آیا امام زمان(عج) صبح تا شب فقط عبادت خدا را می‌کند؟

پیش از هر سخنی یادآور می‌شویم که معنای عام عبادت یعنی بندگی و توجه به خداوند و اطاعت اوامر و نواهی او و انجام وظایف و تکالیفی الهی طبق این معنا مسلماً حضرت همیشه در طاعت و عبادت خداوند هستند، از مجموعه دعاها حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ که نقل شده است بدست می‌آید که نهایت وابستگی را به خداوند و نهایت بیگانگی را از دنیا دارند چنانکه این دعا را در قنوت نماز می‌خوانند «اللهم مالک الملک، تؤتی الملک من تشاء و تنزع الملک ممن تشاء و تعزّ من تشاء و تذلّ من تشاء و…»[1] اما معنای خاص عبادت یعنی انجام دستورات خاص شرع مقدس مانند نماز خواندن، روزه گرفتن، حج رفتن و… که روشن‌ترین مصداق عبادت، نماز است آیا حضرت صبح تا شب مشغول این نوع عبادات از جمله نماز هستند در پاسخ این سؤال می‌پردازیم.
این مطلب مسلم است که عبادت و بندگی حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ همانند عبادت پدران گرامیش ائمه اطهار است همان امامانی که زندگی و عمرشان را به خدای متعال تقدیم کردند و دوستی حضرت احدیت را در اعماق و باطن وجودشان نفوذ دادند و سراسر وجودشان را محبت الهی فرا گرفته بود لذا بیشتر روزها را روزه و شبها را به عبادت می‌گذراندند.
شایان توجه است که وظایف و مسؤلیت‌های سنگینی حتی در عصر غیبت بر عهده حضرت می‌باشد مانند آماده‌سازی جامعه برای تحقق انقلاب نهایی به انتخاب و تربیت نیروی کارآمد و ضربتی با نظارت بر اعمال شیعیان حتی در امور جزئی که به حکم قرآن اعمال ما را پیامبر و اولیاء او ملاحظه می‌فرمایند؛ پاسداری از حقیقت دین؛[2] اجابت دعای مؤمنین؛ رسیدن به فریاد انسانهای گرفتار و…[3] لکن انجام این وظایف مانع عبادت حضرت نمی‌شود همانطوری که امیرمؤمنان علی ـ علیه السّلام ـ حتی در حالت نماز به در خواست مستمندی که تقاضای کمک می‌کرد پاسخ گفت حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ نیز در اوج عبادت و اخلاص به مهم‌های حیات معنوی انسانها رسیدگی می‌کنند چون اصولاً خدمت به خلق از مصادیق عبادت است؛ و توجه به خلق خدا به انگیزه تبعیت از فرمان خدا عین عبادت است، پس سراسر عمر گرانبهای حضرت عبادت و پیروی از فرامین الهی است.
جالب است این معنا حتی پیش از تولد حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ مطرح بوده، آنجا که پیامبر اکرم  ـ صلی الله علیه و آله ـ  و امامان پیشین خبر از غیبت حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ می‌دادند، اصحاب و یاران می‌پرسیدند که فایده و فلسفه غیبت حضرت چیست یا حضرت در پرده غیبت مشغول چه کاری هستند و جوابهای فراخور حال از معصومین ـ علیهم السّلام ـ دریافت می‌کردند که در یکی از این جواب‌ها پیامبر اکرم  ـ صلی الله علیه و آله ـ  فرمودند: «ای والذی بعثنی بالنبوه انهم ینتفعون بنور ولایته فی غیبته کانتفاع الناس بالشمس و ان جللها السحاب»[4] از این حدیث یکی از مطالبی که استفاده می‌شود این است که حضرت مانند خورشید وظایف خود را انجام می‌دهند ولو ابر مانع دیدن آن شود یعنی غیبت حضرت مانع انجام وظایف او نمی‌شود با نور هدایت و فیض الهی انسانها و جامعه را به تکامل می‌رساند و…[5]
خلاصه: اصلی‌ترین مشغولیت حضرت عبودیت و بندگی خدای سبحان است و انجام وظایف او نسبت به جهان وانسان ها به امر خداوند است که اطاعت اوامر نیز خود عبادت خداوند است.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. مکیال المکارم، ج1، سید محمدتقی اصفهانی.
2. دادگستر جهان، آیت الله ابراهیم امینی، ص250 به بعد.
3. خورشید مغرب، محمدرضا حکیمی.

پی نوشت ها:
[1] . مهج الدعوات، ص84و86 به نقل از، شریف قرشی، باقر، زندگانی خاتم الاوصیاء، نشر فقاهت، ص50.
[2] . صافی گلپایگانی، لطف الله، امامت و مهدویت، انتشارات حضرت معصومه، 1378، بخش سوم ص43 و مهدی ـ علیه السّلام ـ انقلابی بزرگ، ص 241و245و246و257. مکارم شیرازی، ناصر،
[3] . فرازی از دعای ندبه: جانم به قربانت ای حقیقت پنهانی که از ما دور نیستی و ای دور  از وطن که کنار از ما نیستی.
[4] . مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، چاپ قدیم، ص129.
[5] . مکارم شیرازی، ناصر، مهدی ـ علیه السّلام ـ انقلابی بزرگ، انتشارا هدف، ص253 به بعد.