در بین مردم شایع است که بعضی از علما مثل آیت الله بهاءالدینی، آیت الله بهجت، آیت الله خامنه ای، امام زمان ـ علیه السلام ـ را دیده اند و می بینند آیا این صحت دارد؟ و همچنین آیا امام خمینی (ره) با امام زمان ارتباط داشته است یا نه؟

دیدن امام مهدی (عج) محال نمی باشد و در طول تاریخ نیز کسانی  خدمت حضرت رسیده اند ولی آنها افراد بسیار ممتاز و دارای روحی بسیار لطیف بوده اند و هرگز هم به آن تظاهر نکرده اند و تعداد آنان هم بسیار اندک است. آیت الله جوادی در جریان رؤیت می فرماید باید این کارها روشن شود که خیلی از موارد است که انسان یک بیماری دارد و شفا پیدا می کند و یا گم شده ای را دارد پیدا می کند، اما آیا اینها به وسیله شخص حضرت است؟ هیچ برهانی بر مسئله نیست که مثلاً آن کسی که شخص گم شده را پیدا کرده و یا مشکل دیگری را حل کرده شخص حضرت باشد. اولیای فراوانی در خدمت حضرت و در تحت تدبیر حضرتند و ممکن است به یکی از اینها دستور داده باشد تا آن مشکل را حل کند. و در بعضی از موارد ممکن است تمثلات نفسانی را انسان مشاهده کند و خیال می کند واقعیت است.
اما بخشی ازتشرفات که نظیر مرحوم بحرالعلوم خدمت خود حضرت می رسد… در این بخش دو مسأله است: الف- او حق ندارد بگوید من خدمت حضرت رسیده ام. ب- ما حق نداریم قبول کنیم. به ما گفته اند شما تکذیب کنید،‌ یعنی اثر عملی بار نکنید و گرنه هر کسی می تواند ادعا کند که من خدمت حضرت رسیده ام… در این صورت سنگ روی سنگ بند نمی شود. کسی ادعا کند که این آیه معنایش این نیست برای این که، من خدمت حضرت رسیدم و این جوری فرمودند.»[1]
با توجه به آنچه که گفته شد دیدن حضرت امام زمان (عج) به سبکی که ملاقات کننده با امامش چهره به چهره شود و در همان لحظه هم متوجه شود که در محضر حضرت است بسیار کم است و آنهم در فرضی است که با غیبت کامل آن امام منافات نداشته باشد. بنابراین گرچه ممکن است حضراتی چون امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری مدظله العالی و آیت الله بهاءالدینی و آیت الله بهجت امام عصر را دیده باشند یا با او ارتباطی داشته باشند ولی هرگز نمی توان انتظار داشت همه مشاهدات خویش را بازگو نمایند و یا همگان را از چنین ارتباطاتی باخبر نمایند. این درحالی است که نه خودآنان ادعایی کرده اند ونه ما دلیلی بران داریم . آن را که خبر شد خبری باز نیامد. و اصولاً با دوران غیبت نمی سازد که هر آن کس امام را می بیند و یا مثلاً از زندگی و جایگاه او باخبر می شود دیگران را هم باخبر نماید.

معرفی منبع جهت مطالعه بیشتر:
1. مکیال المکارم، ج 2.

پی نوشت:
[1] . پرسمان، سال چهارم، شمار 27، ص 8، تحت عنوان بخشی از سخنرانی آیت الله جوادی آملی در گفتمان مهدویت، ص 83.