انسانها در روز قیامت چند دستهاند؟
[ad_1]
دسته بندى اول: پس از اینکه همه بندگان در صحنه قیامت حاضر مىشوند، در آن صحنه انسانها به دو گروه مشخص تقسیم مىشوند:
(وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناضِرَهٌ إِلى رَبِّها ناظِرَهٌ وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ باسِرَهٌ تَظُنُّ أَنْ یُفْعَلَ بِها فاقِرَهٌ)؛قیامه (75)، آیات 22 – 26. «صورتهایى شاداب و مسرور است و به پروردگارش مىنگرد و صورتهایى عبوس و در هم کشیده است زیرا مىداند عذابى در پیش دارد که پشت را در هم مىشکند».
دسته بندى دوم: در کنار این تقسیمبندى کلى، انسانها در قیامت به دستههاى جزىترى تقسیم مىشود و آن تقسیم انسانها به اصحاب شمال و اصحاب یمین و سابقون است:
(وَ کُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَهً فَأَصْحابُ الْمَیْمَنَهِ ما أَصْحابُ الْمَیْمَنَهِ وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَهِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَهِ وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ)؛واقعه (56)، آیات 7 – 13. «و شما سه گروه خواهید بود [نخست] سعادتمنداان و خجستگانند، چه سعادتمندان و خجستگانى و گروه دیگر شقاوتمندان و شومانند. چه شقاوتمندانى و شومانى! و (سومین گروه) پیشگامان پیشگامند آنها مقربانند».
در این نگاه «مخلَصین» همان «سابقون» هستند و اصحاب شمال همان گروهىاند که با معصیتان خود، خود را از محضر حق دور کردهاند. اما اصحاب یمین، مؤمنان اهل نجاتاند.
دسته بندى سوم: 1. بهشتیان، 2. دوزخیان، 3. مخلَّطون، 4. مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّه، 5. مستضعفان فکرى و 6. اصحاب اعراف.
امام صادق(علیهم السلام) با استناد به آیات قرآن، این شش گروه را چنین معرفى مىفرمایند:
«النَّاسُ عَلَى سِتَّهِ أَصْنَافٍ.
قَالَ قُلْتُ أَ تَأْذَنُ لِى أَنْ أَکْتُبَهَا؟ قَالَ نَعَمْ.
قُلْتُ مَا أَکْتُبُ؟ قَالَ اکْتُبْ أَهْلَ الْوَعِیدِ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ وَ أَهْلِ النَّارِ.
وَ اکْتُبْ (وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً)؛اشاره به توبه (9)، آیه 102. قَالَ قُلْتُ مَنْ هَؤُلَاءِ قَالَ وَحْشِیٌّ مِنْهُمْ.
قَالَ وَ اکْتُبْ (وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ إِمَّا یُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ)؛اشاره به توبه (9)، آیه 106. .
قَالَ وَ اکْتُبْ (إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ لا یَسْتَطِیعُونَ حِیلَهً وَ لا یَهْتَدُونَ سَبِیلاً)؛اشاره به نساء (4)، آیه 98.
لَا یَسْتَطِیعُونَ حِیلَهً إِلَى الْکُفْرِ وَ لَا یَهْتَدُونَ سَبِیلاً إِلَى الْإِیمَانِ (فَأُولئِکَ عَسَى اللَّهُ أَنْ یَعْفُوَ عَنْهُمْ)؛اشاره به نساء (4)، آیه 99..
قَالَ وَ اکْتُبْ أَصْحَابَ الْأَعْرَافِاشاره به اعراف (7)، آیه 48.. قَالَ قُلْتُ وَ مَا أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ؟ قَالَ قَوْمٌ اسْتَوَتْ حَسَنَاتُهُمْ وَ سَیِّئَاتُهُمْ فَإِنْ أَدْخَلَهُمُ النَّارَ فَبِذُنُوبِهِمْ وَ إِنْ أَدْخَلَهُمُ الْجَنَّهَ فَبِرَحْمَتِهِ»؛کافى، ج 2، ص 381.
«انسانها به شش گروهاند؛ راوى مىگوید: عرض کردم: اجازه مىفرمایید تا آن را یادداشت کنم؟ فرمود: آرى. عرض کردم: چه بنویسم؟
فرمود: بنویس، [دو گروه] اهل نویدند: از اهل بهشت و اهل آتش.
بنویس. «گروهى دیگر، به معصیتان خود اعتراف کردهاند و کار خوب و بد را با هم آمیختهاند. عرض کردم: آنها چه کسانىاند؟ فرمود: وحشىغلام حبشى که با دستور هند همسر ابوسفیان، حضرت حمزه را به شهادت رساند و سینهاش را شکافت و جگر حمزه را تحویل هند داد. اما بعدها توبه کرد و به اسلام گروید. از این گروه است.
فرمود: بنویس. گروهى دیگر به فرمان خداوند متعال واگذار شدهاند [و کارشان با خدا است] یا آنان را مجازات مىکند یا توبه آنان را مىپذیرد.
فرمود: بنویس. گروه دیگر مستضعفان فکرىاند که قرآن بدانها اشاره دارد؛ مگر آن دسته از مردان و زنان و کودکانى که به راستى مستضعف باشند و نه چارهاى دارند و نه راهى مىیابند (یعنى، نه چارهاى به کفر دارند و نه راهى به ایمان دارند)؛ ممکن است خداوند متعال آنها را بخشش فرماید.
فرمود: بنویس. گروه دیگر، اصحاب اعرافاند. عرض کردم: اصحاب اعراف به چه معنا است؟ فرمودند: گروهى که خوبىها و بدىهاىشان یکسان است؛ اگر آنها را به آتش وارد کند، به دلیل معصیتانشان است و اگر به بهشت ببرد، به دلیل رحمت [بى پایانش ]است».
با توجه به این دسته بندىها – به ویژه دسته بندى سوم – به نظر مىرسد که مواقف میزان و حساب براى «متوسطین» انسانها است؛ زیرا بجز مؤمنان متوسط – که پس از سیر خود در نهایت به بهشت مىروند – مؤمنان ادیان دیگر – که حق به آنها نرسیده و در دین خود پابرجا بودهاند – یا اهل کتاب و کافران و مشرکان که روحیه استکبار نداشتند و جز سران کفر و نفاق نبودهاند و در دوزخ – به فضل الهى – تا ابد نیستند؛ باید این مواقف را طى کنند تا در نهایت به جایگاه اصلى خود – بهشت یا دوزخ – برسند. بهشتیان در بهشت همیشگی مىمانند؛ اما دوزخیان به دو گروه تقسیم مىشوند: برخى تا ابد در دوزخ مىمانند و آنها سران کفر و شرک و نفاق و داراى روحیه استکبارىاند که هیچ امید اصلاحى بر آنان نمىرود. اما دیگران، پس از طى مراحل اصلاح و پیدا کردن لیاقت حضور در محضر الهى، به بهشت همیشگی وارد مىشوند.
آرى روایات اهل بیت عصمت و طهارت را باید با خود روایات سنجید و تفسیر کرد و ظاهراً تفسیر روایت امام سجاد(علیهم السلام) به این است که سران شرک و مشرکان مستکبر، مستقیماً و بدون طى کردن مواقف حشر در آتش دوزخ گرفتار مىشوند.
[ad_2]
اگر شما کاربر گرامی پاسخ بهتری دارید ، پاسخ خود را از قسمت دیدگاه‌ها ارسال کنید تا بقیه کاربران بهره‌مند شوند