ع)
ایوان حرم در ضلع شرقی آن قرار دارد که زمان ساخت اولین ایوان حرم را به دوره علاء‌الدوله قاجار نسبت داده‌اند. این ایوان که ۳۸٫۳۰ متر طول و ۵٫۵ متر عرض دارد، دارای ۱۰ ستون به ارتفاع ۱۰٫۵ متر است. در دو سمت ایوان، ۱۲ حجره دو طبقه با تزیینات گچبری ساخته شده است. دو راهرویی که در دو طرف در طلایی حرم قرار دارد، به حرم و همین طور این ایوان منتهی می‌شوند.
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
هنرمندان کارگاه نجاری حرم، سقف این ایوان را با گره تند، آلت و لغاظ از چوب ساج ساخته و برای تزیین آن با اسامی مقدس، از چوب نارنج و افرا استفاده کرده‌اند. بالای ستون‌های ایوان دارای مقرنس چهار ترک، چهار طرف آن مزین به اسماء‌الله و پایین ستون‌ها به‌صورت هشت ترک است. برای جلوی سقف ایوان که به‌صورت شیرسر است، چوب ساج به کار برده‌اند. سنگ مرمر یک‌پارچه‌ای با نقوش زیبای اسلیمی در زیر ستون‌ها و بخش جلویی ایوان وجود دارد که به‌دست سنگ‌تراشان حرم حجاری و نصب شده است.
منبع عکس: ۳۶۰ DigiLook I c
برای ایجاد فضای بیشتر برای زائران و همین طور قرینه‌سازی ایوان، سه رواق به بخش جنوبی آن الحاق شد که کاشی‌کاری‌های آن منحصربه‌فرد است.
عکاس: پرهام یزدی
سقف و ستون‌های ایوان به‌دلیل اینکه از جنس چوب بودند، دچار فرسودگی و خوردگی موریانه شدند و از همین رو از ستون‌های آهنی برای استخوان‌بندی آن استفاده شد. ایوان کوچکی نیز در جلوی حجره‌های فوقانی بنا و صحن حرم به چشم می‌خورد که کاشی‌کاری‌های جذابی دارد.
ضریح حضرت شاهچراغ (ع)
عکاس: پرهام یزدی
ضریحی با روکش نقره در زمان فتحعلی شاه قاجار مصادف با سال ۱۲۰۶ هجری شمسی برای حرم ساخته شد که عرض آن به ۱٫۷۵ متر و طولش به ۳٫۲۵ متر می‌رسید. روی ضریح با اشعاری به زبان فارسی و عربی در مدح ائمه اطهار (ع) تزیین شده بود.
ضریح بعدی حضرت شاهچراغ (ع) حدود ۱۰ سانتی‌متر از سطح حرم بلندتر بود و روی صندوق چوبی داخل ضریح پارچه سبزرنگی قرار داشت. این ضریح، اسکلتی از چوب ساده داشت که بخشی از آن نقره‌اندود شده بود و شبکه‌های نقره در چهار طرف آن دیده می‌شد.
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
در گذشته قرآنی به خط کوفی روی مرقد حضرت امام‌زاده احمد بن موسی (ع) قرار داشت که کتابت آن را به حضرت علی (ع) نسبت می‌دهند. حاج معتمد الدوله فرهاد میرزا دستور ساخت جعبه‌ای از خاتم را برای قرآن می‌دهد تا در آن محفظه نگهداری شود. بعدها این قرآن و جعبه خاتم آن به موزه پارس منتقل شدند که اکنون در قفسه‌ای شیشه‌ای نگهداری می‌شوند. یک لوستر چهار شاخه‌ای در داخل ضریح قرار دارد که برخی شب‌ها آن را روشن می‌کنند. دیوارهای شمالی و جنوبی ضریح مزین به آینه‌کاری‌هایی هستند که قدمت آن‌ها به دوران حکومت محمد شاه قاجار در سال ۱۲۲۰ هجری شمسی برمی‌گردد.
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
ضریح فعلی به طول ۳٫۵۸ و عرض ۲٫۲۶ متر به‌طور کامل از نقره ساخته شده است. صندوق خاتم‌کاری بسیار زیبایی روی مرقد وجود دارد و ستون‌ها و سقف داخل ضریح با ترکیبی از معرق و خاتم‌کاری تزیین شدهاند که علیرضا گودرزی از خاتم‌کاران شیرازی، آن را در فاصله سال‌های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ به زیبایی هرچه تمام‌تر انجام داده است.
صحن مطهر
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
حرم‌های احمدی و محمدی (ع) در گذشته صحن مستقلی داشتند و از راه بازار بین‌الحرمین به هم وصل می‌شدند. در طرح توسعه آستان مقدس، صحن مطهر بزرگ‌تر شد و اکنون هر دو مرقد در یک صحن قرار دارند. حرم سید میر محمد (ع) در شمال شرق حیاط و حرم شاهچراغ (ع) در غرب حیاط واقع شدهاند.
منبع عکس: سایت shaheche agh.i ، ۳۶۰ DigiLook i c ، عکاس: سید محسن حسینی، حمید علیزاده، Ma i Spacek
صحن مستطیلی‌شکل مرکزی، مساحتی بالغ بر ۱۴ هزار متر مربع دارد که ۱۶۲ حجره دو طبقه در اطراف آن احداث شده است. رواق‌های این صحن با آجرکاری و کاشی‌کاری استادکاران آستان تزیین شدهاند. نرده‌های چوبی موجود در این صحن از چوب ساج هستند و کف صحن از سنگ گندمک فارس است.
یک حوض بزرگ در وسط صحن قرار دارد که برای ساخت آن از سنگ‌های بزرگ نی ریز استفاده شده و کار حجاری و نصب آن برعهده کارگاه سنگ‌تراشی آستان بوده است.
گلدسته ها
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
دو گلدسته در شمال و جنوب ایوان آستان حضرت شاهچراغ (ع) قرار دارد. در حقیقت برای قرینه‌سازی دو طرف ایوان و پخش قرآن و اذان تا اقصی نقاط شهر، گلدسته جنوبی ساخته شد و کارگاه معرق‌کاری آستان مقدس، کاشی‌کاری این گلدسته با رنگ‌های طبیعی را برعهده داشت. در حالی که گلدسته شمالی به اسماء‌الله مزین شده، روی گلدسته جدید که هشت ترک دارد، اسامی ائمه اطهار (ع) و القاب‌شان نقش بسته است.
عکاس: حمیدرضا دانش
سر گلدسته با ارتفاعی برابر با ۳٫۶۵ متر، وزنی حدود سه تن دارد و اسکلت فلزی آن با مس و چوب پوشانده شده است. ارتفاع گلدسته تا زیر اتاق موذن به ۲۰٫۴۰ متر، قطر پایین آن به ۲٫۲ متر و قطر بالای گلدسته به ۲٫۳۵ متر می‌رسد.
گنبد حرم حضرت شاهچراغ (ع)
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
اولین گنبد بقعه مطهر در زمان اتابکان فارس در سال ۶۰۵ هجری شمسی ساخته شد. ملکه تاشی خاتون در سال ۷۲۳ هجری شمسی، این گنبد را تعمیر کرد. پس از زلزله سال ۱۲۰۲ هجری شمسی، گنبد حرم فرو ریخت که به دستور حاکم فارس، حسینعلی میرزا قاجار، گنبد جدیدی برای آن ساخته شد که روی ساقه‌اش سوره «طه» نوشته شده بود. در سال ۱۲۰۹ هجری شمسی، گنبد مذکور تعمیر و سوره «فتح» روی ساقه داخلی آن آینه‌کاری شد.
زلزله دیگری در سال ۱۲۳۲ هجری شمسی رخ داد که گنبد شکاف برداشت و تعمیر شد. در گذر زمان شکاف‌های جدیدی در گنبد به وجود آمد که در سال ۱۳۰۶ هجری شمسی از میله‌های آهنی برای مهار آن استفاده شد. این راهکار موفق نبود و خطر فروریختن گنبد وجود داشت. سرانجام گنبد مذکور در سال ۱۳۳۸ هجری شمسی برچیده شد و گنبدی با اسکلت آهنی روی پایه‌های گنبد قرار گرفت.
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
کاشی‌کاری گنبد که حال‌وروز خوبی نداشت، در زمان تولیت آیت الله سید محمد مهدی دستغیب مرمت شد. در واقع از آنجا که اسکلت گنبد از آهن بود، کارشناسان تصمیم گرفتند که قطعات کاشی را با قالب‌های فلزی به بدنه اصلی گنبد وصل کنند. وسعت این گنبد بیش از ۵۰۰ متر مربع است که ارتفاع و قطر آن به ۱۴ متر می‌رسد. کاشی معرق روی گنبد در رنگ‌های مشکی، کرم، سبز، قهوه‌ای، زرد، سفید، فیروزه‌ای، لاجوردی و طلایی خودنمایی می‌کند.
سردرهای حرم حضرت شاهچراغ (ع)
عکاس: کسروی
صحن حرم حضرت دارای ۶ سردر ورودی است.
سردرهای غربی: سردر بزرگ جنوب غربی به نام باب الرضا (ع) و شمال غربی به نام باب موسی بن جعفر (ع) به صحن جمهوری اسلامی مشرف هستند.
در گذشته تنها ورودی حرم، در ورودی از جانب میدان احمدی یعنی سردر باب موسی بن جعفر (ع) بود که روبه‌روی در مسجد جامع شهدا قرار داشت و کاشی‌کاری آن بعد از انقلاب اسلامی به پایان رسید. دو راهرو در کنار این ورودی تعبیه شد تا تردد مردم راحت‌تر انجام شود؛ ضمن اینکه هنرمندان کارگاه آستان، عملیات قرینه‌سازی و کاشی‌کاری آن را انجام دادند.
عکاس: پرهام یزدی
علاوه بر نوشته «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا»، در بالای سردر که از طرف خیابان دیده می‌شود، این اشعار خودنمایی می‌کنند:
این بارگاه شاهچراغ است کش مدام بر بوستان خلد بود فخر از صفا
این بارگاه زاده موسی بن جعفر است کوراست پنج واسطه تا شاه اوصیا
محیط داخلی سردر به‌شکل هشت ضلعی است که رسمی‌بندی سقف آن با کاشی معرق، جذابیت زیادی دارد. در دو طرف محیط داخلی سردر، کاشی‌کاری زیبایی منقوش به اشعار دکتر نورانی وصال شیرازی و احمد وقار شیرازی نقش بسته‌اند.
منبع عکس: ۳۶۰ DigiLook I c
بعدها سردر باب الرضا (ع) در قسمت جنوب غربی برای تسهیل تردد مردم ساخته شد که اسکلت آن از بتن است و پیچک‌های سنگی و ستون‌های اطراف سر در به زیبایی هرچه تمام‌تر به‌دست سنگ‌تراشان آستان تراشیده شده است.
این ورودی، دری دو لنگه به طول ۴٫۲۰ و عرض ۱٫۴۷ متر از جنس چوب ساج دارد که مزین به ورق و قبه‌های هشت پر برنزی است و استقامت در را افزایش داده‌اند.
سردر شرقی: از طریق سردر شرقی می‌توان به مسجد جامع عتیق دسترسی داشت.
سردر شمالی: این ورودی به بازار شاهچراغ و خیابان احمدی راه دارد.
سردر جنوبی: ورودی مذکور به دارالشفا حرم و کوچه بین‌الحرمین وصل می‌شود.
باب السجاد: در کناری حرم مطهر حضرت سید میر محمد (ع)، باب السجاد نام دارد که دسترسی به خیابان لطفعلی خان را برای زائران فراهم می‌کند.
درهای ورودی حرم حضرت شاهچراغ (ع)
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
هفت در ورودی اصلی در حرم مطهر وجود دارد که شامل دو در شمالی (ورودی خواهران)، دو در جنوبی (ورودی برادران)، یک در ورودی طلا و دو ورودی از ایوان مطهر می‌شود.
در طلا ایوان حرم: این در دو لنگه به طول ۲٫۷۰ متر و عرض ۹۰ سانتی‌متر، چهارچوبی دو متری دارد که قوسی ۵٫۷ متری با ارتفاع ۷۰ سانتی‌متر در بالای آن قرار گرفته است. در بالای قوس این نوشته «قال رسول الله انا مدینه العلم و علی بابها، مثل اهل بیتی کسفینه نوح من رکبها نجی، ادخلوها بسلام آمنین، حب علی حسنه لاتضر معها معصیه» به چشم می‌خورد. روی هر دو لنگه در و چارچوب‌ها، چند بیت شعر منبت شده است. در قدیمی حرم معروف به در ظل السلطان هم‌اکنون در موزه نگهداری می‌شود.
در نقره‌ای رواق جنوبی: این در که به در عسکر خانی مشهور است، دو متر طول و ۳۰ سانتی‌متر عرض دارد و چهارچوب و در آن نقره‌اندود شدهاند. روی بالای چهارچوب، با خط نستعلیق زیبایی نوشته شده است:
بسم الله الرحمن الرحیم فی کتابا العیون بالاسناد عن علی بن موسی الرضا (ع) عن آبائه عن النبی فعن اللوح و القلم عن الله ولایه علی بن ابیطالب حصنی فمن دخل حصنی امن منعذ ابی.
علاوه بر این، ۱۷ بیت شعر از مرحوم قدسی روی در دیده می‌شود. جالب است بدانید که عسکر خان، در برابر ملکی که وقف حضرت شاهچراغ (ع) و در اجاره او بود، این در را می‌سازد و به این آستان هدیه می‌کند. هنرمندان بزرگی همچون میرزا بزرگ زرگر، علی اصغر زرگر، میرزا علی آقا قلمزن و میرزا محمود قلمزن روی این اثر کار کردند.
در نقره رواق شمالی: در و چهارچوب رواق شمالی با روکش نقره است که طول و عرض آن به‌ترتیب به ۲٫۳۰ و ۱٫۴۰ متر می‌رسد. این در که به در حاج نصیرالملک مشهور است، در طبقه دوم موزه حرم مطهر نگهداری می‌شود. بالای چهارچوب منقوش به «قال الله تعالی فی الاحادیث القدسیه لا اله الله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی و قال ولایه علی بن ابیطالب حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی صدق الله» است و کل چهارچوب و حاشیه در مزین به ۲۰ بیت از اشعار فصیح الملک شوریده هستند که توسط میرزا علیرضا خوشنویس با خط نستعلیق نگارش شده است.
امام‌زاده سید میرمحمد (ع)
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
حضرت سید امیر محمد بن موسی (ع) از فرزندان حضرت امام موسی کاظم (ع) و برادر حضرت شاهچراغ (ع) بود که مزار ایشان در جوار حرم احمد بن موسی (ع) و در قسمت شرقی حرم مطهر قرار دارد. وی به‌دلیل عبادت زیاد به «میر محمد عابد» معروف بود. درباره علت فوت حضرت سید میر محمد عابد، روایت‌های مختلفی نقل شده است؛ به‌طوری که برخی منابع به شهادت ایشان پس از درگیری با نیروهای حاکم فارس اذعان کرده‌اند و منابع دیگری نیز درگذشت وی را با مرگ طبیعی دانسته‌اند.
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
میرزا عنایت الله دستغیب رضوان الله علیه در حدود سال ۷۰۴ هجری شمسی متوجه نوری در خانه خود می‌شود که پس از جستجو، به لوح قبری برخورد می‌کند که محل دفن جسد مطهر حضرت سید امیر محمد (ع) را نشان می‌داد. به این ترتیب او در این محل، بارگاهی می‌سازد و با خرید تعدادی از خانه‌های اطراف، آن را توسعه می‌دهد. در برخی منابع گفته شده است که قبر ایشان نیز تا سال‌ها مخفی بود تا اینکه در زمان اتابک بن سعد زنگی، قبر حضرت آشکار می‌شود.
نادرشاه افشار در زمان حکومت خود دستور مرمت بقعه را می‌دهد. ابتدا در سال ۱۲۵۸ هجری شمسی ضریحی از جنس نقره به دستور ناصرالدین شاه روی قبر مطهر نصب شد و سپس ضریح دیگری به دستور شاهزاده اویس میرزا در سال ۱۲۶۷ هجری شمسی برای این محل ساخته شد.
منبع عکس: سایت shaheche agh.i
این آستان مقدس در گذشته، صحن و حیاط مستقل داشت و از طریق بازار بین‌الحرمین به حرم حضرت شاهچراغ (ع) متصل می‌شد.
ایوان کوچک حرم فاقد هنر سنتی بود که پس از توسعه آن، توسط هنرمندان بارگاه ملکوتی حضرت شاهچراغ (ع) نماسازی آن در دستور کار قرار گرفت. این طور به نظر می‌رسد که اولین گنبد حرم در دوره ظهیرالدوله ساخته شده است که بعدها در زمان ناصرالدین شاه مرمت می‌شود.
عکاس: محمد هادی توکلی، منبع عکس: shaheche agh.i
بسیاری از سادات و دوستداران اهل بیت (ع) در جوار این حرم مطهر دفن هستند؛ به‌عنوان مثال مرقد کوچکی در سمت چپ مرقد آن بزرگوار وجود دارد که روی لوح آن نوشته شده است: «ابراهیم بن محمد بن موسی» که گفته می‌شود فرزند آن حضرت است.
کتابخانه تخصصی و مرکز پژوهشی آستان مقدس احمدی و محمدی (ع)
پایه و اساس کتابخانه آستان مقدس احمدی و محمدی (علیهما السلام) توسط ملکه تاشی خاتون گذاشته و با وقف قرآن و کتاب‌های دیگر راه‌اندازی شد که در گذر زمان به‌دلیل جنگ‌های متعدد مورد دستبرد قرار گرفت.
عکاس: ناشناس
متولی آستان مقدس احمد بن موسی (ع) در سال ۱۲۸۶ هجری شمسی اقدام به احیای این کتابخانه و فراهم‌کردن کتاب‌های زیادی، از جمله رساله‌ها و کتب تالیفی خود، برای آن کرد که پشت جلد تمام آن‌ها کلمه «وقف» حک شد. جالب اینکه اولین کتابدار این مجموعه، شخصی به نام مصطفی مؤذن بود که در همان سال به این سمت منصوب شد. سال‌ها بعد بسیاری از کتاب‌های کتابخانه در اثر بی‌توجهی پراکنده شد؛ تا اینکه در سال ۱۳۴۳ هجری شمسی مصادف با میلاد حضرت علی بن موسی الرضا (ع) این کتابخانه مجددا گشایش یافت.
در ابتدا ۳۰۶ جلد کتاب در این مجموعه وجود داشت که شامل ۲۲۷ جلد کتب خطی و چاپی از سید جلال‌الدین محمد مجدالاشراف شیرازی و ۷۹ جلد کتاب اختصاصی درسی اهدایی اداره کل نگارش فرهنگ می‌شد. به همت محمد هادی سلاحی، کتابدار کتابخانه، تعداد کتاب‌ها در عرض پنج سال به ۶,۶۷۵ جلد رسید. روند رشد کتابخانه ادامه یافت تا جایی که در سال ۱۳۵۶ تعداد کتب آن مشتمل بر ۸۰۰ جلد کتاب خطی و بیش از هشت هزار جلد کتاب چاپی بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در زمان تولیت حضرت آیت الله حاج سید محمد مهدی دستغیب، کتابخانه مذکور در طبقه دوم ضلع جنوبی حرم در فضای بزرگ‌تری با امکانات بیشتر آغاز به کار کرد. موجودی کتابخانه و مرکز پژوهش آستان مقدس در سال ۱۳۹۴ به رقمی بیش از ۶۵ هزار نسخه کتاب چاپی فارسی، بیش از ۲۰۰ نسخه کتب نفیس، چاپ سنگی و غیره، ۵۰۰۰ عنوان کتاب مرجع، ۸۰۰۰ کتاب کودک و… رسیده بود.
موزه آستان مقدس حرم حضرت شاهچراغ (ع)
منبع عکس: pa oma vi ual ou s
موزه آستان مقدس حضرت شاهچراغ (ع) در ۳۰ آبان ۱۳۴۴ هجری شمسی، مقارن با عید مبعث افتتاح شد و در سال‌های ابتدایی خود فقط روزهای پنجشنبه به بازدید علاقه‌مندان اختصاص داشت. اولین ساختمان موزه در مکان فعلی ورودی خواهران به حرم مطهر قرار گرفته بود که پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۳ هجری شمسی تعدادی از اتاق‌های ضلع شمالی صحن شریف به سالن تبدیل شد و برخی از اشیای موزه در آنجا به نمایش درآمد.
ساختمان کنونی موزه حرم مطهر در سال ۱۳۷۲ هجری شمسی در ضلع جنوبی حرم به بهره‌برداری رسید. پس از گذشت یک دهه، کتابخانه قدیمی آستان که در طبقه فوقانی موزه قرار داشت به مجموعه موزه اضافه شد و فضای کلی آن به ۱۰۰۰ متر مربع افزایش یافت.
منبع عکس: pa oma vi ual ou s
موزه آستان حضرت شاهچراغ (ع) آثار و منابعی از ادوار پیش از تاریخ تا دوران معاصر را در خوی جای داده است که درمجموع بالغ بر هشت هزار شیء و بیش از سه هزار نسخه خطی و سند قدیمی در آن نگهداری می‌شود و به‌صورت گردشی در معرض نمایش قرار می‌گیرد.
افراد مدفون در حرم حضرت شاهچراغ (ع)
از آنجا که ایرانی‌ها علاقه ویژه‌ای به اهل بیت داشتند، زیارت قبور ائمه اطهار (ع) و دفن جسدشان در کنار مرقد آن‌ها یک آرزو بوده است. حرم حضرت شاهچراغ (ع) نیز از این قاعده مستثنا نیست و در طول تاریخ، چهره‌های سرشناس متعددی در محوطه آن دفن شدهاند که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.
عکاس: Ma i Spacek
اگر تاکنون از حرم حضرت شاهچراغ (ع) دیدن کرده‌اید، در پایین این مقاله از کجارو از تجربه خود برای کاربران ما بگویید.
پرسش‌های متداول
علت نام‌گذاری حضرت شاهچراغ (ع) چیست؟
حضرت شاهچراغ (ع) فرزند کیست؟
حرم حضرت شاهچراغ (ع) در کجای شیراز قرار دارد؟
حرم حضرت شاهچراغ (ع) چه ویژگی‌هایی دارد؟
نویسنده: صدیقه شجاعی
شاهچراغ شیراز | معجون زیبایی و آرامش
برای لمس آرامش با ما همراه شوید تا به شاهچراغ شیراز این جاذبه چشم‌نواز برویم و برایتان از معماری شاهچراغ و بخش‌های مختلف آن بگوییم. برای درک بهتر زیبایی‌های این جاذبه کافی است نگاهی به عکس آرامگاه شاه چراغ در شیراز بیندازید. با کارناوال همراه باشید تا در سفر به شیراز و شاهچراغش زیارتی داشته باشیم و سفری روح‌نواز و معنوی را تجربه کنیم.
در حال حاضر امکان ورود به صحن وجود ندارد؛ فقط می‌توانید وارد حیاط شوید.
چرا شاهچراغ شیراز؟
آشنایی با شاهچراغ شیراز | مهم ترین جاذبه مذهبی شهر
شاهچراغ، عنوان یکی از بناهای مذهبی شیراز و نام مسجد و آرامگاهی مشهور است که آن را بزرگترین زیارتگاه شهر می‌دانند. این بنا به اعتقاد شیعیان، آرامگاه دو برادر امام هشتم را در خود دارد: احمد بن موسی، پسر ارشد موسی کاظم معروف به شاهچراغ و میر محمد بن موسی، از برادران علی بن موسی الرضا معروف به سید میر محمد. حضرت سید ابراهیم(ع)، پسر میرمحمد (ع) و نوه امام موسی کاظم (ع)، نیز در در جوار حرم مطهر پدرش قرار دارد.
این زیارتگاه علاوه بر اهمیت مذهبی و فضای آرامش‌بخشی که دارد، از لحاظ هنر و معماری اسلامی و ایرانی نیز دارای اهمیت بسیاری است. هنر کاشی‌کاری و آینه‌کاری در این آرامگاه در اوج زیبایی به نمایش گذاشته شده و فضایی متفاوت را ایجاد کرده‌اند. معماری شاهچراغ چیزی شبیه به سبک آذری است که گنبد سلطانیه زنجان هم نمونه‌ای از همین معماری به شمار می‌رود.
ثبت ملی: این اثر از تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۲۱ با شماره ۳۶۳ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت؛ روز ششم ذی القعده نیز روز گرامیداشت شاهچراغ نام‌گذاری شد.
بخش های مختلف شاهچراغ
ورودی های شاهچراغ
صحن شاهچراغ
در گذشته هر کدام از آرامگاه‌ها دارای صحن‌های جداگانه بودند که از طریق بازار بین‌الحرمین به‌هم مربوط می‌شدند. با تخریب بازار، صحن‌ها یکی شد و در حال حاضر هر دو حرم در صحنی به مساحت ۱۴ هزار متر مربع قرار دارند. حرم شاهچراغ در غرب حیاط و حرم سید میر محمد در شمال‌شرقی حیاط واقع شده است. حیاط یا صحن حرم، شکل مستطیلی دارد و یک حوض بزرگ در میان آن قرار گرفته که اطرافش را درختکاری کرده‌اند. دورتادور حیاط، با اتاق‌هایی دو طبقه احاطه شده است که در پیشانی آن‌ها هنر کاشی‌کاری جلوه می‌کند.
ایوان حرم شاهچراغ
در قسمت شرقی حرم شاهچراغ، ایوانی بسیار زیبا قرار دارد که قدمت آن به دوران قاجار باز می‌گردد. نکته قابل توجه درباره این ایوان، ستون‌های آن است که تعدادشان به ۱۰ عدد و ارتفاع هر کدام به ۱۰ متر می‌رسد. ستون‌های این ایوان از جنس چوب بودند؛ اما از آنجا که در خطر از بین رفتن و موریانه ها قرار داشتند جای آن‌ها را با ستون‌های آهنی با پوشش چوبی عوض کرده‌اند. در سقف ایوان از چوب ساج استفاده شده است و بر روی آن نقش نام ائمه اطهار با چوب نارنج و افرا به چشم می‌خورد. جلوی ایوان، سنگ مرمر یکپارچه دیده می‌شود که نقوش اسلیمی بر آن خودنمایی می‌کنند.
ورودی های حرم مطهر
دو در از سمت شمال (ورودی خواهران)
درِ نقره رواق شمالی به درِ حاج نصیرالملک مشهور است. روی تمام قسمت چهارچوب و حاشیه درها ۲۰ بیت از اشعار فصیح الملک شوریده با خط نستعلیق دیده می‌شود. البته این در هم اکنون در طبقه دوم موزه حرم (که در ادامه به معرفی آن خواهیم پرداخت) قرار دارد.
دو در در سمت جنوب (ورودی برادران)
در نقره‌ای رواق جنوبی به در عسکرخانی شهرت دارد و در و چهارچوب آن دارای پوششی از نقره است. شخصی به نام عسکرخان، از کلانتران اهل باصری عرب، این در را در ازای اجاره ملکی که وقف شاهچراغ بوده، ساخته است؛ به همین دلیل به آن در عسکرخانی می‌گویند.
در طلا ایوان مطهر
قوسی در بالای این در دیده می‌شود و بر روی درها و چهارچوب نیز اشعاری با منبت‌کاری حکاکی شده است. بد نیست بدانید درِ قدیمی به درِ ظل السلطان شهرت داشته و امروزه در موزه حرم می‌توانید آن را ببینید.
دو ورودی جدید از ایوان مطهر
حرم مطهر شاهچراغ
آینه‌های ریز و شیشه‌های رنگین جلوه‌ای حیرت‌انگیز به درون حرم داده‌اند و هنر آینه‌کاری در آن، در اوج زیبایی به چشم می‌خورد. در کنار آینه‌کاری‌ها، هنر کاشی‌کاری نیز به چشم‌نواز است و متون زیبای فارسی و عربی، اطراف آینه‌ها و کاشی‌ها را مزین کرده‌اند.
در چهارطرف حرم، چهار شاه‌نشین قرار دارد. در شاه‌نشین زیر گنبد، ضریح نقره‌ای شاهچراغ خودنمایی می‌کند و نقش برگ‌های طلایی در بالای آن دیده می‌شود. در داخل ضریح، صندوقی بسیار زیبا از خاتم روی مقبره قرار دارد و ستون‌های بدنه داخلی و سقف ضریح نیز مزین به خاتم و چوب‌اند.
گنبد و گلدسته های شاهچراغ
گنبد شاهچراغ را می‌توان یکی از زیباترین گنبدهای جهان دانست. در این گنبد از کاشی‌های آبی، مشکی، سفید، زرد، فیروزه‌ای، لاجوردی و طلایی استفاده شده و طرح گنبد به صورت معرق است. گنبد بیش از ۵۰۰ متر مربع وسعت دارد و عرض و ارتفاع آن به ۱۴ متر می‌رسد. شاهچراغ دو گلدسته دارد؛ یکی در قسمت شمالی و دیگری در سمت جنوبی. این گلدسته ها بسیار زیبا هستند و توسط کارگاه معرق‌کاری آستان مقدس ساخته شدهاند. گلدسته‌ها در نگاه اول کاملا شبیه به هم به نظر می‌رسند اما یک تفاوت در آن‌ها وجود دارد؛ بر روی گلدسته شمالی اسامی الله و بر روی گلدسته جنوبی اسامی ائمه حک شده است.
مشخصات گلدسته‌ها
حرم میر محمد بن موسی و پسرش
محمد بن موسی بن جعفر ملقب به عابد از فرزندان امام کاظم (ع) بود که به میر محمد عابد هم شهرت داشت. وی نیز در زمان حکومت مأمون همراه با برادرش شاهچراغ به ایران آمد و در شیراز به شهادت رسید. ایوان حرم میرمحمد دارای ۴ ستون است و مانند ایوان حرم شاهچراغ تزییناتی چشم‌نواز دارد. می‌گویند ساخت اولین گنبد این حرم به زمان ظهیرالدوله باز می‌گردد و مرمت آن در عهد نادر شاه افشار صورت گرفته است. در سمت چپ آرامگاه ایشان مرقد کوچکی دیده می‌شود که بر روی لوح درون آن عبارت «ابراهیم بن محمد بن موسی» نقش بسته و به اعتقاد مردم، پسر میر محمد (ع) است.
سایر بخش ها
مسجدی به نام مسجد بالاسر نیز در پشت ساختمان حرم شاهچراغ (ع) و در سمت غرب واقع شده است که از حرم به داخل آن راه دارد. از این مسجد می‌شود به دارالعباده رفت و از آنجا وارد شبستان امام خمینی (ره) شد. این شبستان حیاطی دارد که به صحن امام جواد (ع) مشهور است و مسجد شهدا (مصلی نماز جمعه) در ضلع غربی آن واقع شده است.
تاریخچه شاهچراغ شیراز
احمد بن موسی کاظم (ع) (شاهچراغ) برای پیوستن به برادر خود امام رضا (ع) به سمت خراسان حرکت کرد. وی در سال ۲۰۲ هجری قمری (در برخی منابع ۲۰۳ هجری قمری) در راه به دست افراد مأمون به شهادت رسید. پیکر او را به شیراز آوردند و در نزدیکی آرامگاه برادرش، سید میر محمد به خاک سپردند.
از ایلخانان تا افشاریان
تا زمان عضد الدوله دیلمی ، بزرگترین امیر آل بویه در ایران و عراق، کسی از محل مقبره خبر نداشت و در این محل تنها یک تل خاک دیده می‌شد تا اینکه آن را یافتند. برخی منابع تاریخی آشکار شدن مدفن احمد بن موسی در شیراز را به اوایل قرن پنجم قمری نسبت می‌دهند اما بیشتر تاریخ‌نگاران سده هفتم یا هشتم قمری را زمان پیدا شدن آرامگاه این حضرت عنوان کرده‌اند. در زمان اتابک سعدبن زنگی، از خاندان اتابکان فارس، آرامگاه چهره تازه‌ای به خود گرفت. امیر مقرب‌الدین مسعود بدرالدین، وزیر اتابک، با ساخت بقعه و گنبد، ظاهر این آرامگاه را آراست و اتابک نیز یک رواق برایش احداث کرد.
سال ۷۴۵ هجری قمری و در اواخر دوره ایلخانان بود که ملکه تاشی خاتون، مادر شاه شیخ ابواسحاق اینجو، پادشاه فارس، دستور داد تا این آرامگاه را به زیبایی بیارایند و بنایی چشمگیر بسازند. ۵ سال طول کشید تا همه تغییرات انجام شود. در نهایت بارگاهی وسیع با گنبدی بلند برای آرامگاه ساخته شد و بخش‌های مختلف مانند محلی برای استراحت و اطعام مسافران، مسجد، مدرسه و بازار نیز در اطراف احداث شدند.
در سال ۶۲۳ هجری قمری مصادف با حکومت اتابکان فارس در زمان سلجوقیان، امیر مقرب الدین مسعود بن بدرالدین، وزیر اتابک، دستور ساخت اولین گنبد بقعه حضرت شاهچراغ (ع) را داد. در دوره صفویه و در سال ۹۱۲ هجری قمری، شاه اسماعیل که توجه زیادی به این مکان داشت، دست به بازسازی‌هایی در آن زد. ۸۵ سال بعد، زلزله سال ۹۹۷ هجری قمری نیمی از گنبد را از میان برد که در سال‌های بعد بازسازی‌ها روی آن نیز صورت گرفت.
نادرشاه افشار پس از پیروزی بر افغان‌ها و تسلط بر شهر شیراز وعده‌ای را که در زمینه بازسازی حرم داده بود عملی کرد و حدود ۱۵۰۰ تومان را به این مکان اختصاص داد. بیشتر این مبلغ به قندیل (چراغ) طلا اختصاص یافت. وزن قندیل او ۷۲۰ مثقال و از طلای ناب و زنجیر نقره بود. در سال ۱۲۳۹ هجری قمری آرامگاه در اثر زلزله کاملا ویران شد و پس از آن قندیل اهدایی نادرشاه را به فروش رساندند تا هزینه تعمیر را تامین کنند.
از قاجار تا امروز
در سال ۱۲۴۳ هجری قمری، فتحعلی شاه قاجار، حسینعلی میرزا فرمانفرما را مسئول ایجاد تغییراتی در آرامگاه کرد. به دستور او بقعه را یک متر بالاتر از سطح زمین ساختند و به جای سنگ و ساروج، از سنگ، آجر و گچ استفاده کردند. در آخر ضریحی نقره‌ای زینت‌بخش این آرامگاه شد. در سال ۱۲۶۹ هجری قمری وقوع زلزله، موجب شکست گنبد آرامگاه شد اما در همان سال محمدناصر ظهیرالدوله اقدام به بازسازی آن کرد.
در سال ۱۲۸۹ هجری قمری مسعود میرزا ظل السلطان، شاهزاده قاجار، اقدام به نصب در نقره‌ای برای حرم کرد و در سال ۱۲۹۲ هجری قمری ساعت زنگ‌دار بزرگی نیز بر برج جنوبی بقعه قرار داد. در سال ۱۳۰۶ هجری قمری داخل حرم به آینه‌کاری چشمگیری مزین شد. آخرین تغییرات بنای کنونی شاهچراغ عبارت‌اند از: برچیده شدن گنبدهای قدیمی در ۱۳۳۶ خورشیدی و ساخت اولین گنبد اسکلت فلزی و مرمت و نوسازی ساختمان گنبد و کاشی‌کاری آن توسط استاد عیسی بهادری در سال‌های ۴۰–۱۳۳۹ خورشیدی.
موزه شاهچراغ
از سال ۱۳۴۴ در صحن حرم شاهچراغ (ع) موزه‌ای ایجاد شد که تحت‌نظر آستان مقدس شاهچراغ فعالیت می‌کند.
موزه دارای ۲ طبقه و ۱۱۰۰ متر وسعت است و فضاى اصلى آن را یک سالن بزرگ تشکیل می‌دهد. اشیای این موزه اهدایی، خریداری شده یا وقفی‌اند و قدمت آن‌ها به دوران باستان تا معاصر باز می‌گردد. مجموعه‌های زیر را می‌توانید در این موزه ببینید:
امکانات شاهچراغ
راه دسترسی به شاهچراغ
آدرس: استان فارس، شیراز، خیابان لطفعلی خان زند، خیابان احمدی
دسترسی با وسایل حمل و نقل عمومی
اتوبوس: اتوبوس‌هایی را سوار شوید که از ایستگاه احمدی گذر می‌کنند.
مترو: نزدیک‌ترین ایستگاه‌های مترو به شاهچراغ، ایستگاه میدان ولیعصر و ایستگاه زندیه است که دسترسی راحتی را برایتان فراهم نمی‌کنند. اگر باز هم اصرار دارید که از مترو استفاده کنید، می‌توانید پس از پیاده شدن در ایستگاه زندیه در ابتدا سری به موزه پارس بزنید که در ۵۰۰ متری این ایستگاه قرار دارد. سپس با ادامه مسیر به سمت بازار وکیل بروید و از آنجا به شاهچراغ سر بزنید.
اطلاعات بازدید
زمان بازدید: ۲۴ ساعته
دیدنی های اطراف
مسجد نصیر الملک | ۱٫۶ کیلومتر
نارنجستان قوام | ۲٫۲ کیلومتر
ارگ کریم خان | ۲٫۳ کیلومتر
بیشتر بدانید
سوغات و صنایع دستی شیراز
معرفی شهر شیراز
غذاهای سنتی شیراز
تماشای این ویدیوی زیبا از شاهچراغ را از دست ندهید
نظرات خارجی ها درباره بارگاه مقدس شاهچراغ
در اینجا نگاهی داریم به نظرات گردشگران خارجی در مورد این مکان که در وب‌سایت سفر و گردشگری تریپ ادوایزر به ثبت رسیده است.
گردشگری از مونته نگرو | تاریخ بازدید تیر ۹۸
حرم مقدس
این مکان از بیرون آن قدرها حیرت‌انگیز به نظر نمی‌رسد؛ اما معماری داخلی آن با هزاران قطعه آینه، زیبایی خارق العاده‌ای به بنا بخشیده است. قبل در ورودی، بخش کنترل وجود دارد و ورود دوربین و باتری ممنوع است.
گردشگر یونانی | تاریخ بازدید اردیبهشت ۹۸
یک مسجد آینه‌کاری شده و خیره کننده
شاهچراغ آرامگاه مهم و مسجدی در شیراز است که مقبره دو برادر امام رضا (ع)، هشتمین امام شیعیان را در خود دارد. کسانی که در زمان آزار و اذیت مسلمانان توسط خلفای عباسی در این شهر پناه گرفته بودند. شاهچراغ مهمترین مکان زیارتی در شیراز است و ترکیب کاشی‌کاری آبی و آینه‌کاری خیره کننده در آن باعث شده تا یکی از زیباترین مساجد شیراز هم باشد. نباید بازدید از اینجا را از دست بدهید. اگر مسلمان نیستید شاید کمی رویتان حساس باشند اما با داشتن یک راهنمای محلی مانند ما این مشکل حل می‌شود.
گردشگری از چین | تاریخ بازدید اردیبهشت ۹۸
یک مسجد شگفت‌انگیز
خارجی‌ها برای ورود به یک راهنمای محلی احتیاج دارند. شما در ورودی صبر می‌کنید تا راهنمایی را در اختیارتان بگذارند و او برایتان توضیح دهد.
گردشگر نیوزیلندی | تاریخ بازدید فرورودین ۹۸
شاه چراغ
اینجا یک حرم واقعا تاثیرگذار است که در آن از شما حتی اگر مسلمان نباشید هم به خوبی استقبال می‌کنند. اینجا واقعا ارزش دیدن دارد. خانم‌ها باید از چادر استفاده کنند که در صورت درخواست آن را در اختیارتان می‌گذارند. شما اجازه دارید به محل آرامگاه بروید که در اتاقی آینه‌کاری شده قرار دارد. از ما با چای و بیسکوییت پذیرایی کردند. همه چیز خوشایند بود. به هنگام غروب به اطراف آرامگاه رفتیم تا از گنبد نورانی آن عکس بگیریم. واقعا عالی و نفیس بود.
گردشگر فیلیپینی | تاریخ بازدید فروردین ۹۸
تالار آینه‌ها عالی بود
دوربین‌هایتان را آماده کنید! اینجا زیباترین مسجدی بود که تا به حال در آن بودم. قطعا ارزش دیدن دارد و قطعا یکی از جاذبه‌هایی است که نباید دیدنش را در ایران از دست بدهید.
چرا نامش شاهچراغ است؟
اینکه چرا به این مکان شاهچراغ می‌گویند داستان جالبی دارد که به زمان عضدالدوله دیلمی، بزرگترین امیر خاندان آل بویه، باز می‌گردد. تا آن زمان کسی از محل دفن احمد بن موسی چیزی نمی‌دانست و اطراف محل دفن ایشان خانه‌های کوچکی ساخته شده بود. در نزدیکی آرامگاه پیرزنی زندگی می‌کرد که متوجه نوری در بالای تپه نزدیک خانه‌اش در شب‌های جمعه شد. او بر این باور بود که این نور چراغ نیست و چند وقتی به پیگیری این موضوع مشغول شد. در نهایت موضوع را به عضدالدوله اطلاع داد و او نیز در حالی که کسی حرف زن را باور نمی‌کرد، خوابی دید که حرفش را مورد تایید قرار می‌داد. او به سراغ پیرزن می‌رود تا سر از ماجرا در بیاورد و سرانجام محل دفن را می‌یابد. در مورد پایان این قصه دو روایت وجود دارد:
می‌گویند پیرزن هنگامی که می‌خواست به عضدالدوله از دوباره دیدن نور خبر دهد، می‌گوید: شاه! چراغ را ببین
گفته می‌شود چون شاه شخصا به دنبال منبع نور می‌گردد و به سراغ آن می‌رود، برای این کارش، به منطقه نام شاهچراغ می‌دهد.
مدفونین در شاهچراغ
در محدوده بارگاه مقدس شاهچراغ، آرامگاه ابدی افراد دیگری هم وجود دارد که عبارت‌اند از:
سخن آخر
در سفر به شاهچراغ فضای معنوی آن را تجربه کردیم و از زیبایی‌های خاص و چشم‌نواز آن برایتان گفتیم. حال نوبت شماست که تجربه‌های سفر خود به این جاذبه پرطرفدار در شیراز را با ما و دوستان کارناوالی در میان بگذارید.