ارتباط «آدم کامل» با اسم اعظم الهى چگونه است؟
[ad_1]
آدم کامل، مانند آینهاى است که در پهنه نظام کیهانى، گسترده است و خدا را به خوبى نشان مىدهد. از عالم عقل تا آخرین ذره مادى – در قوس نزول – و از نازلترین ذرّه تا عالىترین دُرّه نادره عقلى – در قوس صعود – کشیده است و به همین جهت، همه اسما و اوصاف الهى را نشان مىدهد. به بیان دیگر، از آنجا که آدم کامل مظهر الهى است، جامع و مظهر همه اسماى او نیز خواهد بود. همان اسمایى که خداوند متعال سبحان، به صورت دانش لدنى، به آدم کامل آموخته است.بقره (2)، آیه 31.
در واقع از آنجا که خلیفه، به معناى مظهر است و خداوند متعال داراى اسما و صفات گوناگونى است؛ آدم کامل نیز مظهر این اسما خواهد بود؛ به عنوان مثال خداوند متعال، به هر چیزى دانا و بر هر چیزى توانا است و زندهاى است که هرگز نمىمیرد؛ از این رو آدم کامل، کسى است که به اذن الهى به «کل شىء علیم و قدیر و الحى الذى لا یموت» است. البته این اسما به مقدارى که در دنیا امکان ظهور دارد و میسّر است، براى آدم کامل نیز مقدور مىباشد.تفسیر موضوعى قرآن کریم، ج 6، صص 167 – 171؛ ج 7، ص 163؛ ج 9، ص 31.
پُر و مالامال از نور حق استجام تن بشکست نور مطلق است
نور خورشید ار بیفتد بر حدثاو همان نور است نپذیرد خبث
مثنوى معنوى ، دفتر 2، ابیات 3410 – 3411.
چون بپرّاند مرا شه در روشمىپرم بر اوج دل چوپرتوش
همچو ماه و آفتابى مىپرمپردههاى آسمانها مىدرم
همان، ابیات 1158 – 1159.
[ad_2]