طبق عقاید اسلامى ؛ آیا کسى مى‏تواند به مقام ائمه(علیهم السلام یا فوق آنان برسد؟…

[ad_1]

از آن جا که منشأ عصمت «اراده و اختیار» آدمى است پژوهشى در عصمت معصومان، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامى، چاپ اول، 1377، فصل سوم، صص 72 – 43.؛ هر آدم صاحب اراده‏اى، مى‏تواند با ریاضت شرعى و تهذیب نفس، به مقام عصمت دست یابد. عصمت منحصر به پیغمبران و امامان معصوم(علیهم السلام نیست تفسیر موضوعى قرآن کریم، ج 9، صص 20-22؛ علامه طباطبایى، ولایت نامه، ترجمه همایون همتى، تهران، امیرکبیر، چاپ اول، صص 58 – 48.؛ چنان که حضرت مریم(س)، حضرت فاطمه(س) و مخلصینى دیگر علامه طباطبایى، المیزان، بیروت، مؤسسه الاعلمى للمطبوعات، ج 3، ص 205. – که نه نبى بودند و نه امام – به مقام شامخ عصمت دست یافته‏اند. اما مقصود از عصمتِ معصومان، پیامبران و ائمه(علیهم السلام و حضرت زهرا(س)، تنها عصمت از معصیتان – آن هم پس از سنین متعارف بلوغ و تکلیف نیست – بلکه عصمت از سهو و خطا و از زمان طفولیت را نیز در بر مى‏گیرد. روشن است که چنین عصمتى در امت اسلام، منحصر در چهاره معصوم(علیهم السلام است. جزوه راه و راهنماشناسى، تهران، امیرکبیر، س 1375، صص 676 – 675.
با «تهذیب نفس» مى‏توان در آینده، مصون ماند و نیز ممکن است گذشته را با کفّارات و… جبران کرد؛ اما نمى‏توان آن را به گونه‏اى ترمیم نمود که نسبت به گذشته، عصمت تحصیل شود؛ چون نمى‏توان واقع شده را تغییر داد. بلى اگر آدمى بتواند قبل از بلوغ نیز در سایه تعلیم، تربیت، تهذیب و تزکیه به جایى برسد – که در هنگام بلوغ نیز معصوم باشد – عصمتش فراگیر خواهد بود.
اگر افرادى در مقام وقوع نیز به چنین مقام ویژه‏اى نایل آیند؛ براساس روایات و ادعیه، باز با هدایت و یارى پیامبران و ائمه(علیهم السلام به این مرتبه نایل مى‏شوند: «بکم فتح الله و بکم یختم». زیارت «جامعه کبیره». از آن جا که آنان منشأ خیر و سبب وصول آدمى به مراتب بالا ومقامات آدمى‏اند، باز در این جهت بر تمامى آدم‏هاى برتر، مقدم‏اند. آدم و خلافت الهى، صص 125 – 155.
زآن که منبع او بُده‏ست این راى راسر امام آید همیشه پاى را
اى مقلد تو مجو پیشى بر آن‏کاو بود منبع زنور آسمان‏
مثنوى، دفتر 3، ابیات 1548 و 1549.
[ad_2]