اگر علمای شیعه می توانند با امام عصر ارتباط داشته باشند پس چرا هنوز هم بسیاری از سؤالات و احادیث مبهم مانده اند زیرا امام عصر(عج) می تواند آنها را حل کند؟

1 . در اینکه حضرت حجت(عج) از احوالات جامعه شیعه آگاهی دارد و در رسیدگی و سرپرستی شیعیان کوتاهی نمی کند تردیدی نیست؛ زیرا حضرت حجت می فرماید: «ما در رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی و اهمال نکرده ایم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم، که اگر جز این بود دشواری ها و مصیبت ها، بر شما فرود می آمد و دشمنان شما را ریشه کن می کردند.»[1]
2 . و نیز در این که حضرت، دعاها،[2] زیارات، پرسش های علمی برخی علما،[3] را تعلیم می دهد شک نکنید و از جمله دعاها، زیارت آل یاسین، عظم البلاء،[4] زیارت رجبیه است که هر یک، دارای مضامین بسیار بلندی اند، و حکایت سید رشتی و سفارش امام عصر(عج) بر خواندن نافله و عاشورا و جامعه بسیار شنیدنی است.[5]
3 . در سئوال آمده چرا هنوز بسیاری از سؤالات و احادیث مبهم مانده اند؟ باید توجه داشته باشیم هر چند ممکن است بسیاری از احادیث و سؤالات برای غیرمتخصصان آن علم مبهم و نامفهوم باشد ولی برای اهل فن کاملاً‌ روشن و قابل فهم و بیان است و بر همین اساس نیازی به پرسیدن از امام عصر (عج) نمی باشد.
4 . نباید فراموش کنیم حضرت حجت(عج) غایب است و در جزئیات فقه و حدیث و یا مسائل غیرضروری، صدور حکم و دستورازناحیه مقدسه میسر نیست واصولاً چنین دیدگاهی با فلسفه غیبت حضرت سازگاری ندارد .
آیت الله امینی در شرح خطبه 146 نهج‌البلاغه می نویسد: «حضرت ولی عصر(عج) در زمان غیبت نیز برای پیشرفت و عظمت اسلام و حل و فصل امور ضروری مسلمین تا سرحد قدرت کوشش می کند و سپس می فرمایند: «از ظاهر خطبه استفاده می شود که: امام عصر(عج) در نهایت خفا و پنهانی زندگی می کند،‌لیکن با بصیرت و بینایی کامل در حل و فصل امور ضروری مردم و دفاع از حوزه مقدسه اسلام کوشش می نماید. از مشکلات مردم گره گشایی می کند از گرفتاران دادرسی می کند، اجتماعاتی را که به منظور برهم زدن اساس اسلام تأسیس شود متفرق می سازد. تشکیلاتی را که زیان بخش تشخیص دهد برهم می زند، مقدمات تأسیس اجتماعات ضروری و سودمند را فراهم می سازد، به برکت وجود مقدس امام عصر(عج) دسته ای از مردم برای دفاع از دین مجهز می شوند و در تصمیمات خود از معارف و علوم قرآن الهام می گیرند.[6]

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1 . امام مهدی از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینی.
2 . برکات حضرت ولی عصر، علی اکبر نهاوندی.

پی نوشت ها:
[1] . موسوی اصفهانی، سید محمدتقی، مکیال المکارم، ترجمه سید مهدی حائری، چاپ نگین، 1381، ج اول، ابتدای کتاب.
[2]  . فصلنامه تخصصی انتظار: مرکز تخصصی مهدویت شماره 5، مقاله پور سید آقایی به نقل از عنایات حضرت مهدی، ص 57 ـ‌74 همین ص 15 ـ 28، مکیال المکارم، ج 1، ص 334، النجم الثاقب، ص 602.
[3] . همان.
[4] . همان.
[5] . همان.
[6] . امینی، ابراهیم، دادگستر جهان، انتشارات شفق، چاپ قدس، چاپ 25، 1381، ص 158 ـ 159.